Tην έγκριση για την έρευνα νέας φαρμακευτικής ουσίας (IND) από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) έλαβε το Tisch MS Research Center της Νέας Υόρκης ώστε να ξεκινήσει η φάση Ι της μελέτης όπου θα χρησιμοποιηθούν αυτόλογα νευρικά βλαστικά κύτταρα για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ ).
«Εξ όσων γνωρίζω, αυτή είναι η πρώτη εγκεκριμένη από τον FDA χρήση βλαστικών κυττάρων στις ΗΠΑ τα οποία χορηγούνται στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό των ασθενών με ΣΚΠ, και αποτελεί μια πρωτοποριακή μέθοδο αντιμετώπισης της ΣΚΠ» δήλωσε ο Δρ Saud A. Sadiq, συνεργάτης στο Tisch MS Research Center της Νέας Υόρκης και κύριος ερευνητής της μελέτης.
Ειδικότερα, όπως ανακοινώθηκε, η πρωτοποριακή μελέτη θα διερευνήσει τα αποτελέσματα της χρήσης των βλαστοκυττάρων που συλλέγονται από το μυελό των οστών του ασθενούς. Τα βλαστικά κύτταρα θα χορηγηθούν ενδοραχιαίως (στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό που περιβάλλει το νωτιαίο μυελό) σε 20 συμμετέχοντες ασθενείς, οι οποίοι πληρούν τα κριτήρια ένταξης για την κλινική μελέτη.
Στη συγκεκριμένη θα ενταχθούν ασθενείς που πληρούν τα κριτήρια που έχουν τεθεί, ενώ θα μελετηθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα. Η μελέτη εξ ολοκλήρου θα πραγματοποιηθεί στο Tisch MS Research Center και στο International Multiple Sclerosis Management Practice (IMSMP). Η κλινική εφαρμογή των αυτόλογων προγονικών κυττάρων στη ΣΚΠ είναι το επίτευγμα μιας δεκαετούς έρευνας που διεξάγεται από μια ειδική ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Δρ Sadiq και Δρ Violaine Harris, που εργάζεται επίσης στο Tisch MS Research Center.
Στις προκλινικές δοκιμές διαπιστώθηκε ότι η έγχυση των κυττάρων αυτών μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή του εγκεφάλου και την επιταχύνει την ανάπλαση της μυελίνης και / ή τη νευροπροστασία. «Αυτή η μελέτη αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της αφοσίωσης των επιστημόνων του Τisch MS Research Center στην επιστήμη και την μεταφορά της έρευνας στο ασθενή και ταυτόχρονα γεννά ελπίδα ότι η μακροχρόνια αναπηρία μπορεί να αντιστραφεί στη ΣΚΠ," τόνισε ο Δρ Sadiq.
Οι συμμετέχοντες θα υποβληθούν σε μια μοναδική συλλογή του μυελού των οστών, από τον οποίο θα διαχωριστούν τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα, στη συνέχεια θα μετατραπούν σε νευρικά και ενδοραχιαία θα χορηγηθούν στους 20 ασθενείς. Οι συμμετέχοντες θα λαμβάνουν τρεις ενδοραχιαίες ενέσεις ανά μήνα και η χορηγήσεις θα ολοκληρωθούν σε τρεις μήνες. Οι παράμετροι ασφαλείας και αποτελεσματικότητας θα αξιολογηθούν από όλους τους συμμετέχοντες μέσω τακτικών επισκέψεων παρακολούθησης.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας ανήκει στις αυτοάνοσες παθήσεις και μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί αποτελεσματική θεραπεία η οποία να προλαμβάνει τις εξάρσεις και να αποκαθιστά τις αναπηρίες, μας αναφέρει η καθηγήτρια Ιστολογίας-Εμβρυολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Κοκκώνα Κουζή-Κολιάκου σχολιάζοντας την ανακοίνωση.
«Κατά καιρούς», προσθέτει, «μεγάλες κλινικές μελέτες δημοσιευμένες σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά αναφέρονται στην χρήση των βλαστοκυττάρων στη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας και γενικότερα των αυτοάνοσων παθήσεων, κοινός παρονομαστής των οποίων είναι η παθολογική διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος και η στροφή του εναντίον των οργάνων του ίδιου του ασθενούς. Διεθνώς σήμερα χρησιμοποιούνται με επιτυχία δύο πηγές λήψης βλαστοκυττάρων, ο μυελός των οστών και ο λιπώδης ιστός με παρόμοια αποτελέσματα. Της χορήγησης των βλαστοκυττάρων προηγείται ήπια χημειοθεραπεία η οποία ελαττώνει τον αριθμό των λεμφοκυττάρων και την επίθεση στα όργανα.
Στη χώρα μας υπάρχει σημαντική εμπειρία στη διαχείριση των βλαστοκυττάρων και επομένως μια αντίστοιχη θεραπεία θα μπορούσε να προσφέρει πολλά στους πάσχοντες όχι μόνο από τη σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά και από άλλες αυτοάνοσες παθήσεις.» καταλήγει η κ. Κολιάκου.
Ειδικότερα, όπως ανακοινώθηκε, η πρωτοποριακή μελέτη θα διερευνήσει τα αποτελέσματα της χρήσης των βλαστοκυττάρων που συλλέγονται από το μυελό των οστών του ασθενούς. Τα βλαστικά κύτταρα θα χορηγηθούν ενδοραχιαίως (στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό που περιβάλλει το νωτιαίο μυελό) σε 20 συμμετέχοντες ασθενείς, οι οποίοι πληρούν τα κριτήρια ένταξης για την κλινική μελέτη.
Στη συγκεκριμένη θα ενταχθούν ασθενείς που πληρούν τα κριτήρια που έχουν τεθεί, ενώ θα μελετηθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα. Η μελέτη εξ ολοκλήρου θα πραγματοποιηθεί στο Tisch MS Research Center και στο International Multiple Sclerosis Management Practice (IMSMP). Η κλινική εφαρμογή των αυτόλογων προγονικών κυττάρων στη ΣΚΠ είναι το επίτευγμα μιας δεκαετούς έρευνας που διεξάγεται από μια ειδική ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Δρ Sadiq και Δρ Violaine Harris, που εργάζεται επίσης στο Tisch MS Research Center.
Στις προκλινικές δοκιμές διαπιστώθηκε ότι η έγχυση των κυττάρων αυτών μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή του εγκεφάλου και την επιταχύνει την ανάπλαση της μυελίνης και / ή τη νευροπροστασία. «Αυτή η μελέτη αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της αφοσίωσης των επιστημόνων του Τisch MS Research Center στην επιστήμη και την μεταφορά της έρευνας στο ασθενή και ταυτόχρονα γεννά ελπίδα ότι η μακροχρόνια αναπηρία μπορεί να αντιστραφεί στη ΣΚΠ," τόνισε ο Δρ Sadiq.
Οι συμμετέχοντες θα υποβληθούν σε μια μοναδική συλλογή του μυελού των οστών, από τον οποίο θα διαχωριστούν τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα, στη συνέχεια θα μετατραπούν σε νευρικά και ενδοραχιαία θα χορηγηθούν στους 20 ασθενείς. Οι συμμετέχοντες θα λαμβάνουν τρεις ενδοραχιαίες ενέσεις ανά μήνα και η χορηγήσεις θα ολοκληρωθούν σε τρεις μήνες. Οι παράμετροι ασφαλείας και αποτελεσματικότητας θα αξιολογηθούν από όλους τους συμμετέχοντες μέσω τακτικών επισκέψεων παρακολούθησης.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας ανήκει στις αυτοάνοσες παθήσεις και μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί αποτελεσματική θεραπεία η οποία να προλαμβάνει τις εξάρσεις και να αποκαθιστά τις αναπηρίες, μας αναφέρει η καθηγήτρια Ιστολογίας-Εμβρυολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Κοκκώνα Κουζή-Κολιάκου σχολιάζοντας την ανακοίνωση.
«Κατά καιρούς», προσθέτει, «μεγάλες κλινικές μελέτες δημοσιευμένες σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά αναφέρονται στην χρήση των βλαστοκυττάρων στη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας και γενικότερα των αυτοάνοσων παθήσεων, κοινός παρονομαστής των οποίων είναι η παθολογική διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος και η στροφή του εναντίον των οργάνων του ίδιου του ασθενούς. Διεθνώς σήμερα χρησιμοποιούνται με επιτυχία δύο πηγές λήψης βλαστοκυττάρων, ο μυελός των οστών και ο λιπώδης ιστός με παρόμοια αποτελέσματα. Της χορήγησης των βλαστοκυττάρων προηγείται ήπια χημειοθεραπεία η οποία ελαττώνει τον αριθμό των λεμφοκυττάρων και την επίθεση στα όργανα.
Στη χώρα μας υπάρχει σημαντική εμπειρία στη διαχείριση των βλαστοκυττάρων και επομένως μια αντίστοιχη θεραπεία θα μπορούσε να προσφέρει πολλά στους πάσχοντες όχι μόνο από τη σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά και από άλλες αυτοάνοσες παθήσεις.» καταλήγει η κ. Κολιάκου.