Στα 91 του χρόνια έφυγε από τη ζωή, σήμερα Σάββατο 22 Μαΐου 2021, ο Αιγιώτης, δημοσιογράφος, ποιητής και λογοτέχνης Γιάννης Ανδρικόπουλος. Με σημαντική προσφορά στο τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, μια πολυσχιδής προσωπικότητα των ελληνικών γραμμάτων και της ελληνικής διανόησης, δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος, ιστορικός ερευνητής, λογοτέχνης με αστείρευτη έμπνευση και παραγωγή, κριτικός λογοτεχνίας, μα πάνω απ΄όλα ποιητής, που ύμνησε με τον ποιητικό του χρωστήρα, μια ζωή…
Δεν υπάρχουν λόγια, για εμάς που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε και να συνεργαστούμε, επί χρόνια μαζί του, για να περιγράψουμε, τον αδαμάντινο χαρακτήρα του, την οξυδέρκειά του, την ενεργητικότητά του, κυρίως όμως την ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ και την ΑΝΘΡΩΠΙΑ του. Σπανίζει το είδος αυτού του ανθρώπου! Δάσκαλός μας και πνευματικός μας πατέρας, που οι συμβουλές του αποτελούν “ευαγγέλιο” για εμάς και παρακαταθήκη το έργο του για τις επόμενες γενιές.
Στις 22 Οκτωβρίου 2017, το μεγάλο ποιητή της ιστορίας μας τίμησαν μετά από πρωτοβουλία της Ι.Λ.Ε.Α. που αφιέρωσε το περιοδικό που εκδίδει «ΡΙΖΕΣ» ολόκληρο στον Γιάννη Ανδρικόπουλο, η Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, ο Δήμος Αιγιάλειας, η ΔΗΚΕΠΑ και το Νομικό Πρόσωπο του Δήμου, σε μια εκδήλωση υψηλού επιπέδου στην κατάμεστη αίθουσα στο Πολιτιστικό Κέντρο Αιγίου, χωρίς όμως την παρουσία του ίδιου, αφού για λόγους υγείας δεν ήταν δυνατό να παραβρεθεί. Μάλιστα η Λέτα Κουτσοχέρα, ποιήτρια-εικαστικός, έχει δημιουργήσει το πορτρέτο του Γιάννη Ανδρικόπουλου το οποίο βρίσκεται τοποθετημένο στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αιγίου.
Ο Γιάννης Ανδρικόπουλος ήταν ένας καλός οικογενειάρχης, που με τη σύζυγό του Μαρία απέκτησαν δύο παιδιά την Κατερίνα και την Αγγελική και τρία εγγόνια τη Μαριάννα, την Έφη και την Ιωάννα, ενώ ευτύχησαν να δουν και δισέγγονα.
Καλό ταξίδι κυρ-Γιάννη μας!
Η εξόδιος ακολουθία, του Γιάννη Ανδρικόπουλου θα τελεστεί την Κυριακή 23 Μαΐου 2021 και ώρα 12 μ. στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγίου. Η σορός θα βρίσκεται στον Ιερό Ναό από ώρα 11.15μ.μ.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Γιάννης Ανδρικόπουλος γεννήθηκε το 1930 στο Αίγιο και από δεκαεπτά χρονών παιδί μοίρασε τη ζωή, τη σκέψη και τη ψυχή του, ανάμεσα στη Λογοτεχνία και στη Δημοσιογραφία. Ξεκίνησε το 1947 με ποίηση από τις σελίδες της “Ελληνικής Δημοκρατίας” του Σπ. Μελά. Ήταν ο νεότερος συνεργάτης του περιοδικού, κοντά στους Γεώργιο Δροσίνη, Μαρ. Σιγούρο, Σωτ. Σκίπη, Στρ. Μυριβήλη, Τηλ. Αλαβέρα κ.α. Μέσα σε δύο – τρία χρόνια δημοσιεύονταν τα ποιήματά του σ£ όλα τα εγκυρότερα λογοτεχνικά περιοδικά: Τη “Νέα Εστία”, τις “Εποχές”, τα “Κυπριακά Γράμματα” του Ν. Κρανιδιώτη, τις “Μορφές” του Δεδούση στη Θεσσαλονίκη κ.α.
Οι κυριότεροι κριτικοί από τότε μέχρι τώρα έχουν εγκωμιάσει την ποίησή του για το γνήσιο λυρισμό της με την αρμονική σύζευξη ζωής και ονείρου, για την εκφραστική λιτότητα που υμνεί την αδάμαστη εθνική ψυχή, για συνθέσεις μεγαλόπνοες με εξάρσεις τραγωδίας και αναβάσεις δημοτικής ποίησης.
Το 1952 εκδίδει το λογοτεχνικό περιοδικό “ΑΧΑΪΚΗ ΕΣΤΙΑ” και το 1954 την εφημερίδα “ΦΩΝΗ του ΑΙΓΙΟΥ|. Η συγγραφική του δραστηριότητα χωρίζεται σε τρεις διαφορετικές περιόδους: 1) 1954 με την πρώτη ποιητική συλλογή “Αποχωρισμός” και κλείνει το 1968. Είναι περίοδος καθαρά ποιητικής έμπνευσης, όπου εκδόθηκαν συνολικά οκτών ποιητικές συλλογές. Στα χρόνια της χούντα, από το 1968 μέχρι το 1975 ο ποιητής απομονώθηκε και δεν εμφάνισε ποιητική του δουλειά ούτε σε περιοδικά ούτε σε βιβλία.
2) 1975 με την έκδοση της εφημερίδας ΪΦΩΝΗ της ΑΧΑΪΑΣΜ και του φιλολογικού περιοδικού ΪΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΦΩΝΗΜ, όπου συνεργάστηκαν οι κορυφαίοι της νεοελληνικής γραμματείας και οι λογοτέχνες της περιφέρειας. Η περίοδος αυτή κράτησε μέχρι το 1987.
3) Η τρίτη, εξαιρετικά γόνιμη και παραγωγική περίοδος ξεκινά το 1988 και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Σ΄ αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια διακρίθηκε στη σύγχρονη ποίηση και στο κριτικό δοκίμιο. Έγραψε και παρουσίασε 15 νέες ποιητικές συνθέσεις και συλλογές και 13 μελέτες – κριτικές για πνευματικά γεγονότα της Αχαΐας (Πάτρας – Αιγίου – Καλαβρύτων) και για το έργο καταξιωμένων ελλήνων συγγραφέων. Απ΄ αυτά τα τέσσερα ποιητικά του βιβλία τιμήθηκαν με πανελλήνιες διακρίσεις – βραβεία (“Παρνασσός”, Εταιρία Χριστιανικών Γραμμάτων, Τάξη Γραμμάτων και Τεχνών Ακδημίας).
Τιμήθηκε από πνευματικά ιδρύματα και δήμους (επίτιμο μέλος, επίτιμος δημότης) με ψηφίσματα, χρυσά μετάλλια κ.α. Ποίησή του έχει μεταφραστεί στ΄ Αγγλικά (“Ωδή στον Κέννεντυ) και στα Ιταλικά (“Χαιρετισμός στον Νικηφόρο Βρεττάκο”). Ποιήματά του έχουν περιληφθεί σε όλες τις Ανθολογίες Ποίησης και τις ετήσιες φιλολογικές εκδόσεις (“Ποιητικό Ημερολόγιο”, “Φιλολογική Πρωτοχρονιά” κ.α.). Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Διεθνούς Εταιρίας Κριτικών Λογοτεχνίας, της Ελληνικής Εταιρίας Χριστιανικών Γραμμάτων, της Εταιρίας Φίλων Παν. Κανελλόπουλου και της Εταιρίας Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος.
Πλουσιότατο το έργο του, και η παρουσία του Γιάννη Ανδρικόπουλου στο λογοτεχνικό χώρο ως μια πληθωρική προσφορά, ευτύχησε να έχει ανταπόδοση θερμή και αναγνώριση από τους συναδέλφους του λογοτέχνες.
Από Ανθολόγια Ποίησης (Μιχ. Περάνθη)
