Τέχνης εγκώμιον

Τί είναι στ αλήθεια η Τέχνη ; Γιατί τόσος ντόρος στ αλήθεια γι αυτήν ; Γιατί τη βάζουμε σε μουσεία ; Γιατί τη μοσχοπουλάμε ; Γιατί η ζωή μας θα ταν ανούσια δίχως αυτήν και ο πολιτισμός μας ανύπαρκτος ; Απευθύνεται στους λίγους ή τους πολλούς ; Έχουν όλοι την δυνατότητα  ή την ικανότητα να καλλιτεχνήσουν ή είναι χάρισμα ολίγων εκλεκτών ;

Ό,τι και να ναι , είναι μοναδική κι αλησμόνητη ! Είναι σαν την γέννα ενός παιδιού , σα μάγμα που ξεπηδά απ τα έγκατα της γής ,σαν οργασμός …έκσταση …κοσμογονία  !

Είναι ανεξέλεγκτη και δεν ακολουθεί νόρμες .Τα καλούπια έγιναν για να τα σπάζει … Μπορεί με την ίδια ευκολία να εκφράσει το τώρα ,το πρίν ή το μετά ! Να σου χαϊδέψει τις αισθήσεις ή και να σου ξυπνήσει αισθήματα …να σε κάνει να χαρείς ,να κλάψεις ,να συγκινηθείς…ν ανατριχιάσεις …

Η Τέχνη είναι Έρωτας και σε συνεπαίρνει! Δυο λέξεις ίσως ταυτόσημες κι αλληλένδετες !Διεγείρει όλους τους νευρώνες…κάνει το νού να ταξιδεύει μή γνωρίζοντας σύνορα ,τα μάτια να συλλαμβάνουν εικόνες ,τα χέρια και το στόμα να εκτελούν διαταγές που θεική, λές , προέλευση έχουν !

Η Τέχνη βρίσκεται παντού γύρω σου αρκεί να χεις μάτια να την δείς …Εκεί ίσως έγκειται η διαφορά του καλλιτέχνη  απ τον κοινό θνητό …στο πώς ” βλέπει” …αντιλαμβάνεται τα πράγματα . Αυτή η ιδιαίτερη ματιά κάνει μάρμαρα να πάλλονται από ζωή ,πίνακες να ξεχειλίζουν ομορφιά  ,οπτικές ίνες  να διαχέουν αλλόκοτες συνθέσεις φωτός …Ο,τιδήποτε στρατεύεται για να εκφράσει αυτό το  ” κάτι” και η όλη διαδικασία είναι μή αναστρέψιμη !

” Τί θέλει να πεί ο καλλιτέχνης ;”

Μια έκφραση ευρέως γνωστή όταν κάποιος δεν κατανοεί αυτό που έχει μπροστά του κι αυτό γιατί δεν είναι πολλές φορές εύκολο να ερμηνεύσουμε αυτό που ακούμε ,βλέπουμε ή διαβάζουμε !

Η Τέχνη διεγείρει τον νού … Δε χρειάζεται ντέ και καλά να συμπέσεις με την άποψη των κριτικών τέχνης ή και του ιδίου του καλλιτέχνη για να αισθανθείς καλά φεύγοντας από μια έκθεση ή ένα μουσείο.

Είδες …προβληματίστηκες  ή απλά απόλαυσες  …Κέρδος είναι ! Ακόμα κι αν εκνευρίστηκες ή γέλασες …Ελεύθερος άνθρωπος είσαι και αντιδράς όπως θές στο ερέθισμα που σου δίνεται

…Η Τέχνη τέτοιους ανθρώπους ζητά …σ αυτούς απευθύνεται !

Μακάρι να μαθαίναμε να βλέπουμε !Αυτό θέλει όμως εξάσκηση …και δεν έχει μόνο να κάνει με το να συχνάζει κανείς σε χώρους Τέχνης!

Αν κοιτάξουμε μ ανοιχτά τα μάτια της ψυχής γύρω μας ,αν αφουγκραστούμε ,τότε θα δούμε πως η καθημερινότητά μας πλημμυρίζει από Τέχνη !

Η βροχή σαν ήχος πλήκτρων κάποιου πιάνου …οι ανάσες των εραστών…το θρόισμα των φύλλων …τα κλάξον και οι εξατμίσεις των αυτοκινήτων σαν κομμάτι μουσικής τζάζ απλώνεται τριγύρω μας! Τα σύννεφα όπως μπλέκονται ανάμεσα σ ανατολή και δύση την ώρα του λυκόφωτος σα μεταξένια μαντήλια στο φύσημα τ ανέμου … ακόμα κι ένα πεταμένο στο πάτωμα και τσαλακωμένο μπλουζάκι… όλα αυτά είναι Τέχνη !

Κι εσύ ,που θα κοντοσταθείς και θα θαυμάσεις ; Προνομιούχος !