Πού είσαι Ηλιόπουλε να µας καµαρώσεις!
Καταγγελίες, βιασµοί, ξύλο µεταξύ µας, ξύλο µεαστυνοµικούς, λογοµαχίες, εντάσεις, σεισµοί, αφανισµός των υδάτων… ε, τώρα θα πέσει κι η ακρίδα µαµούθ και το συνολάκι θα είναι κοµπλέ!
Εγώ µε το λίγο µυαλό που έχω σκέφτοµαι πως θα ήταν καλύτερο να µας αµολήσουν όλους έξω, διότι αν κλειστούµε ακόµα λίγο µέσα, βλέπω τους θανάτους από κουζινοµάχαιρο να συναγωνίζονται αυτούς της πανδηµίας!
Όλων το µάτι έχει γυρίσει ανάποδα! Ο γείτονας κυνηγά την γειτόνισσα επειδή τινάζει το τραπεζοµάντηλο και πέφτουν ψίχουλα στο µπαλκόνι, οι πεζοί βρίζουν όσους ανάµεσά τους δεν φορούν µάσκα, αυτός που δε σε χωνεύει κάθεται κρυµµένος στο παράθυρό του και µετρά τα άτοµα που µπαίνουν σπίτι σου… ουαί κι αλίµονο έτσι και ξεπεράσεις το όριο του Χαρδαλιά! Η αστυνοµία θα σκάσει στο δευτερόλεπτο και το προστιµάκι θα σου δοθεί για να το πληρώσεις µ΄ αυτά που δεν έχεις, άνεργος λόγω µέτρων Κόβιντ γάρ! Κι εσύ, άναυδος ανακαλείς στη µνήµη σου την στιγµή που έχοντας πέσει θύµα κλοπής, τους τηλεφωνούσες κρυµµένος στην τουαλέτα του µαγαζιού σου …κι εκείνοι ήρθαν αφού τα καλόπαιδα είχαν αδειάσει τα πάντα! Και νεύρα πολλά νεύρααα!
Έρχεται και το περιστατικό της Νέας Σµύρνης κι εκεί η ατµόσφαιρα είναι πλέον εκρηκτική! Κρίµα µα το Θεό που πιο δίπλα δεν βρέθηκε η µάνα του παιδιού αυτού που ξυλοκοπήθηκε από τα ΜΑΤ … µα και οι φίλες της µαζί! Να πάρουν επ΄ ώµου αυτές τις τσάντες που ΄χουν από κλειδιά έως πιστολάκι στεγνώµατος µαλλιών µέσα και αφού τις στροβιλίσουν µε φόρα στον αέρα να τις πετάξουν πάνω στα κράνη των αστυνοµικών θρύψαλα να γίνουν στο άψε σβήσε! Εδώ η µάνα το κυνηγά νυχθηµερόν τον έρµο µε ζακετάκι να µην πουντιάσει κι ο αστυνοµικός σπάει το γκλοπ επάνω του; Μαύρο φίδι να τον φάει!
Γελοία πράγµατα λέµε, βλέπουµε κι ακούµε! Μη και µείνει καµιά αίσθηση παραπονεµένη! Ζούµε δίχως αµφιβολία στην εποχή του παραλόγου και απ΄ ό,τι φαίνεται, έτσι άπραγοι που καθόµαστε, ω ναι… το απολαµβάνουµε το θέαµα!
∆ιεστραµµένα µυαλά µας κόβω να ΄µαστε !
Σα να παρακολουθούµε ένα ριάλιτι επιβίωσης… µόνο που πρωταγωνιστές είµαστε εµείς οι ίδιοι ! Τηλεσκουπίδι η ζωή µας !
Απαισιόδοξο µα πάει ασορτί µε την περιρρέουσα ατµόσφαιρα! Για να ξεφύγουµε και να οδεύσουµε προς την αισιόδοξη οπτική των πραγµάτων θα πρέπει να πετάξουµε το τωρινό συνολάκι εις κάλαθον αχρήστων κι έτσι γυµνοί και καθαροί να επιλέξουµε καινούρια φορεσιά !
Αυτά είχα να πώ… Κλείνοντας να ευχηθώ καλό τριήµερο! Προσοχή παιδιά, µη ξεσαλώσετε !!!
Καρνάβαλε κι Αποκριά τρελαίνεις γέρους και παιδιά !
Παλιά µεγαλεία και διηγώντας τα να κλαίς !
Αγγέλα Παπαβασιλοπούλου
(Χρονογράφημα στην έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”)