Σε live αντιπαράθεση θέσεων εξελίχθηκε η υποδοχή του Τούρκου προέδρου από τον Έλληνα ομόλογό του στο Προεδρικό Μέγαρο.
Ο Παυλόπουλος εξέθεσε αναλυτικά τις ελληνικές θέσεις, απαντώντας εμμέσως πλην σαφώς σε όσα είχε πει ο Ερντογάν στη συνέντευξή του στον Σκάι. Το γεγονός αυτό υποχρέωσε και τον Τούρκο πρόεδρο να εγκαταλείψει τις σημειώσεις του με τη σύντομη αντιφώνηση και να μπει κι αυτός στην ουσία, εκθέτοντας τις πάγιες θέσεις της Άγκυρας και για τα ελληνοτουρκικά και για το Κυπριακό.
Αναμφιβόλως, ο τρόπος που εξελίχθηκε η υποδοχή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Προεδρικό Μέγαρο είναι καινοφανής. Δεν έχει υπάρξει κάτι ανάλογο στο παρελθόν. Προφανώς, ο Παυλόπουλος εμπνεύσθηκε από την ιστορική προσφώνηση του προκατόχου του Κώστα Στεφανόπουλου στο δείπνο κατά την επίσκεψη του προέδρου Κλίντον στην Αθήνα. Ο σημερινός Πρόεδρος Δημοκρατίας, μάλιστα, προτίμησε να πει όσα είχε να πει “με το καλημέρα”.
Ο Παυλόπουλος είχε ενημερώσει την κυβέρνηση πως θα έδινε μία πρώτη απάντηση, αλλά ούτε το Μέγαρο Μαξίμου ούτε το υπουργείο Εξωτερικών ανέμεναν πως τα πράγματα θα εξελίσσονταν έτσι όπως εξελίχθηκαν. Στην πραγματικότητα, η δημόσια αντιπαράθεση σφράγισε την επίσκεψη Ερντογάν και οριοθέτησε εξαρχής και τις συνομιλίες Τσίπρα-Ερντογάν. Με τον τρόπο αυτό δεν άφησε κανένα περιθώριο για ελιγμούς και αναζήτηση κοινών τόπων.
Αυτός είναι ο λόγος που –σύμφωνα με πληροφορίες– η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε και δυσφόρησε με τον χειρισμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν έχει, βεβαίως, κανένα περιθώριο ούτε να εκφράσει τη δυσφορία της και πολύ περισσότερο να διαφοροποιηθεί από τη γραμμή Παυλόπουλου. Επί της ουσίας, άλλωστε, δεν διαφωνεί. Απλώς, δεν ήθελε η επίσκεψη ουσιαστικά να εγκλωβισθεί εξ αρχής σ’ ένα ανελαστικό πλαίσιο.
Από τη στιγμή, άλλωστε, που ο Έλληνας πρόεδρος εξέθεσε δημοσίως και με ξεκάθαρο τρόπο τις ελληνικές θέσεις ήταν δεδομένο πως ο Τούρκος ομόλογός του θα απαντούσε αναλόγως. Και θα εξέθετε τις γνωστές τουρκικές θέσεις για όλο το φάσμα των διμερών προβλημάτων. Ο Ερντογάν, μάλιστα, φρόντισε να διευκρινίσει πως δεν θα έλεγε αυτά που είπε εάν δεν υποχρεωνόταν. Με τον τρόπο αυτό επέρριψε την ευθύνη για την εξέλιξη στον χειρισμό του Παυλόπουλου.
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι εκατέρωθεν δηλώσεις στο Μέγαρο Μαξίμου κινήθηκαν σε πολύ διαφορετικό μήκος κύματος. Εκεί κυριάρχησε η ρητορική περί της ανάγκης προσέγγισης και όχι η αντιπαραθετική έκθεση των εκατέρωθεν εθνικών θέσεων.
