ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΜΑΪΟΥ στην ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ
Στην Ιερά Μονή Καλαβρύτων, το μοναστήρι της ενάρξεως της Επαναστάσεως του 1821, κατά των Οθωμανών Τούρκων κατακτητών, επραγματοποιήθη επαξίως το καθιερωμένο, Ετήσιο Μνημόσυνον του Π. Π. Γερμανού, δια μακαρία ανάπαυσιν του αειμνήστου Μεγάλου Ιεράρχου, στις 30 Μαϊου 2016.
Ήταν αυτός ο Γενναίος Ιεράρχης, ο οποίος Ύψωσεν το Ιερόν Λάβαρον του Ελληνικού Έθνους, στο Εκκλησάκι της Επαναστάσεως, εκεί όπου ώρκισεν τα Καλαβρυτινά Παλληκάρια, στις 17 Μαρτίου του 1821, με την Ιαχήν «Ελευθερία ή Θάνατος» των Ελλήνων, από τους Οθωμανούς κατακτητές δυνάστες και η Ελευθερία, Απεκτήθη με Ποτάμια Αίματος…
Ο Σύλλογος Καλαβρυτινών Πειραιώς, με προεξάρχοντα τον Πρόεδρον του, κ. Χρονόπουλο Αθανάσιο, συνοδευόμενον με την πλειονότητα των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, ως συνέχεια του χρέους του, επραγματοποίησε επαξίως, την 30ην Μαΐου 2016, παρουσία πολλών Καλαβρυτινών και άλλων Συνελλήνων, το Ιερό Μνημόσυνο, υπέρ του Εθνεγέρτου Παλαιών Πατρών Γερμανού.
Στην τελετή επαρευρέθησαν, Τιμήσαντες και Τιμώμενοι, Καλαβρυτινοί και Συνέλληνες από όλοι την Ελλάδα, ο Δήμαρχος Καλαβρύτων κ. Λαζουράς Γεώργιος, συνοδευόμενος από το Αντιδήμαρχον κ. Χουλιάρα Δημήτριο, Πρόεδροι και εκπρόσωποι Συλλόγων και εκπρόσωποι των Αποδήμων Καλαβρυτινών, από την Μακρυνή Αμερική, την Νέα Υόρκην και Βοστώνη, καθώς και άλλοι υπηρεσιακοί κρατικοί υπάλληλοι.
Τα κόλλυβα ήταν ευλαβική προσφορά των Μοναχών της Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, δια την μακαρία ανάπαυσιν του αειμνήστου Παλαιών Πατρών Γερμανού. Την ιερήν ακολουθίαν ετέλεσαν οι, Πανοσιώτατοι: Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Πέττας, ο Ηγούμενος της Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων Αρχιμανδρίτης π. Ευσέβιος και ο Αρχιμανδρίτης π. Σωφρόνιος.
(Πηγή: Kalavrytapress.gr)
O Αθ. Π. Χρονόπουλος, Πρόεδρος Συλλόγου Καλαβρυτινών Πειραιώς «Η ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ» και Επίτιμος Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Ανάπτυξης στο σύντομο χαιρετισμό του ανέφερε:
“Αγία Λαύρα, 30 Μαΐου 2016
Άγιε ηγούμενε, σεβαστοί πατέρες, σήμερα τελέσαμε το 10ον κατά σειράν μνημόσυνο, για τον επίσκοπο Παλαιών Πατρών Γερμανόν, στην ιερά μας μονή την κιβωτό αυτή των θρησκευτικών και εθνικών μας παρακαταθηκών.
Βέβαια, μας λείπουν, δύο άξιοι και φίλοι ιερωμένοι, με τους οποίους, όλοι μαζί, ξεκινήσαμε την σεπτή αυτή μνημοσυνιακή λειτουργία. Οι μακαριστοί, Φιλάρετος, ηγούμενος και Γ. Μπίρμπας Αρχιερατικός Επίτροπος Καλαβρύτων. Αιωνία η μνήμη τους.
Σήμερα, η πατρίδα μας, κατέστη χώρα του «δοκιμαστικού σωλήνα», όπου επιχειρείται παραγωγή ελιξιρίου για την θεραπεία αρρυθμίας του ελληνικού και ευρωπαϊκού συστήματος, στην οικονομική και πολιτική διάσταση. Σήμερα, η θρησκεία μας βάλλεται πανταχόθεν. Ο Σταυρός του μαρτυρίου αγνοείται προκλητικά. Είναι ουχί παραδεκτό, το γεγονός ότι, σε αυτήν την χώραν, των Αγίων, των μαρτύρων, και των ηρώων, όπως ήτο και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, η γλώσσα της οποίας έγινε, το εκφραστικό όργανο της θείας αποκαλύψεως, η αναισχυντία, ο ανθρώπινος ευτελισμός, η εμπορευματοποίηση του ανθρώπου, η χυδαιότητα και η ανειλικρίνεια κορυβαντιούν και προκαλούν. Η απόλυτη οπισθοδρόμηση, θεωρείται δήθεν προοδευτισμός, περιφρονείται η αξιοπρέπεια και το αληθές μεγαλείο της ανθρώπινης ζωής. Ο Σύλλογός μας, κόντρα σε αυτά, για την περιφρούρηση των ιδεών και αξιών της πίστεως και της πατρίδος μας και με οδηγό τους μαρτυρικούς αγώνας, των ηρώων του 1821, κληρικών και λαϊκών και με τις ευλογίες του σεβασμιοτάτου μας Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Κου Αμβροσίου και της αδελφότητος, της ιεράς Μονής της Αγίας Λαύρας, τα τελευταία χρόνια.
Α.1. Ανήγειρε δύο ανδριάντας, του εκφραστού της ενιαίας θρησκευτικής και εθνικής συνειδήσεως, αοιδίμου ιεράρχου Παλαιών Πατρών Γερμανού, έναν στο κέντρο του Πειραιά 22/3/2003 και τον άλλον εδώ, στον φυσικόν του χώρο την 25/3/2006. Ήτο λυπηρόν, ότι επί διακόσια χρόνια, η ελληνική πολιτεία, αλλά και η εκκλησία μας δεν είχαν τιμήσει όσο έπρεπε τον Μέγα Ιεράρχη. Καλύψαμε το εθνικό, θρησκευτικό και ιστορικό κενό. Θα μας επιτρέψετε να πούμε ότι είμεθα υπερήφανοι για τα παραπάνω.
2. Καθιέρωσε την 30η Μαϊου εκάστου έτους και ώρα 11:30π.μ., να τελείται στο διηνεκές, από την ιερά μονή, μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του ιεράρχου, θρησκευτικόν, ταπεινόν, λατρευτικόν, χωρίς τυμπανοκορουσίες, αλλά με σεμνότητα όπως σεμνός ήτο και εκείνος και του αξίζει.
3. Φιλοτέχνησε το 2011, σε ιερά ορθόδοξη μονή της Ρωσίας, μερίμνη και με υπόδειξη της Αγίας Λαύρας, το πρώτο πιστό αντίγραφο του Εθνικού μας λαβάρου, με το οποίο έκτοτε, αρχίζει η παρέλαση στον Πειραιά την 25η Μαρτίου έκαστον έτους .
4. Με τη συνεργασία του Δημάρχου Καλαβρύτων κ. Γ. Λαζουρά, των αντιδημάρχων και όλων των Δημοτικών συμβούλων, επαναφέραμε, μετά πείσμονα προσπάθεια όλων μας (παρέστην και ομίλησα τον Μάρτιο του 2014 σε ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου), την ονομασία κεντρικής οδού της πόλεως, σε οδό Παλαιών Πατρών Γερμανού, ως ήτο από συστάσεως ελληνικού κράτους, μέχρι αρχάς της δεκαετίας του 1980. Όταν αστόχως, καθ’ ημάς, απερισκέπτως, και ανεπιτρέπτως είχε αντικατασταθεί. Τα Καλάβρυτα, η πρώτη απελευθερωθείσα πόλις της ελλάδος την 21/3/1821 υπό του Παλαιών Πατρών Γερμανού, δεν είχε τα τελευταία χρόνια το όνομά του.
Τα Καλάβρυτα, εορτάζουν την 21η Μαρτίου ως ημέρα απελευθέρωσης των, αλλά από την άλλη έβγαλαν το όνομα αυτού που τα απελευθέρωσε. Στα Καλάβρυτα, που πρωτοέγινε η συντριβή των αλλοθρήσκων και η χαρά των ομοθρήσκων χάριν των ενεργειών του Δεσπότη της Ελευθερίας.
Ευτυχώς, επεκράτησε, η ορθοφροσύνη και απεφεύχθη η ενδεχόμενη χλεύη. Όταν όλες οι πόλεις της Ελλάδας, έχουν οδό Π. Π. Γερμανού, εκτός της πόλεώς μας. Συλλογικά και προσωπικά, ευχαριστούμε τον κ. Λαζουρά και όλο το Δημοτικό Συμβούλιο για την σωστή, ηθική, εθνική, θρησκευτική και ιστορική ενέργειά τους, είναι άξιοι επαίνου.
5. Τον Μάρτιο του 2011, ομού μετά του Αγίου Ηγουμένου Ευσεβίου, στον κώδικα της Μονής του 19ου αιώνα ανακαλύψαμε, ότι ο δεσπότης, επανελθών την εσπέραν τις 22 Μαρτίου 1821, μετά την κατάληψη των Καλαβρύτων, τέλεσε και δεύτερη δοξολογία για την επιτυχία του αγώνα. Άρα έχουμε δύο δοξολογίες, η μία την 17η που έγινε η πρώτη ορκωμοσία και συνετάχθει η διακήρυξη της ελευθερίας και η δεύτερη την 22/3/1821.
6. Την 9/1/2016 φέραμε από την μαρτυρική Κύπρο μας, τον πανιερώτατο Δεσπότη της κατεχόμενης Κυρήνειας και τελέσαμε μνημόσυνο στον άλλον ανδριάντα στον Πειραιά. Μεγαλείο και συγκίνηση από πολλές πλευρές. Τα κόλυβα με την μορφή του Δεσπότη, μας τα προσέφερε η Ιερά Μονή Κεκρυμένη του Άργους, όπου εκάρη μοναχός.
7. Τοποθετήσαμε επί του θρόνου, τον Άγιον Γεράσιμο και Άγιο Σοφιανό στο Λύρειο Ίδρυμα Αττικής.
Για τα τελευταία, ευχαριστούμε θερμά τον πανοσιολογιώτατον αρχιμανδρίτη κ. Νεκτάριο Πέτταν που μας καθοδήγησε σε αυτά, επικαλούμενοι πάντοτε την βοήθεια του Θεού και των Αξίων και Θαυματουργών Αγίων και των οσιομαρτύρων, ως είναι οι γονείς του. Μακαριστοί ιερέας Νικόλαος Πέττας και η πρεσβυτέρα Ανθή Πέττα, Αιωνία η μνήμη τους. Δεν θα αναφερθώ σε άλλες δραστηριότητες, θα μου επιστρέψετε μόνον να αναφερθώ σε τι σκεπτόμεθα και τι σχεδιάζουμε σαν σύλλογος στο απώτερο μέλλον και εφόσον, οι οικονομικές συνθήκες το επιτρέψουν.
Β.1. Την ανέγερση ακόμη των δύο ανδριάντων του Παλαιών Πατρών Γερμανού, έναν στην Κλειτορία Καλαβρύτων, όπου στις 8 Μαρτίου, αντέταξε το πρώτο υπερήφανο «ΟΧΙ».
Δεν υπακούω στον στρατιωτικό Διοικητή Τριπόλεως, δεν συνεχίζω, δεν πηγαίνω στην Τρίπολη. Εάν πήγαινε τότε στην Τρίπολη, όπως καλώς γνωρίζετε, επανάσταση δεν θα γινόταν και τον άλλον στην μονή Κεκρυμμένη του Άργους, που δέχθηκε τα πρώτα φώτα της ορθοδοξίας.
2. Την ανέγερση Ανδριάντος του Αγίου των Καλαβρύτων, του στύλου και αυτού της ορθοδοξίας, από τον Άρμπουνα Καλαβρύτων, όπου σε δύσκολες εποχές μόνος και παρά το προκεχωρημένο της ηλικίας του, κράτησε αλώβητη την ορθόδοξη πίστη της πατρίδος μας. Τιμάται στο πατριαρχείο, στο Άγιον Όρος, στην Κύπρο, στη Μάνη, στα νησιά, στο Κρανίδι. Εορτάζει στις 18 Ιανουαρίου μαζί με τον άλλον στύλο της ορθοδοξίας τον Μέγα Αθανάσιο. Συγγενής εκ μητρός του Παλαιών Πατρών Γερμανού.
Η Αγία Λαύρα είναι καθιερωμένη, στην συνείδηση των Ελλήνων, ως το μοναστήρι που ευλόγησε τα όπλα και ξεκίνησε ο αγών. Θα αναφερθώ μόνο εις έναν συγγραφέα τον Ιωάννη Φιλίστωρ. Γράφει σχετικά με το πρώτο δάνειο που ζητήσαμε από την Ευρώπη επίκαιρο και σήμερα. Πλείωνα των δύο ετών είχον παρέλθη αφ’ ης στιγμής, υψωθείσης εν Αγία Λαύρα, της σημαίας της Ελευθερίας διεξήγετο, υφ’ ημών κατά γην και κατά θάλασσα πεισματώδης και ως επί το πολύ νικηφόρος αγών. Επειδή δε, αι δημόσιαι πρόσοδοι ήσαν εις άκρον περιωρισμέναι κλπ.
Ο Άρειος Πάγος της χέρσου Ελλάδος, εψήφισε την 23η Νοεμβρίου 1821 σύναψη δανείου 150 χιλιάδων φλωρινίων αποσβεστέου εντός 5 ετών, ανέθηκε δε την διαπραγμάτευση αυτού εις τον βαρώνον Θεοχάρην, τον Χ. Δροσινόν και τον Κεφαλάν Ολύμπιον, πέμψας τον τελευταίο τούτον εις Ευρώπη.
Άρα, η σημαία της Ελευθερίας, υψώθει το πρώτον εδώ ακριβώς που είμαστε εμείς σήμερα. Αυτά, έχουν γραφτεί απ’ όλους τους συγγραφείς, από τα τραγούδια, από τους πίνακες, από την παράδοση.
Εάν δεν ήτο έτσι, γιατί ο λαός επιμένει συνεχώς ότι η Αγία Λαύρα είναι η κιβωτός της Ελευθερίας; Γιατί επιμένει ότι ο Δεσπότης όρκισε εδώ τους αγωνιστάς και συνέταξε την 17η Μαρτίου την διακήρυξη του υπέρ ανεξαρτησίας αγώνος και την οποίαν επέδωσε στις 25 Μαρτίου 1821 στους πρεσβευτάς των μεγάλων δυνάμεων εκφράζοντας την βούληση του Έθνους για Ελευθερία; Και γιατί δεν αναφέρεται και σ’ ένα άλλο μοναστήρι; Γιατί ο Βαλαωρίτης γράφει; Στου Γερμανού το μέτωπο κρυφά γλυκοχαράζει του γένους το ξημέρωμα. Μην ενσπείρουν ψεύδη, τα οποία δεν οφελούν ούτε την θρησκεία, ούτε την πατρίδα. Ας είμαστε ενωμένοι και αγαπημένοι. Οι καιροί ου μενετοί.
Ότι και να λένε λοιπόν, όσοι θέλουν να παραποιήσουν την θρησκευτική και εθνική μας ιστορία, δεν θα το επιτύχουν, εμείς με μόνη πυξίδα την πραγματικότητα, με ανιδιοτέλεια και με ταπεινότητα θα προβάλλουμε το αληθές, διότι πιστεύουμε ότι, όταν η αλήθεια κλείνει τα μάτια της, η καταστροφή ανοίγει τα δικά της.
Σας ευχαριστώ όλους”.
