Υπάρχει κάποιος που δεν του αρέσουν τα γλυκά? Εμένα πάλι,πολύ.
Αλλά και η «γλύκα» που έχω. Οπότε σήμερα έχει «σορόπια».
Ένα γεύμα πάντα αφήνει πιο ‘γλυκές’ εντυπώσεις αν κλείσει με ένα απολαυστικό γλυκό επιδόρπιο! Του κουταλιού, σιροπιαστά, σοκολατένια, φρουτένια, τάρτες, πάστες, κρέμες, μους, πουτίγκες, τρούφες, χαλβάδες, του ταψιού, παγωμένα, μελωμένα και ακόμα χίλιες λέξεις θα μπορούσα να γράψω για να προσδιορίσω το είδος των γλυκών. Ο σκοπός μου όμως δεν είναι αυτός, αλλά να βρούμε το κρασί που θα συνοδεύσει το αγαπημένο μας γλυκό ή (όπως στην περίπτωση μου) τα αγαπημένα μας γλυκά.
Σίγουρα θα ψάξουμε να βρούμε την απάντηση στην κατηγορία των γλυκών κρασιών, άντε και των ημίγλυκών. Η μόνη εξαίρεση που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να συνδυάσουμε ένα κόκκινο ξηρό κρασί με μία πικρή σοκολάτα! Αλλά ‘πικρή’ (80%κακάο τσε βάλε) όχι γλυκιά και αυτό σε περίπτωση ανάγκης, όταν δηλαδή ξεχάσαμε να πάρουμε γλυκό κρασί ή για κάποιο λόγο δεν πρέπει να επιβαρύνουμε με περισσότερη ζάχαρη τον οργανισμός μας.
Ο κανόνας: Το κρασί που θα επιλέξετε για το γλυκό επιδόρπιο πρέπει να έχει γλυκύτητα ίση ή παραπάνω από το γλυκό.
Αυτό πρέπει να έχουμε στο μυαλό όταν αναζητάμε επιδόρπιο κρασί! Για παράδειγμα μην συνδυάσετε έναν μελωμένο μπακλαβά με ένα ημίγλυκο Moscato D’Asti γιατί θα ‘χαθεί’ το κρασί ή θα φανεί το κρασί πολύ ξινό. Βάλτε το Moscato D’ Asti( Leggenda)δίπλα σε ένα λιγότερο γλυκό επιδόρπιο όπως μία λεμονόπιτα και επιλέξτε για τον μπακλαβά ένα πιο πλούσιο γλυκό κρασί, όπως μια Μαυροδάφνη από την Πάτρα ένα ώριμο Samos(Anthemis) ή ένα Tawny Port (Fonseca Tawny). Έχουμε ξαναπεί ότι μπορούμε να προσπεράσουμε τους κανόνες στον συνδυασμό κρασιού και φαγητού, αλλά αυτόν καλό είναι να τον λάβουμε υπόψη μας!
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλούς ακόμα κανόνες για οξύτητα (οξύτητα το γλυκό – οξύτητα και το κρασί), για ένταση αρωμάτων (ένταση το γλυκό – ένταση και το κρασί), για μέλι ή ζάχαρη, για κρύο ή ζεστό και για υφή. Όμως δεν έχει νόημα να κάνουμε κάτι πολύ ‘γλυκό’ και ευχάριστο, μία περίπλοκη διαδικασία και φυσικά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πάντα τα επίπεδα ζάχαρης κρασιού και γλυκού. Θα αναφέρω μόνο μία ασφαλή συμβουλή ή κολπάκι αν θέλετε, που τις περισσότερες φορές θα οδηγήσει σε ένα καλό συνδυασμό! Που και πάλι όμως: ο ‘σωστός συνδυασμός’ κρύβει μεγάλη υποκειμενικότητα.
Η συμβουλή (ή το κολπάκι): Ταιριάζουμε χρωματικά το γλυκό με το κρασί. Όσο πιο σκούρο είναι το γλυκό, τόσο πιο σκούρο να είναι το κρασί.
Το χρώμα που έχει ένα κρασί, προδίδει (εφόσον δεν είναι ελαττωματικό) και τα χαρακτηριστικά του. Όσο πιο εξελιγμένο είναι το χρώμα, σημαίνει ότι τόσο πιο εξελιγμένα είναι και τα αρώματα και οι γεύσεις, αλλά και όσο πιο βαθύ (ή πιο σκούρο) είναι το χρώμα τόσο πιο έντονο είναι και το κρασί. Σε ένα γλυκό κρασί με καφέ ή κεραμιδί αποχρώσεις, περιμένουμε να βρούμε αρώματα και γεύσεις ξηρών καρπών, μελιού ή καραμέλας, οπότε ένα γλυκό με ξηρούς καρπούς ή καραμέλα ή μέλι (που το χρώμα του θα καφετίζει) είναι πολύ πιθανό να ταιριάξει καλά.
Για παράδειγμα, αν έχετε ένα μιλφέιγ που το χρώμα του είναι ‘άσπρο-μπεζ’, επιλέξτε ένα λευκό φρέσκο Μοσχάτο Λήμνου. Για ένα ‘κίτρινο-καφέ’ καταΐφι δοκιμάστε ένα Vinsanto(Κτήμα Αργυρού Vinsanto 4 ετών) που το χρώμα του έχει αρχίζει να καφετίζει και για ένα κορμό σοκολάτας (Μωσαϊκό) με σκούρο καφέ χρώμα ένα ερυθρό γλυκό όπως η «Πριγκίπισσα»του Κτήματος Αβαντίς.
Θα εφαρμόσουμε την συμβουλή και σε διαφορετικά σοκολατένια γλυκά. Αν έχουμε μία τούρτα με λευκή σοκολάτα θα βάλουμε δίπλα της ένα λευκό κρασί όπως το Belvedere. Αν έχουμε μια σοκολατίνα γάλακτος θα πάμε σε ένα κρασί με καφετί αποχρώσεις όπως το Ιουλιάτικο, ενώ αν επιθυμήσουμε μία πραλίνα ή μία πικρή τρούφα θα πάμε σε κόκκινα γλυκά κρασιά όπως ο «Ανατολικός».
Τώρα θα μου πείτε αν έχουμε ένα εκμέκ που έχει τρία χρώματα (άσπρο-μπεζ- καφέ) τι κάνουμε? Όπως και στο φαγητό λαμβάνουμε υπόψη μας το πιο έντονο στοιχείο, έτσι και στο γλυκό θα σταθούμε στο πιο σκούρο χρώμα γλυκού συστατικού και θα βάλουμε και εδώ ένα Vinsanto. Λέμε ότι θα σταθούμε στο πιο σκούρο γλυκό συστατικό για να εξαιρέσουμε τα φρέσκα φρούτα που μπορεί να περιέχει ένα γλυκό. Τι σημαίνει αυτό: αν έχουμε ταρτάκια με λευκή γέμιση και φρέσκες φράουλες, δεν θα μας πάει το κόκκινο χρώμα της φράουλας σε κόκκινο κρασί αλλά η γλυκιά γέμιση της τάρτας, οπότε θα επιλέξουμε ένα λευκό κρασί (κατά προτίμηση φρέσκο σε αυτή την περίπτωση).
Παρόλο που σας έδωσα την χρωματική συμβουλή, αν σας φαίνεται εξίσου περίπλοκο να ψάχνουμε για χρώματα κρατήστε μόνο τον κανόνα της γλυκύτητας. Γενικότερα ο συνδυασμός των γλυκών με τα γλυκιά κρασιά είναι πιο εύκολος από των φαγητών με τα ξηρά κρασιά. Η γλυκύτητα που περιέχουν και τα δύο τα ‘φέρνει πιο κοντά γευστικά’ και είναι πολύ λιγότερες οι πιθανότητες να οδηγηθούμε σε κακό συνδυασμό.
Οπότε να οργανωθούμε παιδιά και να ανακεφαλαιώσουμε!!
Τα γλυκά με τα γλυκά, τα άσπρα με τα άσπρα και τα σκούρα με τα σκούρα!
(Και ανάψτε κανά φως).
Πάντα ‘γειά
Antonis Fragkioudakis