∆εν έχει συµπληρωθεί ούτε καν ένα εικοσιτετράωρο απ’ την στιγµή που ο ∆ηµοτικός Κινηµατογράφος “ΑΠΟΛΛΩΝ” δηµοσίευσε στην σελίδα που διατηρεί στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης, φωτογραφίες απ’ την ελεεινή κατάσταση στην οποία άφησαν τον χώρο του κινηµατογράφου οι µαθητές των Γυµνασίων της πόλης µας, µετά από παρακολούθηση προβολής ταινίας !
Από τη στήλη “Χρονογράφημα” στην εφημερίδα “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”
Η εικόνα άκρως απογοητευτική ! Σκουπίδια πεταµένα παντού, φθορές στα καθίσµατα και στις τουαλέτες… Κι όλα αυτά, ως ευχαριστώ προς την ∆ΗΚΕΠΑ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ,η οποία τους έδωσε την δυνατότητα να παρακολουθήσουν δωρεάν την ταινία εκπαιδευτικού περιεχοµένου!
Τα σχόλια ποικίλα κι απ’ όλες τις πλευρές, κατέληγαν τα περισσότερα σ’αυτό που λέει ο σοφός λαός : «Το παιδί σου και το σκυλί σου όπως το µάθεις!», υπήρχαν βέβαια κι εκείνοι που απέδωσαν την έκρυθµη κατάσταση στην αδιάφορη για τα παιδιά ταινία και οι άλλοι οι «σιγαδερφάκηδες», οι οποίοι κρίνοντας εξ’ ιδίων τ’ αλλότρια, δήλωναν απερίφραστα πως “σιγά τα ωά” και οι ενήλικες αφήνουν το κατιτί τους στους κινηµατογράφους µετά το πέρας της προβολής… έτσι απλά γι’ αναµνηστικό !
Κάπως έτσι, θα σκέφθηκε και η νεαρά, που ως µοντέρνα Σταχτοπούτα, απώλεσε το ριγέ σοσονάκι της και το άφησε εν µέσω σκουπιδιών στα σκαλοπάτια του εξώστη του ρηµαγµένου Απόλλωνα ! Με λύπη, την πληροφορώ, πως πρίγκηψ, συλλέκτης καλτσών νεανίδων, δεν υπάρχει στις µέρες µας… Eίναι κι αυτός σ’ αναζήτηση ταυτότητας !
Ένα είναι το σίγουρ , αυτό το περιστατικό βανδαλισµών στον ένα και µοναδικό εναποµείναντα κινηµατογράφο της πόλης µας µαρτυρά την κατάντια της κοινωνίας στην οποία ζούµε ! Το φαινόµενο δεν είναι τοπικό, ούτε καν Ελλαδικό… είναι παγκόσµιο !
Οι φρενήρεις ρυθµοί της ζωής και οι απαιτήσεις της, καθιστούν, µεγάλο ποσοστό των γονέων, ανίκανο να παρακολουθήσει από κοντά το µεγάλωµα των παιδιών του ! Η οικονοµική αστάθεια ευνοεί την ανυπαρξία ουσιαστικής σχέσης γονέα παιδιού, καθώς, ενίοτε, ωθεί τον πρώτο σ’ υπερβολικές ώρες εργασίας και άρα απουσίας απ’ την εστία του ή δηµιουργεί εντάσεις και παθογενείς καταστάσεις, λόγω της ένδειας, στους κόλπους της οικογένειας !
Αν ο γονέας αδυνατεί να φροντίσει ή απλά αδιαφορεί για την αγωγή του παιδιού του, στέλνει ένα παιδί αγρίµι στο σχολείο !
Ο ρόλος του δασκάλου, εκτός του να µεταλαµπαδεύσει γνώση στον µαθητή, έγκειται και στο να κάνει όλες εκείνες τις οργανωµένες ενέργειες που στοχεύουν στην ψυχική, πνευµατική και σωµατική διάπλαση του νέου! Βασική προϋπόθεση είναι η πίστη του µαθητή προς τον δάσκαλό του… κι εδώ κάπου το παιχνίδι χάνεται !
Στην εποχή που το πλέον εύκολο είναι ν’ αµφισβητείς αξίες αιώνων, το ν’ αµφισβητήσεις την ικανότητα κάποιου να σε διδάξει είναι περίπατος σε πάρκο που λένε και οι Άγγλοι ! Ιδίως όταν οι πενιχροί µισθοί των εκπαιδευτικών ολωσδιόλου δίνουν το έναυσµα για παραπάνω ή έστω καλή δουλειά !
Κουρασµένοι γονείς, παραιτηµένοι εκπαιδευτικοί και αχαλίνωτοι νέοι συνθέτουν το εκρηκτικό αυτό κοκτέιλ που βανδαλίζει την καθηµερινότητά µας ! Πώς θ’ αλλάξει αυτό ώστε να µην γίνουµε µάρτυρες χειρότερων γεγονότων;
Σίγουρα όχι µοιράζοντας βιβλία ΣΑΒΟΥΑΡ ΒΙΒΡ στους µαθητές! Το βιβλίο πια είναι ντεπασέ και ντεµοντέ (ξεπερασµένο και εκτός µόδας)…όσο κι αν αυτό µας λυπεί εµάς τους παλιούς !
Το σχολείο πρέπει ν’ αποκτήσει εκ νέου κανόνες λειτουργίας ! Όταν η τάξη και η πειθαρχία δεν µπορούν να επιβληθούν και ο σεβασµός να κατακτηθεί, τότε επικρατούν συνθήκες ζούγκλας !
Το Κράτος οφείλει να ελέγχει, ν’ ανταµείβει και να καθαιρεί ανάλογα µε την απόδοσή τους, τους εκπαιδευτικούς !
Η σχολική ζωή θα πρέπει να διέπεται από αυστηρούς στην εφαρµογή τους κανόνες, όπως άλλωστε γίνεται και όταν ο νέος τελειώσει την φοίτησή του, βγει στην κοινωνία και την αγορά εργασίας ! ∆εν λέµε, πολύ σωστά, πώς το σχολείο αποτελεί µικρογραφία της κοινωνίας µας; Γιατί λοιπόν συχνά –πυκνά οι γονείς δυσανασχετούν όταν το καµάρι τους τιµωρείται λόγω απρεπούς συµπεριφοράς και δεν συνδράµουν τον εκπαιδευτικό στην λήψη καίριων αποφάσεων; Όπως οι νόµοι εξασφαλίζουν την οµαλή ζωή των πολιτών, έτσι και οι κανόνες σχολικής συµπεριφοράς διασφαλίζουν την οµαλή λειτουργία του σχολείου !
Η υπερβολική ελευθερία οδηγεί στην αναρχία !
∆εν οµιλώ για στέρηση ελευθεριών αλλά για περιφρούρησή τους! ∆ιότι, όταν ο άλλος, λόγω ατιµωρησίας, καταπατά τις δικές µου ελευθερίες, τότε, ναι, ασφαλώς κάτι πάει στραβά !
Αγωγή σηµαίνει παιδεία… παιδεία σηµαίνει σεβασµός… και σεβασµός σηµαίνει ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ !