Τα διαχρονικά διαγράμματα των αποδόσεων στα ελληνικά ομόλογα φαίνεται το τελευταίο διάστημα να αγγίζουν τιμές που είχαν κερδίσει στα τέλη Μαΐου, όταν το Eurogroup είχε αποτυπώσει (24/5) στις αποφάσεις του το πρώτο βήμα της συμφωνίας για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Το ίδιο δείχνουν και οι τάσεις που καταγράφονται στα spreads με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, με τις ‘αποστάσεις’ από την Πορτογαλία να πέφτουν κάτω από τις τέσσερις μονάδες (μεταξύ 350 και 380 μονάδες βάσης).
Οι δηλώσεις των αξιωματούχων της Κομισιόν αλλά ιδιαίτερα του κ. Ρέγκλιγκ ο οποίος πρόσφατα μίλησε για την δυνατότητα ενεργοποίησης του πακέτου των άμεσης εφαρμογής μέτρων στο πρώτο δίμηνο του 2017, έχουν ενισχύσει την προσοχή των αγορών στις εξελίξεις στο ελληνικό χρέος.
Παρ’ όλα αυτά η πρώτη αρνητική αντίδραση των αγορών στην εκλογή Τράμπ, έχει προκαλέσει μία μικρή, αλλά ευδιάκριτης κλίμακας, αναδίπλωση των τιμών.
Αλλά αυτό παρατηρείται στην συμπεριφορά των τιμών και των άλλων χωρών της Ευρωζώνης ιδιαίτερα εκείνων του ευρωπαϊκού Νότου.
Οι προσδοκίες που αποτυπώνονται τόσο στην βελτίωση των τιμών του ‘κουπονιού’ (greek bond strip) όσο και στα spreads, δείχνουν οτι οι αγορές έχουν πάρει στα σοβαρά την συμφωνία του Μαΐου αλλά και την σημασία της ολοκλήρωσης των αξιολογήσεων.
Αυτό γίνεται φανερό στα διαγράμματα των τιμών, καθώς έκτοτε, μετά τον Μάιο, με κάποιες αποκλίσεις που συνδέονται χρονικά με κάποια διαστήματα προβλημάτων στην διάρκεια της Α αξιολόγησης, βελτιώθηκαν σταθερά από την στιγμή της ολοκλήρωσής της και την εκταμίευση της προβλεπόμενης δόσης του δανείου.
Βέβαια από την στιγμή της ανατροπής των προβλέψεων όσο αφορά την εκλογή του Αμερικανού προέδρου, είναι αβέβαιο το πως θα εξελιχθούν οι προσδοκίες σε σχέση με την Ελλάδα.
Το κρίσιμο στην υπόθεση αυτή είναι αφ’ ενός η στάση που θα κρατήσει πλέον το ΔΝΤ και αφ’ ετέρου η πολιτική της ΕΚΤ.
Και στα δύο μέτωπα, αλλά ειδικά στο θέμα του ΔΝΤ η αβεβαιότητα έχει χτυπήσει ‘κόκκινο’ τουλάχιστον μέχρι να ορισθεί το πρόσωπο του ‘υπουργού οικονομικών από το επιτελείο Τραμπ.
Οι ‘εικασίες’ που προς το παρόν γίνονται, συσχετίζουν την πολιτική Τράμπ απέναντι στο ΝΑΤΟ και την Ευρώπη, με εκείνη απέναντι στο ΔΝΤ και την ευρωπαϊκή κρίση χρέους.
Σύμφωνα με αυτές η θέση του νέου προέδρου, οτι η Ευρώπη πρέπει να ‘πληρώσει’ περισσότερα για την ασφάλειά της στο ΝΑΤΟ υποχρεώνοντας τις χώρες μέλη να αυξήσουν τις εξοπλιστικές τους δαπάνες, αν ισχύσει και στο ΔΝΤ, θα σημαίνει οτι η μέχρι σήμερα απαίτηση του ΔΝΤ να αναλάβει η Ευρωζώνη το κόστος ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους θα γίνει περισσότερο ανελαστική. Και πολύ πιθανό να επηρεάσει την παραμονή του ΔΝΤ ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα.
Όμως είναι αρκετά νωρίς για να βγάλει κανείς οριστικά συμπεράσματα, καθώς τα επόμενα 24ωρα ενδέχεται να αρχίσει να γίνεται ξεκάθαρο το ποια πρόσωπα θα καλύψουν τις κρίσιμες θέσεις στο επιτελείου του νέου προέδρου.
Από την στιγμή που το πρόσωπο του αρμόδιου για την οικονομία στην διακυβέρνηση Τράμπ γίνει γνωστό θα είναι περισσότερο καθαρό το πως θα επηρεασθούν οι εξελίξεις με το ελληνικό χρέος.
