Οι ισχυροί πονοκέφαλοι που εντοπίζονται σε ένα σημείο του κεφαλιού είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, από το οποίο πάσχει καθημερινά μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Το άγχος και η πίεση της καθημερινότητας, η τρομερή ηχορύπανση των μεγάλων πόλεων, αλλά και πολλές ώρες που ο σύγχρονος άνθρωπος χρησιμοποιεί υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα επιβαρύνουν την κατάσταση.
Δυστυχώς μερικές φορές τα συμπτώματα αυτών των πονοκεφάλων είναι τόσο έντονα που καθιστούν το άτομο δυσλειτουργικό: ναυτίες, έμετοι, κεφαλαλγία, φωτοφοβία, υπερευαισθησία στους ήχους, προβλήματα όρασης, που φτάνουν έως και τη μερική της απώλεια, είναι μόνο μερικά από αυτά που βασανίζουν όσους πάσχουν.
Υπολογίζεται μάλιστα ότι οι ημικρανίες που «χτυπάνε» εφτά στους δέκα ανθρώπους, έχουν και οικονομικές συνέπειες στην κοινωνία , εφόσον 25 εργάσιμες μέρες το χρόνο χάνονται εξαιτίας τους.
Οι ημικρανίες υπάρχουν από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μελετήσει το φαινόμενο και θεωρούσαν ότι είναι αποτέλεσμα «δαιμόνων».
Σήμερα έχουν διεξαχθεί πολλές μελέτες κι έρευνες, αλλά το τι ακριβώς προκαλεί αυτούς τους πονοκεφάλους δεν έχει εξακριβωθεί.
Τι προκαλεί τις ημικρανίες;
Οι νευρολογικές μελέτες έχουν καταλήξει σε περιορισμένα συμπεράσματα σχετικά με αυτούς τους πονοκεφάλους. Έχει παρατηρηθεί ότι οι μεγάλες εντάσεις, το στρες, τα βιαστικά γεύματα και η έλλειψη ύπνου λειτουργούν επιβαρυντικά για όσους πάσχουν. Επισταμένες έρευνες πάνω σε αυτή την ασθένεια- γιατί είναι ασθένεια, ακόμα κι αν τα συμπτώματά της είναι παροδικά- άρχισαν πολύ πρόσφατα, καθώς για πολλά χρόνια οι γιατροί θεωρούσαν ότι είναι μόνο ψυχοσωματικής φύσεως. Ανάμεσα στα επεισόδια, το άτομο φαίνεται απολύτως υγιές και φυσιολογικό , γι’ αυτό υπήρχε η άποψη ότι οι ημικρανίες δεν ανήκουν στην κατηγορία των νοσημάτων. Σήμερα όμως ξέρουμε πια ότι η ημικρανία οφείλεται σε διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό που παραμένει ασαφές είναι τι προκαλεί αυτές τις διαστολές, γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολη η θεραπεία. Αυτό συμβαίνει επειδή τα χρήματά που δαπανούνται για έρευνες σχετικά με το θέμα είναι σαφώς πολύ λιγότερα από όσα δίνονται σε άλλες ασθένειες, καθώς η ημικρανία δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση και δεν μοιάζει επικίνδυνη για τη ζωή του ατόμου.
Οι ημικρανίες πλήττουν και τα δυο φύλα, όμως οι γυναίκες φαίνεται πως είναι πιο επιρρεπείς. Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι αυτό έχει να κάνει με τις ορμόνες. Κυρίως τις δύσκολες μέρες του κύκλου, οι γυναίκες που κάνουν ημικρανιακές κρίσεις, υποφέρουν περισσότερο. Πάντως, οι περισσότερες περιπτώσεις γυναικών που αναφέρουν ημικρανιακά επεισόδια , όσο μεγαλώνουν λένε πως έχουν ολοένα λιγότερα συμπτώματα. Αυτό δείχνει, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ότι η ημικρανία έχει άμεση εξάρτηση με ορμονικά θέματα, που με την πάροδο του χρόνου ηρεμούν κι έτσι οι τρομεροί πονοκέφαλοι αρχίζουν να υποχωρούν αισθητά.
Σε ποια ηλικία λοιπόν πάσχουμε περισσότερο;
Η διαταραχή αυτή είναι πιο συνηθισμένη στη μέση ηλικία, δηλαδή στα χρόνια που οι άνθρωποι είναι παραγωγικοί και δεν έχουν άλλα προβλήματα υγείας. Όσο όμως μεγαλώνουμε, φαίνεται πως τα συμπτώματα μειώνονται σημαντικά. Ακόμα κι όσοι είχαν σοβαρά επεισόδια, μετά τα εξήντα ανακουφίζονται σημαντικά. Αυτό συμβαίνει επειδή τα αγγεία μας σκληραίνουν κι έτσι μειώνονται οι διαστολές που προκαλούν έντονους πόνους.
Τι θεραπείες υπάρχουν;
Υπάρχουν αρκετά φάρμακα στην αγορά για την ανακούφιση του πόνου, αλλά οι περισσότεροι ασθενείς δεν ανταποκρίνονται άμεσα. Το θέμα είναι ότι από τη δεκαετία του ‘90 και μετά δεν έχουν ανακαλυφθεί νέα φάρμακα, ενώ έχει παρατηρηθεί ότι τα περισσότερα εξ αυτών δρουν σχετικά αργά ( συνήθως χρειάζονται 45-90 λεπτά για να δράσουν). Για τους ασθενείς με χρόνια προβλήματα – που έχουν δηλαδή πάνω από δεκαπέντε μέρες το μήνα ημικρανία- η θεραπεία με χάπια δεν έχει κανένα αποτέλεσμα, ενώ υπάρχουν και παρενέργειες, όπως αλλαγές στη διάθεση, υπνηλία και ζαλάδες.
Τα περισσότερα από αυτά τα φάρμακα δεν έχουν δημιουργηθεί αποκλειστικά για την καταπολέμηση της ημικρανίας, αλλά περισσότερο για την κατάθλιψη ή την επιληψία, οπότε δεν έχουν πάντα θετικά αποτελέσματα. Οι φαρμακευτικές εταιρείες προσπαθούν να παράγουν ενέσιμες μεθόδους μηνιαίες, που θα αντιμετωπίζουν τις ημικρανίες τη στιγμή ακριβώς που δημιουργούνται. Αυτές οι μέθοδοι θεωρούνται καλύτερες από την ημερήσια λήψη χαπιών. Πάντως πολλοί ασθενείς αναζητούν άλλους τρόπους για να αντιμετωπίζουν τις ημικρανιακές κρίσεις, όπως βελονισμό ή εναλλακτικές θεραπείες. Πολλοί ισχυρίζονται πως έχουν δει σημαντική βελτίωση, όμως δεν είναι εξακριβωμένο αν πραγματικά αυτές οι μέθοδοι επιδρούν στις διαστολές, ή απλώς επηρεάζουν την ψυχολογία του πάσχοντα.
Τι να κάνω αν εχω ημικρανίες
Ο ύπνος είναι σίγουρο το καλύτερο φάρμακο. Οι περισσότεροι ασθενείς ανακουφίζονται σημαντικά, αν καταφέρουν να κοιμηθούν. Όταν αρχίσει ο πόνος, απομονωθείτε σε ένα δωμάτιο , χωρίς φως και θόρυβο, και προσπαθήστε να ηρεμήσετε.
Αποφύγετε το αλκοόλ και την καφεΐνη, γιατί επιβαρύνουν την κατάσταση. Δοκιμάστε να πάρετε συμπληρώματα μαγνησίου, αφού όμως πρώτα συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η χορήγηση αναλόγων συμπληρωμάτων, σε μικρές ποσότητες καθημερινά, μειώνει τις ημικρανίες κατά 42%.
Βάλτε στη διατροφή σας τροφές που περιέχουν Ω3 ( ψάρι, καρύδια, αυγά κ.λπ), αλλά και τζίντζερ. Δοκιμάστε να μυρίσετε δυόσμο ή λεβάντα: δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι οι μυρωδιές επιδρούν στον πονοκέφαλο, πολλοί όμως ασθενείς ανακουφίζονται.
Να πίνετε πολύ νερό κατά τη διάρκεια της μέρας. Και τέλος όταν αρχίζει ο πόνος κάντε ένα σκωτσέζικο ντους: μπορείτε να δροσίσετε με κρύο νερό το κεφάλι σας και μετά να κάνετε ένα ζεστό μπάνιο, κάτι που θα συμβάλλει στη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων, μεταφέροντας το αίμα από το κεφάλι – θα σας προσφέρει τουλάχιστον μία προσωρινή ανακούφιση.
Πηγή : bovary.gr