ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
Με μια μεγάλη συγκέντρωση, την οποία χαρακτήρισε «προάγγελο του εκλογικού αποτελέσματος και της μεγάλης νίκης την Κυριακή το βράδυ» κορυφώθηκε ο προεκλογικός αγώνας του υποψηφίου Δημάρχου Αιγιάλειας Θανάση Παναγόπουλου, το βράδυ της Πέμπτης 15 Μαΐου.
Ο κ. Παναγόπουλος παρουσίασε το δημοτικό του πρόγραμμα περιγράφοντας τις στοχευμένες δράσεις που έχουν σχεδιάσει αυτός και οι συνεργάτες του για τα προβλήματα της καθημερινότητας και τα μεγάλα θέματα της περιοχής. Παράλληλα, άσκησε κριτική στην απερχόμενη δημοτική αρχή του κ. Θειδωρακόπουλου επισημαίνοντας:
«Είναι μακρύς ο κατάλογος αυτών που χάθηκαν κατά τη θητεία του κυρίου Θεοδωρακόπουλου και μηδενικός ο κατάλογος αυτών που έγιναν.
Χάθηκε το έργο ύδρευσης του Διακοπτού που από την αδιαφορία του απεντάχθηκε από τα εγκεκριμένα έργα. Χάθηκε ένα έργο ζωτικής σημασίας και μαζί του 2,5 εκατομμύρια ευρώ.
Όπως χάθηκε και ο δρόμος Κουνινά-Ρακίτα.
Την ώρα που ο κ. Θεοδωρακόπουλος κόμπαζε για την κατασκευή του δρόμου, μαθαίναμε ότι απεντάσσεται από τα εγκεκριμένα έργα, λόγω αδιαφορίας του Δήμου.
Όπως χάθηκε και η Σχολή Οπτικής του ΑΤΕΙ Αιγίου που το βλέπουμε να συρρικνώνεται, ενώ ο Δήμος παρακολουθεί ως θεατής.
Αν νομίζετε ότι υπερβάλω, τον καλώ να μας δείξει ένα, έστω ένα έργο που το σχεδίασε, βρήκε πηγές χρηματοδότησης και το έφτιαξε.
Έστω και ένα έργο, επαναλαμβάνω, ας μας δείξει.
Δεν υπάρχει ούτε ένα».
36 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΟΙΚΟΥΝ ΤΟ ΔΗΜΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Παναγόπουλος κάλεσε τους Αιγιαλείς ψηφοφόρυς να ανοίξουν το δρόμο της Αλλαγής για να έλθουν στο Δήμο νέα πρόσωπα και ανέφερε χαρακτηριστικά:
Ήμουν 15 χρονών, μαθητής της πρώτης Λυκείου, όταν ο κ. Στάθης Θεοδωρακόπουλος περνούσε την πόρτα του Δημαρχείου ως πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.
Έφτασα 51, πέρασαν 36 ολόκληρα χρόνια…
…Τέλειωσα το σχολείο, σπούδασα, στάθηκα επαγγελματικά στα πόδια μου, έφτιαξα οικογένεια…
…και ο κ. Θεοδωρακόπουλος, είναι ακόμα στο Δήμο!
Όχι μόνος του, αλλά έχοντας στο πλευρό του πρόσωπα της ίδιας αντοχής στο χρόνο, όπως ο κ. Σπύρος Παπαδόπουλος και άλλοι.
Και δημόσιοι υπάλληλοι να ήσαν, θα είχαν βγει στη σύνταξη, ακόμα και με τις ανατροπές που επέβαλλε η τρόικα στο Ασφαλιστικό.
Δεν θα μηδενίσω την πορεία κανενός, αλλά αναρωτιέμαι: ότι είχαν να δώσουν δεν πρόλαβαν να το δώσουν σε 36 χρόνια και χρειάζονται ακόμα πέντε;
Ή μήπως και παραπάνω από πέντε, Θεός φυλάξοι;
Τι δεν πρόλαβαν να κάνουν μέσα σε 36 χρόνια και θέλουν ακόμα πέντε;
…Ούτε στη Βουλή, δεν υπάρχει πλέον βουλευτής, από τη δεκαετία του ’70.
Οι εποχές αλλάζουν και μαζί τους αλλάζουν τα προβλήματα και οι ανάγκες κάθε κοινωνίας.
Σκεφτείτε, πόσο διαφορετική είναι η ζωή σήμερα από ότι ήταν το 1978.
Οι αγέννητοι τότε, σήμερα είναι 36άρηδες, έχουν οικογένειες, είναι το πιο ενεργό κομμάτι της κοινωνίας.
Είναι νόμος της ζωής, η κάθε γενιά να παραδίδει στην επόμενη, η οποία καλείται να αναμετρηθεί με τα δικά της ιδιαίτερα προβλήματα.
Αυτός ο νόμος της ζωής ισχύει παντού, εκτός από το Δημαρχείο Αιγιαλείας.
ΒΛΑΧΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΜΑΥΡΟΓΙΑΛΟΥΡΟ
Γι αυτό, τι βλέπουμε;
Βλαχοπολιτική που θυμίζει Μαυρογιαλούρο.
Υποσχέσεις, ταξίματα, ρουσφετάκια, αναθέσεις.
Λες και βλέπουμε την ταινία, λες και βλέπουμε τον Μαυρογιαλούρο.
Ναι, ακόμα και σήμερα, τάζουν διορισμούς και ρουσφετάκια.
Τα τάζουν στους πολλούς, αλλά τελικώς βολεύουν τους λίγους συγγενείς και φίλους τους. Στο 64% έφτασε η ΑΝΕΡΓΙΑ των ΝΕΩΝ στην Αιγιάλεια, την τελευταία τετραετία του μνημονίου.
Ο κ. Στάθης Θεοδωρακόπουλος βόλεψε σε Δημοτικές Υπηρεσίες καμιά δεκαπενταριά κολλητούς και συγγενείς του.
Προφανώς όλοι αυτοί ήσαν πιο άξιοι και πιο ικανοί, από τους χιλιάδες ανέργους της Αιγιάλειας.
Και κοντά στα βολέματα, να και οι αναθέσεις.
Αναθέσεις παράνομες, ύψους 5 εκατομμυρίων ευρώ.
Ναι, αυτή την εποχή, που το μνημόνιο οδήγησε στην ανεργία χιλιάδες συμπολίτες μας, και ανάγκασε χιλιάδες οικογένειες να ζουν με 400 και 500 ευρώ το μήνα, ο κ. Θεοδωρακόπουλος βάζει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του σε αναθέσεις ύψους 5 εκατομμυρίων ευρώ που ελέγχονται για τη νομιμότητά τους.
Πέραν του τεράστιου ηθικού, πολιτικού και οικονομικού ζητήματος που εγείρει αυτή η τακτική, καθώς αυτά τα χρήματα θα κληθεί να τα πληρώσει ο λαός της Αιγιάλειας, σας ερωτώ: τις σας θυμίζει αυτή η τακτική;
Επιτέλους, ήλθε η ώρα να φύγουν».
Νέα πρόσωπα στην Αιγιάλεια
Νέα πρόσωπα έρχονται μέσα από την παράταξή μας στην Αιγιάλεια, με πάθος και όρεξη για δουλειά για να διευκολύνουν τη ζωή των συμπολιτών.
Θα βρεθούμε κοντά στα νοικοκυριά δημιουργώντας παιδικούς σταθμούς και προγράμματα αναψυχής. Δίπλα στους εμπόρους, τους επαγγελματίες, τους ιδιοκτήτες κέντρων αναψυχής που ζητούν δίκαιους κανόνες στη δράση κοινόχρηστων χώρων. Στους αγρότες που ζητούν προσβάσιμους αγροτικούς δρόμους και βοηθώντας τους με τη δημιουργία γραφείου αγροτικής ανάπτυξης. Ακόμα θα συγκροτήσουμε προγράμματα απεξάρτησης για συμπολίτες μας που ταλαιπωρούνται στην Πάτρα και που μέχρι στιγμής δεν βρέθηκε κανένας από το Δήμο να τους βοηθήσει. Το θέμα είναι ιδίατερα ευαίσθητο και δεν θα πω πολλά, αλλά από την πρώτη μέρα που θα αναλάβω θα δημιουργήσω αμέσως αίθουσα και θα είναι η πρώτη προτεραιότητά μου.
Φυσικά θα αναρωτηθείτε που θα βρεθούν χρήματα. Οι πηγές είναι τρεις:
1. Εξορθολογισμό των δαπανών του Δήμου.
2. Ευρωπαϊκά προγράμματα που θα διεκδικήσουμε.
3. Διεκδίκηση κονδυλίων που αντιστοιχούν στην αυτοδιοίκηση από την Κυβέρνηση.
Συγκροτούμαι μια μεγάλη δύναμη που θέλει θα πάει την Αιγιάλεια μπροστά. ΄Εχουμε πολλά να κάνουμε και να αλλάξουμε και κυρίως να ανοίξουμε τις πόρτες του Δημαρχείου, τις πόρτες της διαφάνειας. Θέλουμε Δήμο με μέθοδο και πρόγραμμα. Θέτουμε ως επίκεντρο τον άνθρωπο, την ανθρώπινη ανάγκη και θα δώσουμε βάρος στα έργα που εξυπηρετούν τις ανάγκες των πολιτών.
Δεν βλέπω το δήμο μέσα από τα μάτια των πολιτικών. ΄Οποιος με θέλει μπαλκονάτο πολιτικό δεν θα είμαι αυτός που θέλει. Το γραφείο μου θα είναι ανοιχτό για όλους και θα σταθώ με ειλικρίνεια σε κάθε πρόβλημα.
Μεγάλωσα μέσα στα αμπέλια, στη γη. Ξέρω τι σημαίνει να αγωνίζεσαι για τη ζωή. ΄Ολοι χρειάζονται κανένας δεν περισσεύει. Γυρίζουμε σελίδα αλλάζουμε τον τόπο μας. Εάν εκλεγώ δεν θέλω να με φωνάξετε ποτέ Δήμαρχο. Εμένα με βάπτισαν Θανάση.
Φρόσω Στιβαχτοπούλου – Σταυρίδη
