“∆ε θα δεχτούµε τετελεσµένα σε γεωγραφικούς σχηµατισµούς, των οποίων το καθεστώς αµφισβητείται» µας τρίζει τα δόντια η Τουρκία, ύστερα από την εξαγγελία της Αθήνας για δηµιουργία θαλάσσιου πάρκου στο Αιγαίο. Φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης! Στην ανακοίνωσή του, µάλιστα, το Υπουργείο Εξωτερικών της γείτονος χώρας, σε µια έκρηξη µεγαλοψυχίας, προτείνει εµµέσως να συνεργαστούµε σαν καλοί συνορίτες και φίλοι και να το κάµουµε µαζί το πάρκο.
Η ουσία είναι ότι κι αυτό το γεγονός είναι από εκείνα που παρήγαγε εκείνη η φοβερή νύχτα των Ιµίων του 1996. Είκοσι οχτώ δηλ. χρόνια αργότερα, βλέπουµε τη µεθοδολογία µε την οποία η Τουρκία αξιοποιεί ιστορικά το βάθος του χρόνου και δροµολογεί τις αµαρτωλές εθνικιστικές και αναθεωρητικές επιδιώξεις της, σκαλί – σκαλί.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο να αντιµετωπίσεις έναν τέτοιο αχρείο αντίπαλο, όπως κι εκείνη τη φοβερή νύχτα δεν ήταν εύκολο να πάµε ως χώρα σε ολοµέτωπη σύγκρουση µε την Τουρκία για µια βραχονησίδα, έστω κι αν η πολιτική κι η στρατιωτική ηγεσία προέβλεπε πως «ήδε η ηµέρα τοις Έλλησι µεγάλων κακών άρξει (αυτή η µέρα θα γίνει για τους Έλληνες αφετηρία µιας σειράς δεινών).
Το βέβαιο, όµως, είναι ότι η δήλωση του τότε πρωθυπουργού κ. Κ. Σηµίτη στη Βουλή των Ελλήνων «θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των Ηνωµένων Πολιτειών για την πρωτοβουλία και τη βοήθειά της» ήταν η πιο αναξιοπρεπής, φοβική, δουλική και κακοµοίρικη δήλωση που µπορούσε να κάνει Έλληνας πρωθυπουργός σε κάτι και για κάτι, απ’ όπου βγαίναµε και … κερατάδες και δαρµένοι, καθόσον και οι Τούρκοι “υπέγραψαν” από τότε τις γκρίζες ζώνες και η φίλη Αµερική µε τον τρόπο της προσυπέγραψε.
Τούτων δοθέντων, τι το ’θελε ο πρωθυπουργός κι άνοιξε το µικρό του στοµατάκι! Μα, δεν ήξερε πως αυτές ακριβώς είναι οι στιγµές, όπου «κρείττόν εστι σιγάν» παρά να λαλείς κοτσάνες;
Κάπα-Βήτα
Εφημερίδα “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ” – Από τη στήλη…