«Ο υπουργός Παιδείας είναι ένας εμμονικός αριστερός που θέλει να προκαλεί. Στόχος του να διχάσει, να δημιουργήσει ζητήματα εκεί που δεν υπάρχουν και κατ’ αυτό τον τρόπο να ικανοποιήσει τις ιδεοληψίες του σε συνδυασμό με τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα καυτά ζητήματα της οικονομίας και της καθημερινότητας. Δεν θα του το επιτρέψουμε.»
Αυτά δήλωσε ο βουλευτής ΝΔ Αχαΐας, Ανδρέας Κατσανιώτης, με αφορμή το νέο πρόγραμμα σπουδών για το μάθημα θρησκευτικών, τονίζοντας επίσης ότι οι προθέσεις του υπουργού φαίνονται ξεκάθαρα από το γεγονός πως το υπουργείο έσπευσε να ακυρώσει τα βιβλία που προ ημερών διένειμε στις μαθήτριες και τους μαθητές και να εξαγγείλει νέα βιβλία για τα οποία δεν έχει γίνει καν η προκήρυξη συγγραφής τους!
Πέραν τούτων, ο κ. Κατσανιώτης κατέθεσε ερώτηση προς τον υπουργό, αναδεικνύοντας και όλα τα άλλα, τραγελαφικά σημεία της σχετικής απόφασης.
Πιο συγκεκριμένα, στην ερώτηση αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Στην παρούσα φάση η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών, σύμφωνα πάντα με τα νέα Προγράμματα Σπουδών, προϋποθέτει την παροχή από τον διδάσκοντα καθηγητή προς τους μαθητές βοηθητικού υλικού, δηλαδή φωτοτυπιών. Με πρόχειρους υπολογισμούς ένας καθηγητής πλήρους ωραρίου με τάξεις των 20-25 μαθητών θα χρειαστεί φέτος περί τις 10.000 φωτοτυπίες. Ποιο σχολείο μπορεί σήμερα να εξασφαλίσει έναν τέτοιον αριθμό φωτοτυπιών και το αντίστοιχο κόστος; Κι αν δεν μπορεί, τότε ο κάθε διδάσκων θα πρέπει να επωμισθεί προσωπικά ο ίδιος το αντίστοιχο κόστος;»
Επίσης, ο βουλευτής σημειώνει την αντισυνταγματική και παράνομη διάκριση που γίνεται εις βάρος της Ορθοδοξίας, υπογραμμίζοντας:
«Ο πρόσφατος Νόμος 4386/ Μάιος 2016 που ρυθμίζει την θρησκευτική εκπαίδευση των Ελλήνων Ρωμαιοκαθολικών, Εβραίων και Μουσουλμάνων προβλέπει ότι η Σύνοδος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα, το ΚΙΣ (Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο) και οι Μουφτείες έχουν τη δυνατότητα, όχι μόνο της αποκλειστικής διαμόρφωσης της ύλης και του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος προς τους Ρωμαιοκαθολικούς, Εβραίους και Μουσουλμάνους μαθητές αντίστοιχα κατά το δοκούν, αλλά και τον διορισμό των διδασκόντων της δικής του επιλογής ακόμα και εκτός πινάκων αναπληρωτών καθηγητών! Προς τι λοιπόν αυτή η διάκριση προς τους Ορθοδόξους μαθητές; Γιατί για τους μεν το μάθημα παραμένει ομολογιακό και υπό την άμεση επίβλεψη των εν Ελλάδι εκπροσώπων του δόγματός τους, ενώ για τους Ορθοδόξους, που αποτελούν και την συντριπτική πλειοψηφία, το μάθημα καθίσταται διαθρησκειακό και αποκλείεται από την επίβλεψή του η Εκκλησία της Ελλάδος; Γιατί το ΥΠΕΘ δεν τηρεί τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, που αποτελεί Νόμο του Κράτους;»