Τη Δευτέρα το πρωί πραγματοποιήθηκε μεταφορά αρχαιολογικών ευρημάτων στην περιοχή της Ελίκης, στο σημείο που εκτελούνται τα έργα για την “Ολυμπία Οδό”.
Ο “ΤΥΠΟΣ” και το “aigialeia24.gr” εξασφάλισαν αποκλειστικές φωτογραφίες και στοιχεία σχετικά με τη μεταφορά των ευρημάτων.
Ο οικισμός που βρέθηκε ήταν πρωτοελλαδικός και κάποια από τα ευρήματα αποδομήθηκαν, προκειμένου να μεταφερθούν σε μουσειακό χώρο, ενώ ένα ολόκληρο τοιχίο σε σχήμα Γ, μεταφέρθηκε με ειδικό μηχάνημα αυτούσιο, λίγα μέτρα μακρύτερα.
Τα ευρήματα αυτά βρέθηκαν επάνω σε όρυγμα και προκειμένου να μην υπάρξουν απώλειες και ζημιές από τις εργασίες της “Ολυμπίας Οδού” μεταφέρθηκαν σε ασφαλές σημείο.
Ο “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ” και το “aigialeia24.gr” επικοινώνησαν με τον κ. Ιπποκράτη Θεοδώρου, στα κεντρικά της Κοινοπραξίας της «Ολυμπίας Οδού» και ανέφερε τα εξής:
– «Το όλο εγχείρημα το ανέλαβε ο κ. Δήμητρης Κορρές, μηχανικός, ο οποίος με ειδικό μηχάνημα έκανε όλη τη μεταφορά, η οποία ολοκληρώθηκε το απόγευμα της ίδιας ημέρας».
Υπεύθυνος αρχαιολόγος ήταν ο κ. Οικονομόπουλος Ανδρέας.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ (κείμενο και φωτό)
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΡΡΕΣ
Το όνομά του κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα σαν «αστικός μύθος». Τον καλούν να δώσει λύσεις εκεί που όλοι οι άλλοι αποτυγχάνουν. Ζώντας μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας κάπου στην Πεντέλη, οι φήμες κάνουν λόγο για ένα «genius» της μηχανικής, αρχιτέκτονα στο επάγγελμα, ιδιόρρυθμο άνθρωπο, στου οποίου το λεξιλόγιο δεν υπάρχει η λέξη «ακατόρθωτο» και ο οποίος είναι ικανός να κατασκευάσει οτιδήποτε στην αυλή του σπιτιού του. Όταν λέμε όμως οτιδήποτε εννοούμε Ο-Τ-Ι-Δ-Η-Π-Ο-Τ-Ε…
Ο Δημήτρης Κορρές είναι αρχιτέκτων μηχανικός, κεραμίστας-αγγειοπλάστης, μηχανουργός, ενώ πρωταρχική επιθυμία του ήταν να γίνει γλύπτης. Μην περιμένετε να ακούσετε γι’ αυτόν από τα εγχώρια ΜΜΕ. Ο άνθρωπος είναι σοβαρός και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για κάθε είδους εφήμερη προβολή. Άλλωστε, το έργο του μιλάει από μόνο του και μάλιστα σε… διεθνή γλώσσα, μια που τα επιτεύγματά του ταξιδεύουν με ταχύτητα φωτός από την αυλή του σπιτιού του στις μεγαλύτερες αγορές του κόσμου και συνήθως προκαλούν σάλο.
Δουλεύει με λίγους και πιστούς συνεργάτες και η λέξη «πρόκληση» είναι «βούτυρο στο ψωμί του», το ανέφικτο η πνοή του και η αναβλύζουσα δημιουργικότητα το μέσο του.
Γι’ αυτόν έχουν ειπωθεί παιάνες:
Ο άνθρωπος που μετακίνησε το εκκλησάκι πριν την πλατεία της Κηφισιάς για να πλατύνει ο δρόμος…
Που έδωσε λύση για τη στήριξη των παλαιών πυλώνων φωτισμού του Ολυμπιακού Σταδίου…
Που έδωσε τη βασική λύση στη γέφυρα της Χαλκίδας…
Που μετακίνησε την καμινάδα των 46μ. στο Carrefour της Ν. Ιωνίας…
Που μετακίνησε τον βυζαντινό ναό της Παναγίας Τορνικίου Γρεβενών, για να σωθεί από τα νερά φράγματος στον Αλιάκμονα…
Που μετακίνησε τον ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο αεροδρόμιο των Σπάτων…
Που μετακίνησε ένα τζαμί στη Θεσσαλονίκη και άλλα κτήρια…
Που πρότεινε την ανάπλαση της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου…
Ασχολήθηκε επί σειρά ετών με ένα εξαιρετικά πολύπλοκο project κατασκευής ενός αυτοκινήτου με χαρακτηριστικά Rally και Off Road συγχρόνως. Οι αναρτήσεις είναι εμπνευσμένες από τις αναρτήσεις του 2CV, αλλά μόνο σαν φιλοσοφία, γιατί ο σχεδιασμός είναι παγκόσμια πατέντα δική του και βασίζεται σε διαγώνιες αντιστρεπτικές ράβδους που κάνουν ολόκληρο το αμάξωμα με τη συμμετοχή των τροχών ένα ενιαίο και ενεργό σύστημα απόσβεσης.
Το κιβώτιο ταχυτήτων είναι επίσης δικό του, υλοποιημένο στη Σουηδία.
Έχει δεχτεί πολλές προτάσεις από ξένους οίκους, αλλά σκοπός του είναι το αυτοκίνητο να κατασκευαστεί εδώ, από τον ίδιο και τους συνεργάτες του.
Είναι ένα αυτοκίνητο που θα πηγαίνει στο δρόμο με κορυφαίες επιδόσεις και ανά πάσα στιγμή, χωρίς κανένα ιδιαίτερο χειρισμό θα μπορεί να σκαρφαλώσει σε απίθανες κλίσεις και να ξεπεράσει μεγάλα εμπόδια χωρίς καμία ενόχληση για τους επιβάτες.
Παράλληλα, είναι πρωτοπόρος της αναρρίχησης βράχου στην Ελλάδα. Έχει ανοίξει πάμπολλες αναρριχητικές διαδρομές, που για την εποχή τους ήταν εξωπραγματικές. Είναι ο πρώτος (στην Ελλάδα) που εισήγαγε και δίδαξε την ελεύθερη αναρρίχηση. Σκαρφάλωσε πλάκες που κανείς δεν διανοήθηκε εκείνη την εποχή να κοιτάξει.
