Είναι αλήθεια πως αποτελεί στολίδι για την πόλη µας το κτίριο αυτό , τόσο για την ιστορία του όσο και για την αρχιτεκτονική του αξία !
Από διηγήσεις του πατέρα µου για τον ιδιοκτήτη του , ο οποίος έπαιζε εκπληκτικό πιάνο και λάτρευε τις µακαρονάδες …γνωρίζω πως το εσωτερικό του εν λόγω κτιρίου έκρυβε ιδιαίτερης καλαισθησίας έπιπλα και διακοσµητικά…αγάλµατα , τοιχογραφίες …
Ειδικά τις τελευταίες, δόξασοι ο Κύριος , µπορούµε να τις χαζεύουµε ,ακόµα και σήµερα , ανυψώνοντας το βλέµµα στον «ουρανό» των πριν από δεκαετίας (ή εικοσαετίας) ανακαινισµένων αιθουσών ! Για τα υπόλοιπα …ουδείς ρωτά …ουδείς γνωρίζει !
Έχουσα προσφάτως επισκεφθεί το εν λόγω κτίριο κατά την διάρκεια µιας έκθεσης ζωγραφικής που λάµβανε χώρα κατά την περίοδο των εορτών , διαπίστωσα γι ακόµα µια φορά την αναγκαιότητα καθηµερινής λειτουργίας του οικοδοµήµατος.
∆εν γίνεται να διαθέτεις ένα τέτοιο κόσµηµα στον κύριο οδικό άξονα της Πόλης και µάλιστα στο πλέον κεντρικό του σηµείο και ν΄ ανοίγεις περιστασιακά τις πόρτες του στο ευρύ κοινό !
Ξέρετε , κύριοι υπεύθυνοι των πολιτιστικών του ∆ήµου Αιγιαλείας ,όταν κοινωνάς καθηµερινά πολιτισµό τον πληθυσµό µιας πόλης αυτός ανθεί !
Επίσης και πρακτικά να το δείτε το όλο θέµα …ένα κτίριο που ζεί …δεν φθείρεται ! ∆εν γίνεται να χεις γιορτή στην πόλη και η είσοδος στο ανσανσέρ να ναι κλειστή …τα τζάµια λερωµένα απ τα άλατα που χουν εκεί εγκατασταθεί απ το πέρασµα των χρόνων , οι ισόγειες αίθουσές του να ναι σκοτεινές …και οι τοίχοι κατά τόπους ξεφτισµένοι απ την υγρασία και χαρακωµένοι από ρωγµές !
Το Παναγιωτοπουλέικο πρέπει να αναστηθεί ! Αφού ανακαινίστηκε πρέπει να αποτελέσει ξανά σταθµό για κάθε ντόπιο κι επισκέπτη !
Στο ισόγειό του θα µπορούσε να υπάρχει ενηµερωτικό υλικό για την περιοχή της Αιγιαλείας …µια µίνι βιβλιοθήκη µε λευκώµατα , ηµερολόγια αλλά και βιβλία Αιγιώτικης ιστορίας …ακόµα και ένα καφέ µε τα απολύτως απαραίτητα για να δροσιστεί και να ξαποστάσει κάποιος… η πλευρά προς την Παναγιωτοπούλων θα ήταν ιδανική γι αυτό ίσως και µε την τοποθέτηση ελάχιστων τραπεζοκαθισµάτων….Η αίθουσα δε που οδηγεί στο ανσανσέρ θα µπορούσε να φιλοξενεί ετικέτες ντόπιων οινοπαραγωγών …φωτογραφικό υλικό …κι οδηγίες για τις µέρες κι ώρες επισκεψιµότητας των οινοποιείων µας!
Ο δεύτερος κι ο τρίτος όροφος ας είναι αφιερωµένοι στις Τέχνες …
Μουσική, φωτογραφία και ζωγραφική .
Μόνιµες κι έκτακτες εκθέσεις !
Όαση θα αποτελέσει για την πόλη και πηγή εσόδων!
Και µη σας ξενίζουν τα όσα προτείνω ! ∆εν ανακάλυψα την πυρίτιδα ! Όλ αυτά γίνονται επιτυχώς σ άλλες πόλεις του εσωτερικού ή του εξωτερικού !
Έτσι συντηρούνται τα κτίρια κι οµορφαίνουν !
Ένα βαψιµατάκι πόσο πλέον θα κοστίσει …
Στέλνεις γυναίκα σε γιορτή µε σκισµένο καλσόν ; Και βέβαια όχι !
Πως λοιπόν δέχεσαι κόσµο σ αίθουσες µε σκασµένους απ την υγρασία τοίχους ;
Ναι το ξαναλέω γιατί πολύ µ’ ενόχλησε αυτό …αυτό το …»αφήνω τα πάντα στην τύχη τους».. το «έλα µωρέ και ποιός θα το δεί» !
Ξέρετε , όσο όµορφη και σπουδαία να ναι η εκδήλωση που θα φιλοξενείται στο εν λόγω οίκηµα ,πάντοτε το ανθρώπινο µάτι θα ξεφεύγει από το έκθεµα ή το θέαµα και θα περιηγήται στους µοναδικούς κάλλους χώρους του.
Ε λοιπόν , δεν το δέχοµαι να ναι παραµεληµένοι !
Είπατε πως δε θα είστε ίδιοι µε τους προηγούµενους! Αποδείξτε το ! Οργάνωση και καλαισθησία αυτά λείπουν! Βρείτε τα !
ΑΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
Από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ” 9/1/2020
Φωτό: Σταύρος Σταυρίδης