Σετάρουν απόλυτα µεταξύ τους και µπορείς κάλλιστα να πέσεις επάνω τους σε οποιαδήποτε κοινωνική τάξη κι αν βρεθείς! Ζουν γύρω µας κι ανάµεσά µας και ξέρουν καλώς να κρύβουν την ταυτότητά τους πίσω από αβρούς τρόπους και πράα χαµογελαστά προσωπεία! Ξέρουν να ελίσσονται, να εξελίσσονται και βεβαίως να ανελίσσονται! Αγαπούν την δόξα και την δύναµη και κάνουν τ΄ αδύνατα – δυνατά για να τις αποκτήσουν !
Βεβαίως το µονοπάτι αυτό που ακολουθούν έχει τα τις ανηφόρες και τις κατηφόρες του, µα και τα γκρεµουδάκια του! Στο διάβα τους θα συναντήσουν πολλούς οµοίους τους µα κι αρκετούς καλούς και αγαθούς! Αυτοί οι δεύτεροι όταν τους ζητηθεί βοήθεια θα σπεύσουν να την δώσουν. Αφιλοκερδώς, µ΄ όλη τους την ψυχή και µ΄ όποιο τρόπο ! Μπορεί να ΄ναι µια συµβουλή, ένα « πρόσεχε»… Μπορεί να ‘ ναι οικονοµική βοήθεια ή και ψυχολογική υποστήριξη …
Η δε πρώτοι θα την πάρουν τάχιστα, διότι εξυπηρετεί τον σκοπό τους… µετά όµως θα την ξεχάσουν την ευεργεσία αυτή. Γιατί; ∆ιότι το ότι κάποτε ευεργετήθηκαν τους υπενθυµίζει πως κάποτε υπήρξαν ευάλωτοι και τρωτοί… ∆υστυχώς τα άτοµα αυτά θεωρούν τον εαυτό τους υπεράνω των πάντων… Ξεχνούν το από πού ξεκίνησαν, ξεχνούν τα χέρια που τους κράτησαν όταν πήγαν να πέσουν, ξεχνούν κι εκείνα που τους έσπρωξαν πιο ψηλά όταν το χρειάστηκαν. Λέξεις όπως σεβασµός, εκτίµηση ή σύνεση κι αλληλεγγύη απουσιάζουν από το λεξιλόγιό τους. Φτιάχνουν µια νέα ταυτότητα και την υπερασπίζονται µέχρι τελευταίας ρανίδος του αίµατός τους! Εκεί ακριβώς αρχίζουν τα ψεύδη και η υποκρισία…τα οποία µε τον καιρό γιγαντώνονται τόσο που η πραγµατικότητα ξεχνιέται !
Όταν όµως ζεις σ΄ έναν επίπλαστο κόσµο τα θεµέλιά του είναι σαθρά κι όση δύναµη κι αν νοµίζεις πως κατέχεις και πως όλα τα ελέγχεις, θα ‘ρθει η στιγµή που ένα «στραβοπάτηµα» τα πάντα θα αποκαλύψει και ως γυµνός βασιλιάς θα περιφέρεσαι! Τότε θα ξαναχρειαστείς βοήθεια, για να ορθοποδήσεις αυτή τη φορά … Κάποιος θα βρεθεί να στη δώσει…
Απλά φρόντισε από εκείνη τη στιγµή και για πάντα, ευγνωµοσύνη να χρωστάς, να σέβεσαι και να τιµάς τον ευεργέτη σου… Έτσι µέσα απ΄ την ταπεινότητα θα διδαχθείς κι ίσως τον κόσµο να δεις µε διαφορετικό βλέµµα!
Για να συµβεί όµως αυτό πρέπει να ποδοπατήσεις το παλιό Εγώ σου και να καταρρίψεις ένα προς ένα τα ψεύδη που το έχτισαν. Ο κόπος διπλός και τριπλός και το ξεγύµνωµα µεγάλο …όµως δυστυχώς ή ευτυχώς κάπως έτσι έρχεται η Λύτρωση!
Το να είσαι αληθινός στις µέρες µας θέλει µεγάλα κότσια! Θέλει πρώτα και κυριότερα να σε έχεις αποδεχθεί! Να ξέρεις καλά ποιός είσαι κι έτσι να πορεύεσαι! Με τα ελαττώµατα ή τα προτερήµατά σου, µε τις αδυναµίες ή τα πάθη σου …Να λές «Αυτός είµαι !»… Να µην προσπαθείς να πείσεις παρουσιάζοντας µια άλλη εικόνα αρεστή… Όταν τα ΄χεις βρει µε τον εαυτό σου, δε φθονείς, δεν εχθρεύεσαι τον διπλανό σου, αντίθετα κατανοείς και βοηθάς !
Μέρες που έρχονται και βοηθάνε στην περισυλλογή ας βουτήξουµε το µυαλό µέσα στην καρδιά µας κι ας την αφουγκραστούµε. Αυτή δε λέει ποτέ ψέµατα.
Αγγέλα Παπαβασιλοπούλου
Από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”