Η μέντα είναι φυτό, ιθαγενές της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής. Η επιστημονική της ονομασία είναι Mentha piperita ενώ στον αγγλοσαξωνικό κόσμο είναι γνωστή ως peppermint. Έχει χρησιμοποιηθεί στην ιατρική επί χιλιάδες χρόνια. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, oι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τη μέντα για την δυσπεψία.
Η μενθόλη, το σαλικυλικό μεθύλιο, φαινολικά συστατικά όπως ροσμαρινικό οξύ και διάφορα φλαβονοειδή, (π.χ. eriocitrin, luteolin εσπεριδίνη) είναι τα κύρια συστατικά της μέντας που κυρίως ευθύνονται για τις ιατρικές της δράσεις. Η μέντα σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως:
- Σε δυσπεψία, μετεωρισμό, φούσκωμα
Ασκεί χαλαρωτική επίδραση και έχει αντισπασμωδική δράση στο γαστρεντερικό σωλήνα. Βελτιώνει τη ροή της χολής, η οποία χρησιμοποιεί το σώμα για να χωνέψει λίπη. Η μέντα χρησιμοποιείται σήμερα σε περιπτώσεις σπαστικής κολίτιδας, η οποία ωστόσο δε συνοδεύεται από γαστρική υπερέκκριση ή γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, κατάσταση που μπορεί να επιδεινωθεί από το βότανο. - Σε λοιμώξεις, κρυολογήματα και γρίπη
Η Μέντα με το κύριο βιοδραστικό παράγοντα που περιέχει, τη μενθόλη, είναι αποτελεσματική ως αποχρεμπτικό, βλεννολυτικό αντιβηχικό και καταπραυντικό φάρμακο σε πονόλαιμο.
Η μέντα επιπρόσθετα σε μελέτες:
- Μείωσε τη νεφροτοξικότητα του φαρμάκου γενταμικίνη σε πειραματόζωα
- Ανέστειλε την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων του εντέρου σε κυτταρικές σειρές
- Ανέδειξε ραδιοπροστατευτική δράση σε πειραματόζωα
- Ανέδειξε τοξική δράση έναντι του ελικοβακτηριδίου και του ιού HIV in vitro
Παρενέργειες
Η μέντα μπορεί να χαλαρώσει τον γαστροοισοφαγικό σφιγκτήρα και να αυξήσει την παλινδρόμηση γαστρικών οξέων προς τον οισοφάγο. Με την χάλαση του σφιγκτήρα τα συμπτώματα της καούρας και της δυσπεψίας επιδεινώνονται σε περιπτώσεις γαστρικής υπερέκκρισης, γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης ή διαφραγματοκήλης.
Επίσης η μέντα μπορεί να προκαλέσει ενίοτε σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις και επιδείνωση χολολιθιάσεων. Δε συνιστάται η χρήση της σε εγκυμοσύνη λόγω ανεπάρκειας σχετικών δεδομένων ασφάλειας.
Αλληλεπιδράσεις με φάρμακα
1. Κυκλοσπορίνη
Η ταυτόχρονη χορήγηση κυκλοσπορίνης και μέντας μπορεί να αλλοιώσει την βιοδιαθεσιμότητά της.
2. Αντιόξινα
Αλληλεπιδράσεις και μείωση της δραστικότητας της μέντας ή των φαρμάκων μπορεί να προκύψουν και από την ταυτόχρονη χορήγηση φαρμάκων που μειώνουν τα οξέα του στομάχου όπως είναι η φαμοτιδίνη, η ρανιτιδίνη, η λανσοπραζόλη, η ομεπραζόλη.
3. Αντιδιαβητικά φάρμακα
Η ταυτόχρονη χορήγηση μέντας και αντιδιαβητικών δισκίων μπορεί να προκαλέσει υπογλυκαιμία (χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα).
4. Φάρμακα που μεταβολίζονται από το ήπαρ.Επειδή το ήπαρ έχει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό της μέντας, μπορεί να αλληλεπιδράσει δυσμενώς με φάρμακα που ακολουθούν παρόμοιες μεταβολικές οδούς.
5. Αντιυπερτασικά φάρμακα
Μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι η μέντα μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση. Εάν παίρνετε φάρμακα για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, η δράση της μπορεί να καταστεί ισχυρότερη.
Η χρήση του βοτάνου για ιατρικά προβλήματα πρέπει πάντα να γίνεται υπό ιατρική παρακολούθηση.