Καροτσάκια για τα ψώνια κυκλοφορούν μόνα τους σαν να τα καθοδηγεί ένα αόρατο χέρι. Περνάνε ανάμεσα από ράφια και πελάτες. Τα μαγαζιά του μέλλοντος θα είναι πιο άνετα για τους πελάτες. Αλλά και οι έμποροι θέλουν να επωφεληθούν από την εξέλιξη της ψηφιακής τεχνολογίας, η οποία σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές θα μπει σύντομα ακόμα πιο δυναμικά στη ζωή των πελατών.
Πρόσφατα η έκθεση Eurocis στο Ντίσελντορφ έδωσε μια γεύση για το πως θα μπορούσαν να λειτουργούν τα μαγαζιά του μέλλοντος. Για παράδειγμα ο Πορτογάλος κατασκευαστής Λουίς Φερνάντος θέλει να κατασκευάσει το πρώτο αυτόματο καροτσάκι για ψώνια για άτομα με αναπηρία. Ο 29χρονος αντιμετωπίζει και ο ίδιος κινητικά προβλήματα ήδη από δεκατεσσάρων χρόνων.
Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα θα ανοίγει μια κάμερα, η οποία θα έχει τοποθετηθεί στο ειδικό καροτσάκι για τα ψώνια. Θα αναγνωρίζει το πρόσωπο του πελάτη και θα τον ακολουθεί μέσα στο σούπερ μάρκετ. To μοντέλο δεν έχει προχωρήσει πολύ μέχρι στιγμής. Οι πελάτες δεν θα πρέπει να κινούνται πολύ γρήγορα και η τιμή του υπολογίζεται στα 4.000 ευρώ είναι καταρχάς τσουχτερή για πολλούς εμπόρους. Ο εκπρόσωπος της επιχείρησης Ρικάρντο Σίλβα πιστεύει πως σύντομα αυτό θα αλλάξει και το καροτσάκι να κοστίζει πολύ φθηνότερα.
Περάστε απευθείας στο ταμείο…
Ο Γκέριτ Καλ, ειδικός σε θέματα εμπορίου από το Ινστιτούτο καινοτομίας Retail Institute (IRL), είναι επιφυλακτικός και πιστεύει πως οι πελάτες δεν θα ενδιαφέρονταν για ένα καροτσάκι που κάνει ζικ ζακ.
Και ο ίδιος όμως μαζί με συνεργάτες του Γερμανικού Ερευνητικού Κέντρου για την Τεχνητή Νοημοσύνη ασχολείται με τον συνδυασμό ψώνια και υψηλή τεχνολογία. Για παράδειγμα μελετάνε καροτσάκια που θα σκανάρουν τα προϊόντα ήδη όταν τα βάζει κανείς στο καρότσι και το μόνο που θα απομένει είναι να πληρώνει απευθείας στο ταμείο.
Άλλα σχέδια κάνουν λόγο για την ατομική, στοχευμένη διαφήμιση μέσω ειδικών λογισμικών που αναλύουν τις εκφράσεις του προσώπου. Ακόμα ειδική τεχνολογία θα μπορούσε να εφαρμοστεί όταν ο πελάτης αναζητά ένα προϊόν, για παράδειγμα μια λάμπα ή μελάνι για τον εκτυπωτή του, και δεν ξέρει που θα το βρει. Ο πελάτης θα μπορούσε να φέρει ένα παρόμοιο προϊόν μαζί του, να το βάλει μέσα σε ένα ειδικό κουτί και αυτό να του δώσει την πληροφορία σε ποιο ράφι θα το βρει. Η αναζήτηση πωλητή συχνά είναι δύσκολη και σε αυτή την περίπτωση θα ήταν πια περιττή.
