Μακριά από την κοροϊδία!

Δε δίνει ανακούφιση στην καρδιά, όπως η αλήθεια. Δεν μας παρηγορεί. Είναι ένα βέλος που γυρίζει πίσω και πληγώνει τον τοξότη.

Από το 2013 που βγήκα στη σύνταξη με 35 χρόνια καθηγητής στο 1ο ΕΠΑΛ Αιγίου και 6 χρόνια στο λογιστήριο της “Α. ΚΟΥΝΙΝΙΩΤΗΣ ΑΕ” δεν έχω πάρει ούτε μια δεκάρα τρύπια αύξηση, ούτε στην κύρια σύνταξη ούτε στην επικουρική.

Περίμενα ψωμιά και αντ΄ αυτού πήρα πέτρα. Έσπασαν τα δόντια μου αλλά δεν τσιρίζω για το μαρτύριο των νεύρων μου. Τι μπορώ να κάνω; Ακόμα και την πέτρα θα τη χωνέψω. Άπλωσα το χέρι μου για να μου δώσουν ένα αυγό και η μοίρα μου έβαλε στο χέρι ένα σκορπιό. Κλείνω σφιχτά στα δάκτυλά μου αυτό το δώρο και τ΄ αφήνω να μου μπήξει όλο του το κεντρί μες την παλάμη μου.

Δεν πειράζει. Με τον καιρό, αφού το χέρι και το μπράτσο μου πρηστεί και μετά αρχίσει να τρέμει, ο ζουλισμένος σκορπιός θα έχει ψοφήσει. Και εγώ θα έχω πάρει το μεγάλο μάθημα, πως υπομένεις χωρίς κανένα δάκρυ. Για το υπόλοιπο της ζωής σου εάν διασωθείς από την δοκιμασία. Λένε πως κάποιοι δεν αντέχουν και πεθαίνουν. Θα είμαι πιο δυνατός, πιο σοφός και λιγότερο ευαίσθητος.

Όποιος τάζει πράγματα αδύνατα και ακατόρθωτα είναι σαν να τάζει λαγούς και πετραχήλια! Τα πράγματα δεν πάνε καλά και δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Πάνε “κουτσά στραβά κι ανάποδα”. – Το Υπουργείο Οικονομικών που έδωσε αναδρομικά οικ. Έτος 2016-2017 με τόκο 22% και εισφορά Αλληλεγγύης 2,2% χωρίς φορολόγηση στην πηγή, ζητά τώρα φόρο για τότε. Μου θυμίζει “κούρεψε τ’ αβγό και πάρε το μαλλί τους” για εκείνους που δεν έχουν τώρα τίποτα για να πάρουν. “Έργα, όχι λόγια” απαιτούνται γεγονότα, πράξεις και όχι λόγια (Res, non verba).

– Άνθρακες ο θησαυρός όταν διαψεύδονται οι ελπίδες μας – “Μας άφησε μπουκάλα”. Λαϊκή έκφραση που σημαίνει πως κάποιος άφησε κάποιον να περιμένει χωρίς να πάει στο ραντεβού τους. (Εδώ χωρίς να πάρουμε παρά τις υποσχέσεις ούτε σέντσι – Το ένα χέρι νίβει τ΄ άλλο δώσε κάτι, για να πάρεις κάτι – Δηλαδή δεν μπορεί να έχει κανείς απαίτηση να αποκτάει ωφελήματα (φόρους, αλληλεγγύη, ένφια, αύξηση τιμών κτλ), χωρίς ν΄ προσφέρει ανταλλάγματα). Κάποιοι πρέπει να κοιτάξουν και να καταλάβουν ότι τίποτα δεν είναι ανέφικτο, ότι όπου κι αν βρίσκεσαι, ό,τι κι αν έχεις πάντα υπάρχει τρόπος.

Αυτό που πρέπει να βρεις είναι η δύναμη μέσα σου. Κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει όσο εσύ. Η ζωή μας διαμορφώνεται από τις επιλογές μας, από τον τρόπο που επιλέγουμε να αντιμετωπίσουμε όσα μας συμβαίνουν.

Το να βιώνει κανείς τις δυσκολίες όχι ως αδικία αλλά ως πρόκληση είναι αρκετά απελευθερωτικό. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά αν αναλογιστούμε τη ζωή μας, θα διαπιστώσουμε ότι αυτά που μας πόνεσαν ή μας δυσκόλεψαν είναι και αυτά που μας εξέλιξαν και μας έκαναν αυτό που είμαστε σήμερα.

Εστιάζοντας στο πρόβλημα γινόμαστε δυστυχείς ενώ αντίθετα εστιάζοντας σε όσα μας δίδαξε αυτό, γινόμαστε πιο σοφοί. Σε μεγάλο βαθμό η στάση μας στη ζωή είναι θέμα οπτικής και επιλογής, το ίδιο και η ευτυχία.

Θέλω να περάσω ένα μήνυμα στους νεότερους που χάνουν το κουράγιο τους, στις σημερινές δύσκολες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Εκείνος που εμμένει στο όραμά του δεν πρέπει να αποφεύγει τις ανηφόρες όποιες και αν είναι αυτές.

Τα ξέφωτα άλλωστε υπάρχουν μόνο στις κορυφές.

Από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”, Πέμπτη 13/1/2022