Ασφυκτικές πιέσεις στην Αθήνα για ένταξη του Ταμείου στο πρόγραμμα – Οι «καυτές» απαιτήσεις του ΔΝΤ για αγορά εργασίας και συντάξεις – Μηδαμινές οι ελπίδες για συμφωνία στο Eurogroup της Δευτέρας
της Σοφίας Ζαφείρη
Ως γνωστόν στη ζωή τίποτε δεν είναι… δωρεάν και αυτό δυστυχώς θα ισχύσει και στην περίπτωση της Ελλάδας, αναφορικά τόσο με την αναδιάρθρωση του χρέους όσο και με τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο τρέχον πρόγραμμα.
Το Ταμείο μοιάζει έτοιμο να εισέλθει δυναμικά στο προσκήνιο και να αποχωρήσει από τον ρόλο του συμβούλου, εφόσον, όμως, ικανοποιηθούν ορισμένοι όροι: α. Το ελληνικό χρέος να καταστεί βιώσιμο και β. Η Αθήνα να προχωρήσει σε νέες «μεταρρυθμίσεις» στην αγορά εργασίας, στη φορολογία αλλά και σε μία ακόμη σειρά τομέων.
Και εάν ο πρώτος όρος χρειάζεται την σύμφωνη γνώμη των Ευρωπαίων -οι οποίοι, μοιάζουν απόλυτα έτοιμοι να ικανοποιήσουν το Ταμείο- ο δεύτερος απαιτεί νέες, ακόμη πιο οδυνηρές υποχωρήσεις εκ μέρους της κυβέρνησης και φυσικά περισσότερα βάρη για τους Έλληνες πολίτες.
Από την πλευρά τους οι Ευρωπαίοι, όπως αποδεικνύουν οι διαρροές των προτάσεων του ESM, έχουν, ήδη, προετοιμαστεί να «ανοίξουν τη θύρα του προγράμματος» στο Ταμείο. Οι προτάσεις του Μηχανισμού, σαφώς καταστούν περισσότερο διαχειρίσιμο το ελληνικό χρέος και προσφέρουν στην Κριστίν Λαγκάρντ το επιχείρημα που χρειάζεται ώστε να πείσει τη διοίκηση του ΔΝΤ για τη συμμετοχή.
Τι ζητά το ΔΝΤ
Όμως το ΔΝΤ δεν αρκείται σε αυτό. Έχει, ήδη, φροντίσει να συγγράψει το νέο Μνημόνιο -πιθανώς ένας καλός ευφημισμός είναι να χαρακτηρισθεί ως Μνημόνιο 3 plus- στο οποίο, μεταξύ άλλων, ζητά:
αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων στο 10% από 5% που είναι σήμερα,
κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» στις υφιστάμενες κύριες συντάξεις οι οποίες μετά τον επανυπολογισμό που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου παραμένουν υψηλότερες από τις νέες και
περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου και διαμόρφωσή του στο επίπεδο των 5.000 ευρώ, από 8.600 που είναι σήμερα.
Για όλα τα παραπάνω, ακολουθώντας τη γνωστή τακτική «καρότο και μαστίγιο», προσφέρει… ως δώρο την επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων, μία πρόταση καθ’ όλα θετική, αλλά άγνωστο εάν θα καταστεί και πρακτικά εφικτή, με δεδομένη την διαλυμένη ελληνική αγορά εργασίας.
Τι προσφέρουν οι Ευρωπαίοι
Από την πλευρά τους οι Ευρωπαίοι προσφέρουν στην Αθήνα την αναδιάρθρωση του χρέους και πιθανώς αποδοχή και των προτάσεων του Ταμείου για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων χαμηλότερα από τον στόχο του 3,5% που έχει τεθεί για το 2018 (και για ανάλογα ετήσια πρωτογενή πλεονάσματα σε διάστημα δέκα ετών).
Βάσει αυτών που έχουν διαρρεύσει στον διεθνή Τύπο, στα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος ο ESM προτείνει «πάγωμα» των κυμαινόμενων επιτοκίων, επιμήκυνση του χρόνου ωρίμανσης, χρήση swap και άρση προστίμων. Οι προτάσεις, μάλιστα, του ESM, όπως αποκάλυψε χθεσινό δημοσίευμα της γερμανικής «Handelsblatt» έχουν γίνει κατ’ αρχήν δεκτές και από τον Β. Σόιμπλε, ως εκ τούτου μάλλον δεν θα βρεθούν αντιμέτωπες και με μεγάλες αντιρρήσεις από τους υπόλοιπους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης.
Κρίσιμο αλλά όχι «έτοιμο» για λήψη αποφάσεων το Eurogroup
Πάντως καλό θα ήταν όλα τα παραπάνω να μην περιμένουμε ότι θα «κλείσουν» στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, καθώς ο ένας μετά τον άλλο οι δανειστές ξεκαθαρίζουν ότι οι πιθανότητες για συμφωνία τη Δευτέρα είναι μάλλον μηδαμινές.
Τελευταίος στη λίστα των απαισιόδοξων ο, μέχρι πρότινος ιδιαίτερα θετικός και θερμός, Πιέρ Μοσκοβισί, ο οποίος έσπευσε σήμερα να υπογραμμίσει ότι στο Eurogroup της Δευτέρας το πιθανότερο είναι να υπάρξει μία «πρώτη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο» και όχι μία συνολική συμφωνία για χρέος και β’ αξιολόγηση.
Το πιθανότερο όλων είναι να υπάρξει σύγκλιση ενός έκτακτου Eurogroup στις 19 Δεκεμβρίου, όπου θα κριθούν τα πάντα.
Newmoney.gr
