H Κάλλας δεν υπήρξε απλά μια κορυφαία καλλιτέχνης, αλλά και μια σπουδαία προσωπικότητα με θυελλώδη ζωή. Η δραματικότητα της τέχνης και της ζωής της πέρασαν στη σφαίρα του μύθου. Όλοι οι σημερινοί καλλιτέχνες θα εύχονταν να είχαν συνεργαστεί μαζί της. Υπάρχει σοπράνο σήμερα που να μην την έχει μελετήσει;
Η Κάλλας πατούσε στο χθες, σχετίζεται όµως και µε το σήµερα. Θεωρώ ότι υπήρξε µια από τις πιο δυνατές influencers της εποχής της.
Καθηγητή – Από τη στήλη “Επίκαιροι Σχολιασμοί” στον “ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”
Το 2023 είναι έτος αφιερωµένο στην Κάλλας, στη µεγάλη ντίβα. Χαίροµαι που σε κάθε γωνιά του Πλανήτη γιορτάζουµε τη γυναίκα που µας ενέπνευσε και εξακολουθεί να µας εµπνέει.
Μαρία Κάλλας, διάσηµη Ελληνίδα υψίφωνος µε παγκόσµια ακτινοβολία. Το πραγµατικό της όνοµα ήταν Μαρία Καλογεροπούλου. Γεννήθηκε από Έλληνες γονείς στη Νέα Υόρκη στις 3 ∆εκεµβρίου 1923. Από µικρή έδωσε δείγµατα του µουσικού ταλέντου της και της θαυµάσιας φωνής της.
Από τα οκτώ της χρόνια παρακολουθούσε µαθήµατα τραγουδιού. Μετά το διαζύγιο των γονιών της το 1936, η Μαρία και η µητέρα της ήρθαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα. Σε ηλικία 14 ετών γράφτηκε στο Ωδείο της Αθήνας και παρακολούθησε µαθήµατα τραγουδιού, µε καθηγήτρια τη φηµισµένη Ισπανίδα Ελβίρα ντε Ντάλγκο. Ως µαθήτρια η Κάλλας, εµφανίστηκε στη Λυρική Σκηνή της Αθήνας, ερµηνεύοντας διάφορους ρόλους, ως µέλος της χορωδίας το 1936. Γρήγορα έλαµψε η µουσική ιδιοφυΐα της. Στις 27 Νοεµβρίου 1940, έκανε την πρώτη της επαγγελµατική εµφάνιση, ερµηνεύοντας το ρόλο της Βεατρίκης στο «Βοκκάκιο» του Σουπέ. Το 1942 πρωταγωνίστησε στην «Καβαλλερία Ρουστικάνα».
Μετά την απελευθέρωση, 1945 εγκαταστάθηκε πάλι στο εξωτερικό, αρχικά στη Νέα Υόρκη και το 1947, πήγε στην Ιταλία, την πατρίδα του µελοδράµατος, όπου έκανε την πρώτη της εµφάνιση στη Βερόνα µε την «Τζοκόντα» του Μονκιέλλι (3 Αυγούστου 1947). Την ίδια χρονιά εµφανίζεται στο Μιλάνο. Η Κάλλας κατέκτησε τη “Σκάλα του Μιλάνου”, όπου δηµιούργησε τους πιο µεγάλους ρόλους. Αναδείχθηκε ως η µεγαλύτερη υψίφωνος του 20ου αιώνα. Με τρόπο έξοχο και ανεπανάληπτο ερµήνευσε τη «Νόρµα του Μπελλίνι» και τη «Μήδεια» του Κερουµπίνι. Πρωταγωνίστησε σε µεγάλα ευρωπαϊκά και Αµερικάνικα µελοδράµατα από το 1949. Κυριολεκτικά, θριάµβευσε στην Όπερα, των Παρισίων, Βιέννης, του Ντάλλας, στο Λυρικό Θέατρο Σικάγου, στη Σκάλα του Μιλάνου, τη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης, το Κόβεν Γκάρτεν του Λονδίνου, Μπουένος Άιρες, Μεξικό κ.α.
Στην Ελλάδα εµφανίστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών το 1956 και το Θέατρο της Επιδαύρου µε την Ε.Λ.Σ το 1960 και το 1961 µε τους ρόλους της «Νόρµα» και της «Μήδειας».Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, που ήταν κατάµεστο συγκλονίστηκε από την εξαίσια φωνή της και την ασύγκριτη υποκριτική της τέχνη.
Η Μαρία Κάλλας πέθανε στο Παρίσι από καρδιακή προσβολή στις 16 Σεπτεµβρίου 1977. Η σορός της, αποτεφρώθηκε κατά την επιθυµία της σκορπίστηκε στα νερά του Αιγαίου (Ιούνιος 1979). Καθιέρωσε µε δωρεά της από το 1960 υποτροφία που χορηγείται από Ε.Λ.Σ. σε καλλιτέχνες για ευρύτερες σπουδές στην Ιταλία. Της έκαναν πολλές τιµητικές διακρίσεις. Ο θάνατός της άφησε δυσαναπλήρωτο κενό στο χώρο του Μελοδράµατος.