Με προσκεκλημένο ομιλητή τον φιλόλογο κ. Δημήτριο Βελαώρα που ανέπτυξε το θέμα «Τα μικρά παιδιά το ‘χουν τούμπανο και οι μεγάλοι κρυφό καμάρι: ψευτιά, κολακεία και εθελοτύφλωση, τρεις από τις μάστιγες της κοινωνίας μας», συνεχίστηκαν προχθές στο Κέντρο Νεότητας «Νέοι ορίζοντες» οι κυριακάτικες εσπερινές ομιλίες της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.
Ο διακεκριμένος καθηγητής, αφού πρώτα ανέγνωσε στο ακροατήριο το πασίγνωστο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά», θέλησε να σταθεί στη μεγάλη αξία αυτής της ιστορίας, που δεν βρίσκεται τόσο στο ότι ένα παιδί αποκαλύπτει την πλάνη στην οποία έχουν οδηγηθεί οι ήρωες, αλλά στις λεπτομέρειες με τις οποίες περιγράφεται πώς μια ολόκληρη κοινότητα ανθρώπων, ωθούμενη από φόβο, συμφέρον και ιδιοτέλεια, συναινεί σ’ ένα ψέμα και ρυθμίζει τη συμπεριφορά της σύμφωνα με αυτό.
«Το έξοχο αυτό πνευματικό δημιούργημα θα έπρεπε να υπάρχει σε όλα τα σχολικά βιβλία, να διδάσκεται στα κατηχητικά σχολεία, να παρουσιάζεται στους κύκλους μελέτης της Αγίας Γραφής και να έχει ενσωματωθεί στα βιβλία Κοινωνιολογίας και Αγωγής του πολίτη. Και εξηγώ το γιατί: Όλοι γύρω από τον βασιλιά έκαναν πως δεν έβλεπαν, θυσίαζαν την αλήθεια στο συμφέρον τους, διαστρέβλωναν την πραγματικότητα, ψεύδονταν κατά της αληθείας. ΄΄Μη ψεύδεσθε κατά της αληθείας΄΄ παραγγέλλει το πνεύμα του Θεού διά στόματος Ιακώβου του Αδελφοθέου. Τα παιδιά αλλά και κάθε άνθρωπος που έχει ψυχή παιδιού υπάρχουν για να μας δείχνουν ποιοι πράγματι είμαστε, διότι η αγνή ψυχή τους δεν γνωρίζει ακόμα από ψευτιά, υποκρισία και προσποίηση. Είναι καθαρή και ασυμβίβαστη, δεν έχει ακόμα διαφθαρεί από την ψευτιά, τους συμβιβασμούς, την υποκρισία και την απατεωνιά των μεγάλων», σημείωσε μεταξύ άλλων ο κ. Βελαώρας.
Και συνέχισε: «Τα παιδιά αλλά και όσοι διαθέτουν παιδική ψυχή δεν ξέρουν να προσποιηθούν, να… μασκαρευτούν. Μιλούν αυθόρμητα και οι αλήθειες που λένε μας ξυπνούν. Το πνεύμα του Θεού με το στόμα του Αποστόλου Παύλου λέει «μη συσχηματίζεσθε το αιώνι τούτω», δηλαδή «μην προσαρμόζεσθε, μην εξομοιώνεστε με τη νοοτροπία αυτού του κόσμου». Οι άνθρωποι όταν είναι με τους καλούς κάνουν τον καλό, όταν είναι με τους κακούς κάνουν τα χατίρια τους. Στα Αγιολόγια διαβάζουμε για τέσσερα παιδιά, που ενώ οι μεγάλοι από φόβο αρνούνταν να ομολογήσουν τον Χριστό, εκείνα ομολόγησαν ευθαρσώς Θεόν τον Χριστόν. Και αποκεφαλίστηκαν…».
Και ο εξαίρετος ομιλητής κατέληξε ως εξής: «Ο Προφήτης Ησαΐας αναφωνεί ΄΄Ουαί οι λέγοντες το πονηρόν καλόν και το καλόν πονηρόν, οι τιθέντες το σκότος φως και το φως σκότος, οι τιθέντες το πικρόν γλυκύ και το γλυκύ πικρόν΄΄. Που σημαίνει με απλά λόγια ΄΄αλίμονο σε αυτούς που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και την ηθική τάξη΄΄. Ο Κύριος μάς διαβεβαίωσε πως, εάν δεν γίνουμε απλοί, ειλικρινείς και ταπεινοί σαν τα παιδιά, θα πρέπει να ξεχάσουμε τον Παράδεισο. Γι’ αυτό, λοιπόν, η παιδική φωνή ΄΄μα ο βασιλιάς είναι γυμνός΄΄ ας αντηχεί μέσα μας για να μας θυμίζει πως δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δαχτυλάκι μας, προσποιούμενοι πως τάχα δεν βλέπουμε την αλήθεια. Ας μην εθελοτυφλούμε απέναντι στην πραγματικότητα και ας γινόμαστε πάντοτε μάρτυρες της αληθείας!».