Το εργατικό κέντρο Αιγίου με αφορμή την απόγνωση μεγάλης μερίδας ασφαλισμένων, οι οποίοι λόγω της μη επάνδρωσης του Π.Ε.Δ.Υ. από ιατρικό προσωπικό, αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα πρόσβασης σε γιατρό και φάρμακα επιθυμεί να δηλώσει την αμέριστη συμπαράσταση του, και να γνωστοποιήσει ότι σκοπεύει να προβεί και να συμμετάσχει σε ενέργειες, που σκοπό έχουν να ενδυναμώσουν με προσωπικό και απαραίτητα μέσα το σύστημα υγείας και όχι να το αποδυναμώσουν.
Είναι γνωστό στην τοπική κοινωνία του Αιγίου, ότι δεκάδες ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι συμπολίτες μας συρρέουν καθημερινά στο χώρο του Π.Ε.Δ.Υ. προκειμένου να εξεταστούν η να συνταγογραφήσουν τα φάρμακά τους και εισπράττουν την απάντηση ότι δεν υπάρχει ιατρικό προσωπικό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί προκειμένου να εξυπηρετηθούν μέσω των ταμείων τους- που υπόσχονται δωρεάν υγεία – να μπαίνουν σε μια ταλαιπωρία άνευ προηγούμενου, διανύοντας ακόμα και χιλιόμετρα για να φτάσουν είτε στα αγροτικά ιατρεία είτε στο νοσοκομείο που και εκεί είναι αμφίβολο αν θα μπορούν να εξυπηρετηθούν. Τα ερωτήματα που θέτει το εργατικό κέντρο Αιγίου είναι τα ακόλουθα.
Οι συνταξιούχοι, ανήμποροι άνθρωποι τρίτης ηλικίας, με συντάξεις που επαρκούν μόνο για μια στοιχειώδη επιβίωση, δεν έχουν δικαίωμα σε μια δωρεάν ΥΓΕΙΑ από τη στιγμή που για χρόνια κατέβαλαν τις ασφαλιστικές εισφορές στα ταμεία τους;
Άνεργοι, άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους, την περιουσία τους και είναι ανασφάλιστοι δεν έχουν δικαίωμα στη δωρεάν ΥΓΕΙΑ οι ίδιοι και οι οικογένειες τους;
Τα παιδιά αυτών των οικογενειών που μένουν ανεμβολίαστα και ακάλυπτα ακόμα και σε σοβαρές ασθένειες αφού το κόστος των εμβολίων είναι υψηλό και οι γονείς είναι άνθρωποι με ανάγκες, που καθημερινά διευρύνονται και πολλαπλασιάζονται και δεν μπορούν να τους καλύψουν ούτε τα βασικά δεν έχουν δικαίωμα στην δωρεάν ΥΓΕΙΑ;
Άνθρωποι με σοβαρά η ανίατα προβλήματα υγείας που απαιτούν φάρμακα και αναλώσιμα είδη υψηλού κόστους δεν έχουν δικαίωμα στη δωρεάν ΥΓΕΙΑ και στην ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ;
Σε αυτά λοιπόν τα ερωτηματικά το εργατικό κέντρο Αιγίου προτείνει την ευαισθητοποίηση, και κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας και όλων των τοπικών φορέων αν θέλουμε να αφυπνίσουμε το κοιμισμένο φιλότιμο και τον ανθρωπισμό και να μην μένουμε σε υποσχέσεις και μακροχρόνιες δεσμεύσεις. Όλοι μαζί πρέπει να παλέψουμε και να αγωνιστούμε στην εφαρμογή μιας πολιτικής, που θα ασκήσει πίεση στις διοικήσεις, σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και εθνικούς σχεδιασμούς με σκοπό την εξασφάλιση μιας στοιχειώδους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Η ΥΓΕΙΑ των πολιτών δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζεται με προχειρότητες, πασαλείμματα και διακρίσεις και μάλιστα με την ανοχή όλων μας αλλά αντίθετα να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και δέοντα σεβασμό.
