Παραμονές της εθνικής μας επετείου και σαν καλοί Έλληνες πλακωνόμαστε στα διαδικτυακά καφενεία… πάλι καλά που δεν υπάρχουν τα παραδοσιακά καφενεία, γιατί θα έπεφταν οι μπουνιέςβροχή.
Καταφέραμε να μας χωρίζει ότι θα έπρεπε να μας ενώνει … αξιολύπητοι!
Είπα να γράψω δυο γραμμές μπας και υπερβούμε ποτέ τα χαρακώματα και σταθούμε στο
Δημοσιογράφος με σπουδές στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Τμήμα Ιστορίας – Ελληνικού Πολιτισμού
ύψος των περιστάσεων, αν και μέσα μου δεν πολύ πιστεύω πως θα το καταφέρουμε, αφου ακόμα βλέπω την διάθεση κάποιων να αξιολογούν τους εαυτούς τους ή τους άλλους ανάλογα με συγκεκριμένες αρχές, αξίες και συμπεριφορές.
Πατρίς θρησκεία οικογένεια λοιπόν και όποιος αντέξει φίλοι μου.
Διαβάζοντας το τρίπτυχο σίγουρα κάτι νιώθεις ,κάτι που διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Ήταν κάπου στο 1850 όταν ένας Έλληνας θεολόγος αποτύπωσε το τρίπτυχο για πρώτη φορά και από τότε αυτό ταξιδεύει στα άγριακύματα της ιστορίας μας.
Λίγο πριν είχε δει ένα όραμα της Παναγίας ο θεολόγος Αποστόλης Μακράκης, με το οποίο θα έσωνε την χώρα με θεϊκή παρέμβασηκαι κάπως έπρεπε να οροθετηθούν τα πεπρωμένα μας.
Ακούγοντας το τρίπτυχο πραγματικά ανατριχιάζεις αφού αυτό βρίθει εικόνων, εννοιών, συναισθημάτων, σκέψεων και αξιών.
Τρεις λέξεις τόσο δυνατές που πραγματικά αγγίζουν κάθε καρδιάλογικού και νοήμονος ανθρώπου, αφού οι κανόνες μας ξεχωρίζουναπό τα άλλα έμβια όντα στον πλανήτη.
Τρεις λέξεις που ακόμα και αν δεν συμφωνείς και με τις τρεις σίγουρα μια σε γεμίζει και σε αντιπροσωπεύει.
Τρεις λέξεις που δεν αφήνουν ασυγκίνητο , ή δεν πρέπει να αφήνουν κανέναν… τελικά μας διαίρεσαν.
Καταφέραμε το αδιανόητο όμως δίνοντας πολιτικό περιεχόμενο σε κάτι που δεν έπρεπε, πολιτικοποιήσαμε την στάση ζωής και τις αξίες με τραγικά αποτελέσματα.
Το πιο τραγικό όμως είναι πως προσπαθήσαμε να τις επιβάλουμε και σε άλλους με τρόπο που αυτοί αντιτάχθηκαν και διαφώνησαν ή μίσησαν το τρίπτυχο που τόσα πολλά είχε και έχει να προσφέρει.
Και λέω έχει γιατί ακόμα και σήμερα το Πατρίς θρησκεία οικογένεια είναι επίκαιρο και μάλιστα είναι πιο ουσιαστικό από τότε, αφού σήμερα επιτέλους αυτό εκπληρώνει τον προορισμό και την δημιουργία του.
Άλλαξαν οι εποχές θα μου πείτε… ναι άλλαξαν!
Άλλαξαν και οι άνθρωποι θα προσθέσω εγώ, οι προτεραιότητες, οι αντιλήψεις, οι πολιτικές, οι διαχωριστικές γραμμές… ο κόσμος όλος έχει αλλάξει φίλοι μου.
Το τρίπτυχο σήμερα ,παρά ποτέ, είναι επίκαιρο, σήμερα που τίποτε δεν έχει απομείνει και όλα διαλυθήκαν στο όνομα του χρήματος και της ιδεοληψίας.
Σήμερα που δεν κινδυνεύεις από τους μετρητές πατριωτισμού και χριστιανοσύνης κανενός το τρίπτυχο μας δείχνει την ανάγκη να ενστερνιστούμε αρχές και αξίες που ίσως σώσουν την πατρίδα μας από τα σενάρια ισοπέδωσης και του αφανισμού.
Σήμερα που όποιος δίνει χαρακτηριστικά του χθες στο τρίπτυχο είναι από εθνικά επικίνδυνος μέχρι και χαζοχαρούμενος μπορούμε οι Έλληνες να πιστεύουμε στην πατρίδα και στον θεό χωρίς να πρέπει να δείξουμε πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων και άλλες τέτοιες αθλιότητες.
Και πως τα φέρνει η ζωή φίλοι μου τελικά που το κουρελιασμένο τρίπτυχο σήμερα έχει ουσία και νόημα ,μα δυστυχώς σαν τέτοιο,διώκεται πια από όλους όσους δεν θέλουν κοινωνίες με αρχές και αξίες.
Εκατό πενήντα χρόνια μετά το τρίπτυχο δεν συμφέρει να υπάρχει ως κώδικας ζωής αφού οι λαοί πρέπει να υποκύψουν στην αδιαφορία και την ισοπέδωση.
Ενας λαός και ένα τρίπτυχο σε μόνιμη διάδραση και ατέρμονη αντιπαλότητα.
Πατρίς θρησκεία οικογένεια σε μια εποχή που δεν πρέπει να υπάρχουν πατρίδες θεοί και οικογενειακοί δεσμοί, σε μια εποχή που τίποτε δεν πρέπει να σε κάνει άνθρωπο αλλά να είσαι μόνο ύπαρξη.
Και εμείς αγέρωχοι ερίζουμε και καρκινοβατούμε στο χθες και το σήμερα στήνοντας παγίδες στον εαυτό μας… πέφτοντας μέσα κιόλας.
Εκατό πενήντα χρόνια μετά και ακόμα να μάθουμε πως το Πατρίς θρησκεία οικογένεια δεν είναι μονοπώλιο κανενός μα υποχρέωση όλων μας έτσι ώστε να βρούμε έναν συλλογικό και αποδεκτό τρόπο να τιμούμε τους νεκρούς μας, τους ήρωες μας να μαθαίνουμε από τα λάθη μας να στεκόμαστε όρθιοι και να πολεμάμε υπέρ βωμών και εστιών ή ότι άλλο θεωρεί ο καθένας από εσάς πατρίς θρησκεία και οικογένεια…