Πλησίον της Ιεράς Μονής της Αγίας Λαύρας από 21 έως 31 Ιουλίου 2014. Στην κατασκήνωση συμμετείχαν 64 παιδιά, ηλικίας από 10 έως 15 ετών.
Κατά τη διάρκεια της διαμονής τους είχαν την ευκαιρία να ζήσουν μοναδικές στιγμές ομαδικής έντονης ζωής, να παρακολουθήσουν το καθημερινό αγιογραφικό ανάγνωσμα, να συμμετάσχουν σε ομαδικά παιχνίδια, πρωταθλήματα, διαγωνισμούς γνώσεων, πρωινούς ή βραδινούς περιπάτους, εκδρομή για θαλάσσιο μπάνιο στη Πούντα Διακοπτού με τον Οδοντωτό Σιδηρόδρομο, ενημερωτικές πνευματικού χαρακτήρα ημερίδες, να συμμετάσχουν στη σιμουλτανέ στο σκάκι που με μεγάλη επιτυχία διοργάνωσε ο Dr. Ν.Χ. Ραζής, εκδήλωση για την οποία οι κατασκηνωτές εξέφρασαν το θαυμασμό τους. Επίσης, διοργανώθηκε ελληνική βραδιά με ελληνικούς μεζέδες και μουσική.
Ανεπανάληπτος θα μείνει ο κατανυκτικός εκκλησιασμός στην Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και κατόπιν, το πρωινό γεύμα, το οποίο ο Καθηγούμενος της Μονής, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. π. Ιερώνυμος Κάρμας είχε την καλοσύνη να παραχωρήσει σε όλη την κατασκήνωση, στο εστιατόριο GrandChaletαλλά και το προσκύνημα στην Ιερά Μονής της Αγίας Λαύρας, όπου είχαν την ευκαιρία να προσκυνήσουν στον ιστορικό ναό αλλά και να ασπαστούν την Κάρα του Αγίου Αλεξίου, προστάτου της Μονής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την διάρκεια της περιόδου αυτής μια ομάδα μαθητών, εκπαιδευομένων στο άθλημα της καταδύσεως, προερχομένων από την Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, μαζί με τους γονείς και τους προπονητές τους, επισκέφθηκαν την Κατασκήνωση και είχαν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με τους κατασκηνωτές, να ψυχαγωγηθούν και να γευματίσουν μαζί τους.
Οι κατασκηνωτές ήρθαν επίσης σε επαφή με το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως, το οποίο διηκόνησε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής της Αγίας Λαύρας, Παν. Αρχιμ. π. Ευσέβιος Σπανός και ο Πνευματικός Υπεύθυνος της Κατασκήνωσης, Παν. Αρχιμ. π. Ιωακείμ Βενιανάκης.
Η κατασκηνωτική περίοδος έκλεισε με μια εξαιρετική γιορτή, παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Αμβροσίου και των γονέων, κατά την οποία τα παιδιά τραγούδησαν με την ψυχή τους, με τη συνοδεία της καταπληκτικής ορχήστρας από τους ίδιους τους κατασκηνωτές, ενώ τους ψυχαγώγησαν με μικρά νόστιμα σκετσάκια!
Η όλη δραστηριότητα πραγματοποιήθηκε υπό την άμεση εποπτεία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου, ενώ την ευθύνη για την οργάνωση της είχαν ο κ. Βασίλειος Ζήσιμος, Θεολόγος Διευθυντής του Καλλιμανοπουλείου Εκκλησιαστικού και Διακονικού Κέντρου Καλαβρύτων και Αρχηγός της Κατασκηνώσεως, ο Αιδεσιμ. Πρωτ. π. Αθανάσιος Λιακόπουλος, Υπαρχηγός καθώς και στα στελέχη Στέφανος Salzman, Γεώργιος Μπαχάς, Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Ιωάννης Κανακάρης, Δαμιανός Σταυρίδης, Σωτήρης Χάλλας, Ιωάννης Θανασούλιας, Κωνσταντίνος Ζησιμόπουλος και Χαράλαμπος Θωμόπουλος, οι οποίοι ως ομαδάρχες, εθελοντικά, έδωσαν την ψυχή τους, όλη τη ζωντάνια τους και τον καλύτερο εαυτό τους στους μικρούς μας φίλους, εργαζόμενοι με υπευθυνότητα και πολύ αγάπη.
Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή, κατά την εορτή της λήξης, όταν οι ομαδάρχες εκ βάθους καρδίας εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους προς τον κ. Βασίλειο Ζήσιμο, τιμώντας την δωδεκάχρονη πολύτιμη παρουσία του και ανεκτίμητη προσφορά του στη νεότητα και ιδιαίτερα στην λειτουργία των Κατασκηνώσεων, με τα παρακάτω λόγια :
« Λένε ότι είναι πιο εύκολο να πετύχεις κάτι παρά να το διατηρήσεις. Το ίδιο ισχύει και εδώ. Πιθανότατα η κατασκευή ενός χώρου σαν αυτόν, παρά τις δυσκολίες, να είναι πιο εύκολη από τη λειτουργία και διατήρησή του. Στη μεν κατασκευή έχεις να κάνεις με χαρτιά και υλικά αντικείμενα, στη δε λειτουργία με ανθρώπους. Τους κατασκηνωτές που είναι το σημαντικότερο κομμάτι μιας κατασκήνωσης και τα στελέχη. Στελέχη χωρίς εμπειρία τα οποία πρέπει να «εκπαιδευτούν». Το βασικό όμως με τον αρχηγό μας είναι ότι δε μας διδάσκει μόνο σε επίπεδο κατασκήνωσης. Με τη συμπεριφορά του και το χαρακτήρα του μας διδάσκει κυρίως σε επίπεδο ζωής. Για εμάς είναι ένα καταφύγιο, μια δροσοπηγή έμπνευσης, μια γέφυρα, ο Μωυσής μας. Είναι ο άνθρωπος που σε έλκει προσφέροντάς σου όχι μαγεία και κολακεία αλλά δυσκολίες και προκλήσεις. Που σου γεννάει τη θέληση να κάνεις όμορφα πράγματα. Που ακόμα και όταν διαφωνήσεις μαζί του δεν μπορείς, τελικά, να μην υποκύψεις στη γοητεία που σου ασκεί. Και τελικά είναι ο κυριότατος λόγος που αυτή η κατασκήνωση ζει και υπάρχει επί δώδεκα συναπτά έτη.
ΑΡΧΗΓΕ ΜΑΣ, σε ευχαριστούμε που μας επιτρέπεις να γευόμαστε λίγη από τη γοητεία σου.». Συγχρόνως ανανέωσαν το ραντεβού τους με τους κατασκηνωτές το επόμενο καλοκαίρι.
