∆εν πρόλαβε να φλεβίσει και οι αµυγδαλιές ντύθηκαν στα κατάλευκά τους! Όµορφες κι αγέρωχες στο χειµωνιάτικο σκηνικό να σβουρλίζουν, από βοριά και µαΐστρο, τα άνθη τους ολούθε στην βρεγµένη απ την υγρασία καφετιά γη! Στο βάθος τα βουνά χιονισµένα απ την πρόσφατη ολιγοήµερη κακοκαιρία και η πόλη µας τυλιγµένη σε πέπλο µωβ, γκρι και λευκών νεφών που προµηνύουν για µια ακόµα φορά βροχή! Πουλάκια τιτιβίζουν ολόγυρα και θα ΄λεγες πως η φύση έχει κέφια βαδίζοντας αργά µα σταθερά προς την Άνοιξη !
Τι ωραίο σκηνικό πραγµατικά για την άνθηση ενός µεγάλου Έρωτα! Έτσι για να χαρεί κι ο Άγιος Βαλεντίνος, µεγάλη η χάρη του κι ας είναι και ξενόφερτος! Ένας έρωτας απ’ αυτούς που αψηφούν τα πάντα και χαρίζουν στους κεραυνοβοληµένους την αίσθηση της αθανασίας, του «τα πάντα είναι δυνατά»… του «εγώ θα σ΄ αγαπώ και µη σε νοιάζει» που λέει και το τραγούδι! Αυτούς που ενώνουν τα αντίθετα, τα παράδοξα… τα αδύνατα να συµβούν! Αυτούς που σ΄ αιχµαλωτίζουν απ΄ την πρώτη µατιά και σε κυλάνε σε σεντόνια, πατώµατα …και …χώµατα ενίοτε!
Αυτούς που δεν είναι ήσυχοι, δεν είναι φρόνιµοι και καίνε σα φωτιά! Στάχτη και µπούµπερη να γίνουν όλα !
Αυτούς που όταν τους ζείς δε σε πτοεί τίποτε! Ούτε οι ατέλειωτες ώρες εργασίας ,ούτε οι δυσκολίες της ζωής …µηδέ οι αποστάσεις και οι συνθήκες !
∆ιότι όταν είσαι ευλογηµένος από έναν τέτοιον Έρωτα και πρόστιµο τριακοσίων ευρώ να πάρεις δεν θα πάψεις να χαµογελάς! Το περνάς στα ψιλά γράµµατα γιατί το µυαλό και η καρδιά είναι δοσµένα αλλού… κι ας µην έχεις να πληρώσεις… τα ΄χεις όλα «πληρωµένα» που λέει κι ο λαός !
∆εν είναι τυχαίο που ακόµα και τώρα στους χαλεπούς καιρούς που διαβιούµε, χτυπηµένοι από την οικονοµική κρίση και τον παγαπόντη ιό, ετούτο δω το παιχνιδιάρικο αγγελάκι συνεχίζει µε το βέλος του να στοχεύει καρδιές και να τους δίνει θεϊκή πνοή! Αν κρυφακούσεις συζητήσεις επί προσωπικών δεδοµένων, ακόµα και τώρα, θα διαπιστώσεις φίλε αναγνώστη, πως πάνω απ΄ όλα, ο άνθρωπος, για να ΄ναι καλά, αναζητά τον Έρωτα και την Αγάπη! Και δεν το λέω εγώ µόνο αυτό… µα και οι έρευνες ειδικών και οι στατιστικές!
Εγώ θα λεγα πώς ο Έρωτας είναι σαν την αµυγδαλιά! Την βρίσκεις στα ύψη κάποιες φορές και σε δυσδιάβατα µονοπάτια ή στο χείλος ενός γκρεµού! Ανθίζει µόνο για λίγο και σπανίως κόβουµε τα κλαδιά της για να κοσµήσουµε τα βάζα µας,πολύ απλά γιατί κανείς δε θέλει να «φυλακίσει» τέτοιο άνθος! Αρκεί ο θαυµασµός στο θαύµα αυτό της φύσης! Χαίρεται το µάτι να την θωρεί να στολίζει πλαγιές …έτσι ,άγρια ,ελεύθερη κι ανέµελη!
Ας συναντήσουµε λοιπόν έναν τέτοιο Έρωτα …συναρπαστικό κι ελπιδοφόρο! Να χαρεί η ψυχή και το σώµα …κι ο Άγιος ο θηρευτής!
Καλό µήνα! Καλά κουράγια κι ας ευχηθούµε το µόνο κόκκινο που θ΄ αντικρύσουµε να ναι το σέξυ βρακάκι του Θεού Έρωτα κι όχι αυτό µιας βαριάς κι ασήκωτης καραντίνας!
Αγγέλα Παπαβασιλοπούλου
Χρονογράφημα “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”