ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ ;

Shutterstock

Ηµερολογιακά… είµαστε πλέον κοντά στο πολυπόθητο καλοκαίρι, ψυχολογικώς… ο Έλληνας βρίσκεται στον µεγαλύτερο σε διάρκεια χειµώνα του! Αντί περπατώντας έξω στον δρόµο να συναντάς όµορφες, χαµογελαστές φυσιογνωµίες, αντί το  αντικείµενο συζητήσεων να είναι οι διακοπές ή έστω µεγαλόπνοα σχέδια για τον επόµενο χρόνο… γύρω σου βλέπεις συµπολίτες αγχωµένους, κατηφείς και πελαγωµένους!  Ένα τεράστιο “ΓΙΑΤΙ” πλανάται  στην ατµόσφαιρα… Οι πάντες βρίσκονται σε σύγχυση, καθώς η καθηµερινότητά τους βάλλεται  από παντού και η ποιότητα ζωής τους έχει αφεθεί σε ξέφρενο κατρακύληµα !

Γιατί  κύριε  Πρωθυπουργέ, αυτές οι εξωπραγµατικές αυξήσεις, ενώ ζούµε σε µια χώρα που ο κατώτατος µισθός  ίσα που αγγίζει τα 770 ευρώ;

Με  τι λογική ζητάτε την επιστροφή των νέων επιστηµόνων  απ’ τις χώρες του εξωτερικού, όταν η ίδια η χώρα τους, ούτε τα ταλέντα τους µπορεί ν’ αναδείξει, µα ούτε και να τους θρέψει πια;

Γιατί, αγοράζουµε πολεµικό εξοπλισµό τελευταίας τεχνολογίας, ενώ πολίτες της χώρας ψάχνουν χρόνια τώρα, στους σκουπιδοτενεκέδες τροφή, πέφτουν από µπαλκόνια, πνίγονται  στην θάλασσα  ή οπλίζουν το χέρι τους κατά του εαυτού τους;

Γιατί, να σας θαυµάσω χειροκροτούµενο στο Κογκρέσο… όταν πιστεύω πως δεν θα µπορούσατε να διασχίσετε µια λαϊκή αγορά αν δεν ήσασταν φρουρούµενος και περιτριγυρισµένος µε πλεξιγκλάς, γιατί η ντοµάτα θα ΄πεφτε µε το κιλό;

Γιατί  κύριε  Πρωθυπουργέ, δεν βοηθάτε την ελληνική αγροτιά, όταν η Αµερική, της οποίας την πολιτική ασπάζεστε, χαρακτηρίζει τους Αµερικανούς παραγωγούς ως «ραχοκοκαλιά της ελευθερίας» και ενισχύει έµπρακτα την αγροτική παραγωγικότητα; 

Γιατί  κύριε  Πρωθυπουργέ, απογοητεύσατε τόσο κόσµο που εναπόθεσε τις ελπίδες του για µια καλύτερη Εποχή επί της θητείας σας; Σε τι στ’ αλήθεια βελτιώθηκε η ζωή των πολιτών αυτής της χώρας; Η µεσαία τάξη που πίστεψε σ΄ εσάς αφανίζεται µέρα µε τη µέρα…

Γιατί  κύριε  Πρωθυπουργέ,  να φοβηθώ τον Τούρκο ως αφηνιασµένο κατακτητή, όταν ζω καθηµερινά τον φόβο της ανεπάρκειας, της ανασφάλειας και της  ανέχειας;

Εγώ ως πολίτης, κάτω από οποιαδήποτε κυβέρνηση, προσπαθώ να κάνω το χρέος µου απέναντι σ΄ αυτήν τη πατρίδα που ζω και που αγαπώ… πολύ, απλά γιατί αυτή είναι το παρελθόν, το παρόν και το µέλλον µου! Εγώ, λοιπόν, βαρέθηκα να βλέπω µια χώρα απίστευτου πλούτου να πεινά και να ζητιανεύει!

∆εν είναι τα όπλα που θα σώσουν αυτή τη χώρα… Αυτό που θα σώσει την Ελλάδα δεν είναι καν ο Τουρισµός  µπροστά στον οποίο κάνουµε τεµενάδες και δεήσεις νυχθηµερόν !

Το µέλλον της Ελλάδας είναι η γης της! Το χώµα της, το νερό της, ο ήλιος κι ο αέρας της! Το χώµα της πρέπει να καλλιεργηθεί και να θρέψει τον κόσµο της… Κι όταν ο πολίτης είναι χορτασµένος, τότε θα εκµεταλλευτεί και θα επιχειρήσει και στον τοµέα των ανανεώσιµων πηγών ενέργειας που είναι το µέλλον του πλανήτη !

Γιατί  κύριε  Πρωθυπουργέ, αγανακτώ ; 

Επειδή, κύριε Πρωθυπουργέ, η απάντησή σας  στο ερώτηµά µου «τις πταίει;» είναι το εύκολο προς ευρεία κατανάλωση και εύπεπτο λόγω τροµολαγνείας…”µα ο πόλεµος στην Ουκρανία φυσικά !” Γιατί δεν αναρωτιέστε; Είναι τόσο πλάνα η εξουσία που φοράτε παρωπίδες; 

Σας προκαλώ να βγείτε στον δρόµο κι όχι στα συνέδρια του κόµµατος… κι αν σας σφίξουν εγκάρδια τα χέρια και σας τα φιλήσουν…τότε εγώ η αγανακτισµένη θα είµαι λάθος και θα ζητήσω ταπεινά συγνώµη !

Λαϊκίζω; Μα στον λαό ανήκω…στην αλυσίδα αυτή απ’ τον πλέον φτωχό ως τον πλέον πλούσιο. Όλοι αυτοί λαός είµαστε και για να συνεχίσουµε να υπάρχουµε ως τέτοιος πρέπει να ΄χουµε όλοι στο ήλιο µοίρα… αλλιώς, µια αλυσίδα  που συνεχώς χάνει κοµµάτια της, στο τέλος θα καταλήξει ένα µάτσο σιδερικά σκορπισµένα δίχως καµιά χρησιµότητα ή χρήση.

Για όσους µε διαβάζετε και ίσως σπεύσετε να βγάλετε συµπεράσµατα για τα πολιτικά µου πιστεύω, για να επικροτήσετε ή να κατακρίνετε τα όσο γράφω, καθώς το κάνω δηµοσίως …ένα θα σας πω…

Έχω µάθει να σκέφτοµαι, να ζω και να εκφράζοµαι ελεύθερα  και ποσώς µ’ ενδιαφέρουν οι κοµµατικές αποχρώσεις… και πάντα, µα πάντα, όσο είµαι επάνω σε τούτο τον κόσµο, θα µάχοµαι υπέρ του δικαίου και του δικαιώµατος του ανθρώπου σε µια ζωή που να διέπεται απ’ τις αξίες της ισονοµίας , της ισοτιµίας και του σεβασµού στην ανθρώπινη ύπαρξη !

AΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

Χρονογράφημα “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”