-«Το σοκ από το δυστύχημα του τραίνου είναι μεγάλο, μοναδικό και απροσμέτρητο. Ουδείς συμβιβάζεται με αυτή την τόσο απρόσμενη απώλεια. Συγκλόνισε και συνεχίζει να συγκλονίζει τους πάντες. Ο πόνος και ο θρήνος για τους νέους, τις νέες, τους μηχανοδηγούς και τους ανυποψίαστους επιβάτες που χάθηκαν άδικα στα Τέμπη είναι μαζικός, πανεθνικός. Ξεπερνά τους πάντες και τα πάντα και για αυτό επιδρά καταλυτικά στον εθνικό μας βίο.
Η περιφέρεια από το θεσμικό της ρόλο και εκφράζοντας τους πολίτες της οφείλει να απαιτήσει από τα όργανα της πολιτείας, την κυβέρνηση και τη δικαιοσύνη, την άμεση διελεύκανση, το γρήγορο καταλογισμό των ευθυνών σε όλα τα επίπεδα και την απονομή της δικαιοσύνης.
Ταυτόχρονα όμως πρέπει να απαιτήσει ώστε ο σιδηρόδρομος να γίνει το σύγχρονο μεταφορικό μέσο της κοινωνίας. Ασφαλές, λαϊκό, οικολογικό και ευχάριστο.
Ασφαλώς για αυτό πρέπει να αλλάξουν πολλά και να γίνουν πολλά.
Πολλές φορές είχα θέσει διάφορα θέματα στο Περιφερειακό Συμβούλιο για ζητήματα του σιδηροδρόμου στην περιφέρεια μας, λόγω της θέσης μου ως περιφερειακός σύμβουλος αλλά και ως πολίτης με ιδιαίτερο πάντα ενδιαφέρον για το σιδηρόδρομο.
Είχα την τύχη στο παρελθόν για 2 περίπου χρόνια να βρεθώ στη θέση του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΡΓΟΣΕ (2013-2014) με την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Εκείνη την περίοδο έγινε η μεγαλύτερη επένδυση σε υποδομές σιδηροδρομικές από κάθε άλλη περίοδο. Έτσι ολοκληρώθηκε μεγάλο μέρος του σιδηροδρομικού άξονα ΠΑΘΕ.
Υπάρχουν όμως και προβλήματα όπως το ότι δεν υπήρχε και δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμη συστηματική και οργανωμένη συντήρηση και φύλαξη των υποδομών που δημιουργούνται. Για αυτό γίνονταν και γίνονται ακόμη βανδαλισμοί και κλοπές υλικού (μετάλλων, χαλκού, κλπ).
Αποτέλεσμα αυτών είναι η απαξίωση και η καταστροφή ακριβών και κρίσιμων εγκαταστάσεων όπως σηματοδότηση, τηλεδιοίκηση κλπ.
Χρειάστηκε έτσι να γίνει μία συνολική εργολαβία – σκούπα (717) για την ανάταξη αυτών των συστημάτων σηματοδότησης – τηλεδιοίκησης και πολλά άλλα, ώστε στη συνέχεια να εφαρμοστούν τα συστήματα ασφαλείας ETCS κλπ, στον άξονα Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Που θα παρέχουν την πλήρη ασφάλεια στην κίνηση των τραίνων, ανεξάρτητα από τον ανθρώπινο παράγοντα.
Δυστυχώς όμως από τότε, για διάφορους λόγους και από διάφορους χειρισμούς, η ολοκλήρωση όπως δηλώνεται πλέον από κυβερνητικά χείλη, θα γίνει το καλοκαίρι του τρέχοντος έτους 2023.
Η σύμβαση εκείνη, η 717, είχε διάρκεια 2 χρόνια και υπεγράφη Σεπτέμβριο του 2014, λίγους μήνες πριν την αποχώρηση μου από την ΕΡΓΟΣΕ.
Αργότερα, το 2019 ανέλαβα τη διοίκηση του ΟΣΕ για ένα μικρό διάστημα 7 μηνών (Νοέμβριος 2019 – Μάιος 2020). Και τούτο διότι γνωρίζω αρκετά τα προβλήματα του σιδηροδρόμου και πίστευα ότι μπορώ να συμβάλω ώστε να λυθούν.
Πίστευα και πιστεύω ότι:
Έκανα μεγάλη προσπάθεια τότε στο σύντομο χρόνο που ήμουν εκεί, για την επίτευξη αυτών των στόχων. Είχα προτείνει μάλιστα σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο την αξιολόγηση της προόδου κάθε χρόνο για την επίτευξη των στόχων.
Γνωρίζοντας τα τεράστια προβλήματα του ΟΣΕ και το σοκ που είχε υποστεί από τη μνημονιακή κρίση, είχα προτείνει μάλιστα ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να επισκεφθεί τον ΟΣΕ τότε ώστε να σηματοδοτήσει το ενδιαφέρον για το σιδηρόδρομο. Για την αναδιοργάνωση του, τον εκσυγχρονισμό του και την πρόοδο του.
Όμως, αισθανόμενος την μεγάλη ευθύνη που μου είχε ανατεθεί, στις 3-6-2020 υπέβαλα την παραίτησή μου από τη θέση του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου του ΟΣΕ και αποχώρησα διότι, όπως έλεγα τότε στο σχετικό δελτίο τύπου:
Θεώρησα χρέος μου να κάνω αυτή τη μικρή, προσωπική αναφορά για το σιδηρόδρομο. Και να επαναλάβω, ότι νιώθω συντριβή και θλίψη, όπως κάθε Έλληνας πολίτης για την αδιανόητη σιδηροδρομική τραγωδία και την απώλεια τόσων ανθρώπων και κυρίως νέων ανθρώπων.
Τελειώνοντας, θέλω να πω ότι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος μας χρειάζεται να σταθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων και της ευθύνης που έχουμε.
Ως Περιφερειακό Συμβούλιο περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και ως πολίτες αυτής της χώρας.
Κώστας Σπηλιόπουλος
