Στην χώρα της Υεμένης, 320.000 παιδιά δεν έχουν να φάνε
Ο μικρός Σαλίμ κατέφυγε υποσιτισμένος σε νοσοκομείο της Σαναά – Στο χωριό του δεν υπάρχουν τρόφιμα, καθαρό νερό και υποδομές
Θύματα του εμφυλίου πολέμου, που μαίνεται εδώ και 18 μήνες στην Υεμένη, την πιο φτωχή αραβική χώρα του κόσμου, είναι πρωτίστως τα μικρά παιδιά που βρίσκονται αντιμέτωπα με σοβαρό υποσιτισμό.
Η συγκλονιστική φωτογραφία ενός μικρού υποσιτισμένου αγοριού, του Σαλίμ, που κατέφυγε με την μητέρα του στο νοσοκομείο Al-Thawra, στην πρωτεύουσα Σαναά, απεικονίζει την φρίκη του εμφυλίου στην χώρα. Στο χωριό του παιδιού δεν υπάρχουν τρόφιμα, καθαρό νερό και υποδομές.
Στην φωτογραφία φαίνεται ότι το χέρι του Σαλίμ είναι τόσο λεπτό που μπορεί να τυλίξει τα χείλη του γύρω από αυτό ενώ το μέγεθος μιας μύγας στο αριστερό του χέρι σε σύγκριση με το μέγεθος του ίδιου του χεριού αποδεικνύει πόσο τραγική είναι η κατάσταση για τα παιδιά στην Υεμένη.
«Ήρθαν από μία κατεστραμμένη περιοχή που δεν υπάρχει φαγητό, καθαρό νερό ή υποδομές. Πεινούσαν, η μόνη τροφή που μπορούσαν να βρουν ήταν από την θάλασσα»,δήλωσε ο εθελοντής του νοσοκομείου, Ibrahim Al Kalee, στην εφημερίδα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων 7Days UAE.
Σύμφωνα με σχετική έκθεση της UNICEF, που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο, ο Σαλίμ είναι ένα από τα 320.000 παιδιά στην Υεμένη που βρίσκονται αντιμέτωπα με σοβαρό υποσιτισμό ενώ περισσότεροι από δύο εκατομμύρια νέοι άνθρωποι χρειάζονται «επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια».
«Οι κακές συνθήκες υγιεινής και η έλλειψη πρόσβασης σε καθαρό νερό είναι οι δύο κύριοι παράγοντες στην χώρα που αυξάνουν τους κινδύνους για την υγεία των παιδιών. Επίσης, οι ελλείψεις καυσίμων καθιστούν δύσκολη την μεταφορά νερού στην Υεμένη, μια χώρα που υποφέρει από λειψυδρία», αναφέρει η έκθεση της UNICEF.
Ο Τζέιμι Μακ Γκόλντρικ, συντονιστής ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ στην Υεμένη, δήλωσε την Τρίτη: «Εξακολουθώ να είμαι θορυβημένος από τις επιθέσεις εναντίον αμάχων και υποδομών στην Υεμένη από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη των συγκρούσεων, οι οποίες καταστρέφουν τον κοινωνικό ιστό της Υεμένης και αυξάνουν τις ανθρωπιστικές ανάγκες, ειδικότερα για ιατρική φροντίδα σε μια περίοδο που ο τομέας της υγείας καταρρέει».
protothema.gr
