H 83η επέτειος του Έπους του Ελληνισμού – Η τόλμη και η αυτοθυσία νίκησαν τα όπλα!

Σήμερα Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2023 σύσσωμος ο λαός μας, που πάντοτε όταν είναι ενωμένος κι ομόψυχος μεγαλουργεί, θα γιορτάσει για 83η χρονιά, την ένδοξη επέτειο του Έπους του Νεότερου Ελληνισμού. Το μεγαλύτερο ιστορικό ορόσημο της φυλής (μετά το 1821) το «ΟΧΙ» και το Έπος της Πίνδου, με τη λαμψη και το ανέσπερο φως του θα καταγαύζει τη μνήμη και τη ζωή όλων των επερχόμενων γενεών του Έθνους!

Εκ νέου φέτος, ο ταλαίπωρος και προδοµένος λαός µας, µακριά από τις αθλιότητες των τοκογλύφων της Ευρώπης, τους σύγχρονους ντόπιους Εφιάλτες και τον ευτελισµό του δηµόσιου βίου, θα σταθεί µε άγρυπνη συνείδηση, υψηλό συναίσθηµα χρέους και σύνεση και θα τιµήσει τη µνήµη αυτών που δηµιούργησαν µε το αίµα τους, το ΘΑΥΜΑ της τόλµης έναντι της ύλης.

Κι αυτός ο λαός ας µάθει από εκείνο το Έθνος να πορεύεται µε Ήθος, µε οµοψυχία και ευψυχία και να ξεπερνά όλους τους κινδύνους και τις κακοτοπιές! 

Όλοι οι µεγάλοι ιστορικοί Σταθµοί και οι επέτειοι των Ηρωικών αγώνων, πρέπει πρωτίστως, να παιδαγωγούν και να διδάσκουν πως οι λαοί που έχουν ακέραιο ψυχισµό και γερές πατρογονικές ρίζες δεν κιοτεύουν και δεν υποτάσσονται στην ωµή βία, στην υπεροπλία των εχθρών και στην αυτοθυσία των Ηρώων!

“Α – Ε – Ρ –Α» φωνάζουν  οι ψυχές των ηρώων…

“Α – Ε – Ρ –Α» φωνάζουν κι οι ψυχές των ηρώων

Ακούστε τις ασίγαστες φωνές µας: Α-Ε-Ρ-Α και πάλι Α-Ε-Ρ-Α.

Τις κλώθει η µυλόπετρα της Ιστορίας, τις εµπιστεύεται στα ποτάµια

για να τις πάνε τραγουδώντας στην πλατειά θάλασσα της Ειρήνης:

Α-Ε-Ρ-Α, Α-Ε-Ρ-Α, Α-Ε-Ρ-Α,

Αδέλφια που µας ξέχασαν στην ερηµιά µας…

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝ∆ΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

 

Άγγελος Σικελιανός – 28 του Οκτώβρη του 1940

Ελέγαµε: ένα Μαραθώνα ακόµα! 

Ελέγαµε: Μια Σαλαµίνα ακόµα! 

Ελέγαµε: Ακόµα ένα εικοσιένα! 

Κι ήρτες τέλος συ, Μητέρα – Μέρα, οπού αγκάλιασες κι ανύψωσες ολόκληρα τα περασµένα στον ανώτατο λυτρωτικό σκοπό τους, στον υπέρτατό τους ηθικόν Ιστορικό Ρυθµό!

Ω! δικαίωση όλων των ελληνικών αγώνων! Ω! ύψιστη ηθική στροφή µέσα στο χάος ολόκληρου του Κόσµου! Και µαζί, ω γιγάντια, πλέρια ιστορική καταβολή, από την οποία, Ν ι κ η τ έ ς, οι Έλληνες, θα ξεκινήσουµε αύριο, πρωτοπόροι της πνευµατικής ανάπλασης ολόκληρης της γης!

Ω!Μέρα-Μάννα, που µας έσπασες ακέρια κι ως το ύστατο, όλα τα κρυφά εσωτερικά δεσµά µας! Ω! κοσµοϊστορική Ελευθερία, τόσο βαθιά λαχταρισµένη! Να Σαι! Σε κατέχουµε! Σε νιώθουµε! Σε θέλουµε!

Και θε να Σε κρατήσουµε όλοι, στο τεράστιο ύψος που µας φανερώθηκες απ’ τα χαράµατα των Εικοσιοχτώ του Οκτώβρη του 1940, κι ως µε τη συντέλεια των αιώνων, είτε ζήσουµε, είτε, αύριο που θα φέγγεις πάνω απ’ όλο τον πλανήτη το γιγάντιο φως Σου, θα βρισκόµαστε στα σπλάχνα Σου, ω Μητέρα, αθάνατοι νεκροί!

 

Πώς δέχτηκε ο ελληνικός λαός την είδηση του πολέµου

– «Ήταν η ώρα 6 όταν οι σειρήνες της αντιαεροπορικής άµυνας ξύπνησαν την πολιτεία… Οι άνθρωποι ξυπνούσαν ξαφνιασµένοι, ρωτούσαν τους πρώτους διαβάτες. Ένα βουητό ανέβαινε λίγο-λίγο από γύρω, από µακριά, τα πρώτα οµαδικά βήµατα πάφλασαν στην άσφαλτο. 

Μάτια υψώνονταν στον ουρανό, έψαχναν. Όµως σ’ όλη αυτή την κίνηση που άρχιζε και πύκνωνε σε µικρές συντροφιές, σε οµάδες που ξεκινούσαν για τα κέντρα, δεν ξεχώριζες ταραχή ή αγωνία. Μια διάθεση ευφορίας, κέφι ανάλαφρο, αλλόκοτο, ξεσήκωνε τις ψυχές, πρωινό αγέρι που απλώνει το πανί. Στα µάτια των ανθρώπων που αντικρίζονταν, έφεγγε ένα χαρούµενο ξάφνιασµα, σάµπως όλος αυτός ο κόσµος, ο ίσαµε χτες βουτηγµένος στην καθηµερινότητα και στη βιοπάλη, να µάθαινε ξαφνικά πως έχει µέσα του κρυµµένα νιάτα».

(Αγγ. Τερζάκης: Ελληνική εποποιΐα 1940-1941)

Από την εφημερίδα “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”