Το 2028 δεν είναι μακριά και το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων απαιτεί την γρήγορη αλλαγή του ενεργειακού μείγματος στη χώρα μας. Το υδρογόνο αποτελεί μια κατεύθυνση την οποία την ακολουθούν ήδη δέκα χώρες του κόσμου. Στη χώρα μας όπως αναφέρει στο energia.gr ο αναπληρωτής καθηγητής των Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Σοφοκλής Μακρίδης μόνο με τη συστηματική ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών μπορούμε να κάνουμε το επόμενο βήμα και το υδρογόνο πρέπει να βρίσκεται στη φαρέτρα των επιλογών που έχει στα χέρια της η πολιτεία. Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη μια συζήτηση στη δυτική Μακεδονία για την κατάσταση που θα δημιουργηθεί στη μετα-λιγνίτη εποχή. Ως μια από τις λύσεις που υπάρχουν στο τραπέζι είναι η αξιοποίηση του υδρογόνου.
Όμως, εδώ γεννάται το ερώτημα εάν έχει η χώρα μας το ρυθμιστικό πλαίσιο για να αναπτυχθεί αυτή η σχετικά νέα τεχνολογία για την αξιοποίηση του υδρογόνου. Η χώρα μας έχει μόνο υιοθετήσει την κοινοτική οδηγία του 2014 που προβλέπει τη χρήση τριών εναλλακτικών καυσίμων: τα βιοκαύσιμα, τον ηλεκτρισμό για αυτοκίνητα με μπαταρίες και το υδρογόνο. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν έχει αναπτύξει τις υποδομές για να καρποφορήσει η προσπάθεια της ενεργειακής μετάβασης. Όπως επισημαίνουν αναλυτές, η λύση της αποθήκευσης ενέργειας με τη χρήση του υδρογόνου βρίσκεται στο επίκεντρο αρκετών χωρών. Ειδικά, στα ελληνικά νησιά θα μπορούσε να συνεισφέρει στην ενεργειακή τους αυτονομία. Παράλληλα, θα μπορούν να λειτουργούν στο μέλλον σταθμοί συνδυασμένου κύκλου με τη χρήση και του υδρογόνου. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε δεν υπάρχει το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο, ενώ μόλις πριν ένα μήνα γνωστοποιήθηκε από το ΥΠΕΝ ότι επεξεργάζεται νόμο για τα υβριδικά συστήματα.
Στο πλαίσιο αυτό έχουν σημασία τα όσα αναφέρει στο energia.gr ο αναπληρωτής καθηγητής των Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Πατρών, κ. Σοφοκλής Μακρίδης. Ειδικότερα, τονίζει πως «όλα είναι θέμα πολιτικής απόφασης, θα μπορούσε για παράδειγμα με ένα νομοθετικό πλαίσιο να δίνεται η δυνατότητα παραγωγής υδρογόνου και διανομής του στο υπάρχον δίκτυο φυσικού αερίου». Σημείωσε πως υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον στην Ελλάδα και ανέφερε ως παράδειγμα την εταιρεία SEAWINDTECHNOLOGY, όπου κατέθεσε πρόταση να φτιάξει μονάδες παραγωγής υδρογόνο στην Πάτμο και στους Λειψούς. Πρόταση η οποία, όμως, δεν φαίνεται ότι θα καρποφορήσει…
Ο κ. Μακρίδης, βέβαια, άφησε παράλληλα αιχμές και σε σχέση με τους στόχους που θα θέσει το Εθνικό Σχέδιο για την Ενεργεία για το Κλίμα για το υδρογόνο, εκτιμώντας πως θα είναι γενικόλογοι. Κάτι βέβαια που ίσχυε και για το πρωταρχικό κείμενο, δηλαδή πριν λάβει η νέα ηγεσία του υπουργείου την απόφαση να το αναθεωρήσει. Υπογράμμισε, όμως, πως «η μόνη λύση για να υπάρξει σοβαρή αλλαγή στη χώρα μας είναι να πειστούν οι τοπικές κοινωνίες και να αναπτύξουν μικρές δομές του ενός ή δύο εκατ. ευρώ για να φτιάξουν κάτι που να λειτουργεί αποδοτικά. Στο πλαίσιο αυτό, όπως σημείωσε θα υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση στο Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας για να ενημερωθούν και τα παιδιά στα σχολεία. Παράλληλα, όπως είπε είναι αναγκαία η ενημέρωση των δήμων. Σε κάθε περίπτωση, είπε καταλήγοντας, χρειάζεται ένα πραγματικό γραφείο καινοτομίας με συμβούλους που θα συντονίζουν συγκεκριμένες δράσεις, με μηχανολόγους και με ανθρώπους του πανεπιστημίου να απασχολούνται μέσα σε αυτό.
Και ενώ στη χώρα μας έχουμε αυτά τα δεδομένα στον υπόλοιπο κόσμο οι εξελίξεις είναι αλματώδεις σε σχέση με το υδρογόνο. Δέκα χώρες αυτή τη στιγμή εστιάζουν σε αυτή την πηγή ενέργειας. Αυτές είναι η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Κίνα, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιαπωνία, η Νορβηγία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Νότια Κορέα και οι ΗΠΑ. Για παράδειγμα στη Γερμανία, η οποία είναι ήδη πρωτοπόρος στην ανάπτυξη της τεχνολογίας υδρογόνου, έχει τεθεί στόχος να αναπτυχθούν 20 ερευνητικά εργαστήρια, με συνολικό προϋπολογισμό 100 εκατομμυρίων ευρώ. “Το υδρογόνο είναι ένα από τα πιο καυτά θέματα στην ενεργειακή μετάβαση στη χώρα αυτή τη στιγμή”, δήλωσε στο Bloomberg τον Αύγουστο η Inga Posch, διευθύνων σύμβουλος της FNB Gas, της ομοσπονδίας των επιχειρήσεων εκμετάλλευσης δικτύων φυσικού αερίου της Γερμανίας.
