Μόλις χθες εκεί κάπου στην ώρα του πρωινού μου καφέ, πριν ξεκινήσουν οι υποχρεώσεις μιας ακόμα απαιτητικής ημέρας, έπεσε η ματιά μου σ’ ένα άρθρο, το οποίο μιλούσε για την στήλη μιας νεαρής δημοσιογράφου του CNN, που κάνει πάταγο αυξάνοντας ολοένα τον αριθμό των αναγνωστών της !
Διαβάζοντάς το, διαπίστωσα πως η επιτυχία της στήλης «ΤΥΧΑΙΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ», δεν οφειλόταν στην αναπαραγωγή, τον σχολιασμό ή την ανάλυση γεγονότων βαρύγδουπων σαν αυτών που ‘χουμε συνηθίσει να προβάλλονται κατά κόρον από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπως σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί, δολοφονίες και πόλεμοι !
Από τη στήλη “Χρονογράφημα” στην εφημερίδα “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”
Αντιθέτως η δημοσιογράφος καταπιανόταν με αληθινές ιστορίες αγάπης, που γεννιόνταν κατά την διάρκεια ταξιδιών, ανάμεσα σ’ ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών, υπόβαθρων και σεξουαλικοτήτων. Ιστορίες ανθρωπίνων σχέσεων που κάποιοι θα βιάζονταν να τις χαρακτηρίσουν αδιέξοδες ή μάταιες, μα η ζωή και η θέληση ν’ αγαπήσεις και ν’ αγαπηθείς τις κατέστησαν δυνατές, χαρίζοντας στους πρωταγωνιστές τους αυτό, που στην κινηματογραφική ορολογία ονομάζεται HAPPY END!
Ρομαντική ψυχή, καθώς είμαι, η υπογράφουσα, ενθουσιάστηκα! Σα να φύσηξε αναζωογονητικό αεράκι στο σαλόνι μου και μου ‘δωσε αισιοδοξία να βγω εκεί έξω και να παλέψω με τα θηρία της καθημερινότητας, που οι πάντες, νυχθημερόν προσπαθούν να μας πείσουν πως μόνο σκληρή είναι κι απέ κι αποφασίσεις ν’ ανοίξεις την πόρτα σου να βγεις έξω, χίλια κακά καραδοκούν!
Τελικά, τι είναι αυτό που πραγματικά ομορφαίνει την ζωή μας; Το χρήμα και οι ανέσεις με τις οποίες αυτό μας τροφοδοτεί ή οι υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις; Πότε πραγματικά χαίρεται η ψυχή μας και αισθανόμαστε δυνατοί τον κόσμο να κατακτήσουμε; Όταν μετράμε τα μηδενικά στον τραπεζικό λογαριασμό μας ή τα χάδια στο κορμί και την ψυχή μας; Στον μεν πρώτο έρχεται και δίχως πρόσκληση, αιφνιδίως και αγενώς, η εφορία να σε βρει, στο δε δεύτερο η ευφορία! Πώς ένα ύψιλον παχύ και εύρωστο… εξυπακούεται ευπρόσκλητο έρχεται και τ’ αλλάζει όλα, μα όλα !
Ναι ξέρω, φίλε, αναγνώστη θα μου πεις, πως θέλεις και τα δυο για να ‘σαι πραγματικά ευτυχισμένος… Δεν θα σου φέρω αντίρρηση, γιατί ζούμε σε μια καταναλωτική κοινωνία και δίχως τα μπικικίνια τίποτε δεν κινείται! Όμως ας μην εστιάζουμε μόνο στην απόκτησή τους! Αυτό στο οποίο θέλω να σταθώ είναι στο να μην αποπροσανατολιζόμαστε !
Μ’ όλα αυτά που ακούμε, διαβάζουμε και κατ’ επέκταση ζούμε, έχουμε πάθει ντεζοριαντασιόν! Αυτό που παθαίνεις όταν σε χτυπάει μ’ ένα βαρύ τηγάνι η ζωή, ως ζηλοφθόνα σύζυγος, γιατί αλλού τρώς και πίνεις κι αλλού πας και το δίνεις! Απ’ τις πολλές κατραπακιές και με την ζαλάδα που νιώθεις, δεν σου μένει χρόνος κι όρεξη να την βάλεις κάτω και να την αποθεώσεις όπως της πρέπει και σου το κρατά γινάτι !
Ας μας δώσουμε χρόνο να ερωτευτούμε και ν’ απολαύσουμε το συναίσθημα της ένωσης με τον άλλον! Αυτό που οδηγεί σε ψυχική και σωματική έκσταση ! Ας μην κάνουμε άλλο σεξ ! Ας κάνουμε έρωτα ! Ας ξαναδώσουμε χώρο και χρόνο στις ρομαντικές σχέσεις! Σ’ αυτές που υπάρχει σεβασμός, διεκδίκηση και κατάκτηση ! Αυτές, που νιώθεις περηφάνια … όταν παίρνεις, μετά από κόπο, το πρώτο φιλί γιατί την/τον έκανες δική-ό σου … κι όχι απλά ξαλάφρωμα !
Ας εστιάσουμε στον άνθρωπο και την ανάγκη του για επαφή, τρυφερότητα, φροντίδα και προστασία ! Αυτά, τα τόσο σημαντικά, που χτίζουν, ψυχολογικά, απροσπέλαστη πανοπλία όταν εκείνος έρχεται αντιμέτωπος μ’ αντίξοες καταστάσεις!
Δεν συγκρίνεται η ευδαιμονία που σου προκαλεί τ’ αγκάλιασμα ψυχής και κορμιού ούτε με το μεγαλύτερο πακέτο διακοπών, ούτε με τ’ ακριβότερο κόσμημα, μηδέ με το τελειότερο επιστημονικά αντικαταθληπτικό ή με το πιο «φεύγα» ναρκωτικό !
Γιατί πολύ απλά όπως λέει και ο τραγουδοποιός :
« Η αγάπη όλα τα υπομένει,
Η αγάπη όλα τα ελπίζει ,
Δίνει ζωή στην οικουμένη ,
Κι η γη γυρίζει , κι η γή γυρίζει»