Λύση στο πρόβλημά τους αναζητούν χιλιάδες δανειολήπτες οι οποίοι έχουν λάβει δάνεια, κυρίως στεγαστικά, σε ξένο νόμισμα.
Ιδιαίτερα μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν όσοι δανείστηκαν σε ελβετικό φράγκο, λόγω της ισοτιμίας του νομίσματος έναντι του ευρώ, η οποία στην εξέλιξή της από το 2000 έχει οδηγήσει σε αύξηση του κεφαλαίου, που χρωστούν στα πιστωτικά ιδρύματα οι δανειολήπτες.
Όπως αναφέρει η Ημερησία, μολονότι η ρήτρα σε ξένο νόμισμα ενέχει σημαντικό πιστωτικό κίνδυνο, πολλοί ιδιώτες προχώρησαν σε τέτοιου είδους δανεισμό.
Ο δανεισμός σε ξένο νόμισμα ενδείκνυται κυρίως για επιχειρήσεις με εξαγωγική δραστηριότητα, που μπορούν να αντισταθμίσουν τυχόν απώλειες από ισοτιμίες του νομίσματος, μέσα από τη δραστηριότητά του στο εξωτερικό. Φυσικά, ενδείκνυται και για ιδιώτες που διαθέτουν αντίστοιχες καταθέσεις σε ξένο νόμισμα. Αντίθετα, για ιδιώτες που δεν διαθέτουν τέτοιες ευχέρειες, σε δάνεια εξαιρετικά μακροπρόθεσμου χαρακτήρα, όπως τα στεγαστικά, ο κίνδυνος εμφανίζεται ιδιαίτερα αυξημένος.
Το λάθος
Περίπου 65.000 δανειολήπτες προχώρησαν σε τέτοιου είδους δανεισμό, οι περισσότεροι εκ των οποίων έλαβαν τα δάνειά τους την περίοδο 2007 – 2008, όταν το επιτόκιο libor κινείτο στο 2%-5% την ίδια στιγμή, που τα ευρωπαϊκά επιτόκια ήταν έως και 2 μονάδες υψηλότερα.
Εκείνη την περίοδο, το ελβετικό φράγκο κινούνταν σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα έναντι του ευρώ, με αποτέλεσμα η ωφέλεια για τον δανειολήπτη να είναι διπλή. Τα πράγματα όμως άλλαξαν, τα επιτόκια υποχώρησαν αισθητά, ενώ η ισοτιμία του ελβετικού φράγκου με το ευρώ μεταβλήθηκε υπέρ του πρώτου.
Το θέμα ήρθε εκ νέου στην επιφάνεια, με βάση απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ξάνθης, το οποίο επέτρεψε σε δανειολήπτη να αποπληρώνει το δάνειό του με βάση την ισοτιμία που ίσχυε για το ελβετικό φράγκο και το ευρώ, την εποχή που έλαβε το δάνειο.
Σημειώνεται, ότι υπάρχουν πιθανότητες να διαμορφωθεί μία άλλη πραγματικότητα σε σχέση με το συγκεκριμένο είδος δανεισμού, παρότι βάσει του δικαίου που ισχύει στη χώρα μας, κάθε απόφαση δικαστηρίου είναι μοναδική.
Ερωτήματα προκύπτουν, ως προς το ποιος θα αναλάβει τον συναλλαγματικό κίνδυνο, όπως και το εάν αυτό αφορά το δάνειο από τη στιγμή της απόφασης ή από την έναρξη της διαδικασίας αποπληρωμής.
