Σήμερα, Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου ,η ώρα 11 το πρωί, εν μέσω ..Κορονοϊού και κυκλώνα… «Ιανού», το προαύλιο του Ι.Ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών,αλλά και μέσα ο ναός, είχαν κατακλυστεί από κόσμο! Οι Αιγιώτες,-παρά τους απαγορευτικούς κανονισμούς- ήσαν παρόντες! ΄Ηθελαν να «αποχαιρετήσουν» ένα ξεχωριστό και πλέον αγαπητό συμπολίτη τους, τον Αλέκο Θανασούλια.
Πράγματι, πολλοί Αιγιώτες ,συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και ανάμεσά τους αρκετοί επίσημοι,όπως ο Περιφερειάρχης κ.Νεκτάριος Φαρμάκης,ο βουλευτής Αχαϊας κ.Φωτήλας, η βουλευτής Αχαϊας κ. Χριστίνα Αλεξοπούλου κ.α. αποχαιρέτησαν τον Αλέκο για το μεγάλο ταξίδι του προς το «επέκεινα». Ενώ προέστη στη εξόδιο ακολουθία ο Σεβασμιώτατος πρ. Μητροπολίτης μας κ. Αμβρόσιος.Και πολύς κόσμος τον συνόδευσε μέχρι την τελευταία του κατοικία στο Νεκροταφείο.
Όλοι δε, είχαν και ένα καλό λόγο να ΄πούν για τον άνθρωπο κυρ-Αλέκο Θανασούλια… Και δεν ήταν κανένας λόγος υπερβολικός. Ο Αλέκος,μετριοπαθής και «χαμηλών τόνων» άνθρωπος, ήταν ένας άριστος και – σπάνιο για την εποχή μας-«τίμιος» επιχειρηματίας,καθώς εργάζονταν –και.. «έτρωγαν ψωμί» μια ζωή ,όπως λένε-στην επιχείρησή του πολλοί Αιγιώτες (στα Αχαϊκά Πλαστικά).Εκεί, όπου εργάζονται και τα τρία εξαίρετα παιδιά του,η Ιωάννα, ο Γιάννης και ο Σωτήρης,ακολουθώντας τον ίσιο δρόμο που χάραξε ο πατέρας. Αλλά ο κόσμος τον εκτίμησε περισσότερο για το μεγάλο φιλανθρωπικό του έργο, που…σιωπηρά εκτελούσε τόσο σε συμπολίτες μας, όσο και στην ενορία του Ι.Ναού Ταξιαρχών! Πολλά προσέφερε και στο ναό,καθώς ήταν επίτροπος για πολλά χρόνια.Προσέφερε οικονομικά πάρα πολλά και στο Παπαδοπούλειο ενοριακό κέντρο (για να στηθεί και να λειτουργήσει),προσέφερε στο φιλόπτωχο της ενορίας, προσέφερε για τα συσσίτια….Και σε ό τι του ζητούσαν ήταν..παρών!
Θα μπουρούσαμε να αναφέρουμε πάρα πολλές αγαθοεργίες του Αλέκου Θανασούλια, που είναι λίγο – πολύ γνωστές, μα θέλουμε να τονίσουμε ότι είχαμε ανάμεσά μας έναν έντιμο, εργατικό, πράο,άριστο οικογενειάρχη, αναγνωρίσιμο, «συνειδητό χριστιανό».
Παράλληλα ο Αλέκος ήταν και άνθρωπος του πολιτισμού-και πρέπει να το τονίσουμε αυτό. Συμμετείχε σε πολλά πολιτιστικά σωματεία,εκτός βέβαια του Προσκοπισμού και της Χορωδίας Αιγίου,που έμπρακτα προσέφερε πολλά.Και θα ήθελα να αναφέρω τη σχέση του με την ΙΛΕΑ. Ο Αλέκος Θανασούλιας ήταν από τα ιδρυτικά μας μέλη,καθώς μαζί ξεκινήσαμε –πέντε-έξι άνθρωποι-στο τέλος της δεκαετίας του ΄80 να στήσουμε την Εταιρεία.
Και ήταν πάντα παρών-πάντα με τη σύζυγό του Μαρία- σε εκδηλώσεις, σε εκδρομές, σε εκλογές,σε κοπή πήτας-πάντα με τα δώρα του…παντού!
Τελικά,είναι σπάνιο, πολύ σπάνιο, να βρεθεί στην εποχή μας, άνθρωπος με τις αρετές του Αλέκου και να είναι τόσο απλός, ταπεινός σχεδόν…
΄Εφυγε από κοντά μας, ένας «ουσιαστικός» άνθρωπος, ένας πραγματικός «ευπατρίδης»! Και, αξίζει-πραγματικά- να αποφανθούμε για τον Αλέκο: «ως χαρίεν άνθρωπος, όταν άνθρωπος η…» ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ…
