∆υο λόγια από καρδιάς για το Δημήτρη Τζεβελέκα που “έφυγε” πριν λίγες μέρες

∆υο λόγια κι από καρδιάς. Πριν από µια βδοµάδα «έφυγε» ο στενός µου φίλος και συνεργάτης, ∆ηµήτρης Τζεβελέκας, πασίγνωστος φιλόλογος της πόλης.

Μαζί, έφυγε κι από µένα ένα ακριβό κοµµάτι της προσωπικής µου ιστορίας. ∆ιότι, ο ∆ηµήτρης κι ο υποφαινόµενος συγκροτήσαµε και λειτουργήσαµε το πρώτο εν Αιγίω αµιγές ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ φροντιστήριο «διά υποψηφίους Πανεπιστηµιακών και Ανωτάτων Σχολών». Με πρωτοφανή προσέλευση και µε πρωτοφανή επιτυχία – ας µου επιτραπεί να το πω, µόνο και µόνο για χάρη στη µνήµη του ∆ηµήτρη.

Έχει περάσει από εκείνη την εποχή κοντά µισή εκατονταετία και, όµως, η θύµηση του φροντιστηρίου και του σφιχτοδεµένου καθηγητικού διδύµου παραµένει ζωηρή στην τοπική µας κοινωνία. Ο ∆ηµήτρης την έζησε τη ζωή στην πιο καλή εκδοχή και στις πολλές παραλλαγές της. Καθόσον, πλην της συστηµατικής εκπαιδευτικής διαδροµής του, συµµετέσχε ενεργά στη δηµόσια και αυτοδιοικητική σφαίρα, στις πνευµατικές και πολιτιστικές αναζητήσεις, και σε όλα όσα περιποιούν τιµή σε µια κοινότητα ανθρώπων, που οµνύει σε ποιότητα, σε αρχές και σε αξίες. 

Όµως, ο επίλογος της διαδροµής τον αδίκησε. Ύστερα από σαράντα και πέντε έτη επαγγελµατικής ευδοκίµησης, πάνω που µπήκε στο δρόµο της συνταξιοδότησης, η κακοτυχία τού άλλαξε τη ρότα και, µε τις απανωτές ριπές κατά της υγείας, τον κατέβαλε και, εν τέλει, τον κατηύθυνε στο «γνωστό άγνωστο».

Έτσι, ο ∆ηµήτρης έκλεισε, πρόωρα, τη σειρά του στην κοινή µοίρα, και, εν αγνοία του, κατέθεσε και την προσωπική  του µαρτυρία για το κύρος της γνωστής λατινικής φράσης, που ο ίδιος τη λάτρευε για  την ποιητική και φιλοσοφική της δεξιοτεχνία και τον ρεαλισµό της, και µε κάθε ευκαιρία την επαναλάµβανε: Sic transit gloria mundi = Ούτω παρέρχεται η δόξα του κόσµου!

Ας είναι ελαφρύ το χώµα που τον σκέπασε!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΕΛΑΩΡΑΣ

Από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ” 9/12/2021