Παιδιά, αδράξτε την, γιατί κανείς δεν µας εγγυάται το αύριο !
Αρπάξτε την σαν ερωµένη στα πρώτα σας µέλια και µην την αφήσετε να πάρει ανάσα !
Γραπώστε την γερά και κάντε της έρωτα σαν να µην υπάρχει αύριο ,για να ευφράνει την ψυχή και το κορµί σας µε τις χαρές της !
Μην βρίσκετε δικαιολογίες όπως δεν έχω χρόνο ή χρήµα! Ο Έρωτας δεν απαιτεί κανένα απ’ τα δυο για να ευδοκιµήσει και να εκραγεί !
Αφήστε την να σας παρασύρει σ’ ακρογιαλιές και δειλινά, σε νύχτες πανσέληνες µ’ ευωδιά γιασεµιού κι αγιοκλήµατος, σ’ ανατολές φωτεινέςπληµµυρισµένες από θαλασσινή αύρα !
Μην αφήσετε χώρο σε «γιατί» και «πρέπει» ! Απολαύστε το καλοκαίρι σαν ένα ροζέ κρασί !
Αφήστε το να σας µαγέψει µε το χρώµα του ,να σας γλυκάνει το στόµα ,να σας ζαλίσει τόσο , όσο χρειάζεται για να αισθανθείτε ανάλαφροι από έγνοιες, ερωτικοί και δυνατοί !
Σήµερα , σαν επιστρέψετε απ’ την δουλειά ρωτήστε τον εαυτό σας τι θα σας έκανε ευτυχισµένους και πράξτε το!
Κολυµπήστε, ερωτευθείτε, γελάστε, χορέψτε, φάτε και πιείτε, αγαπηθείτε !
Κι όλα αυτά κάντε τα µε τρόπο απολαυστικό!
Θυµάστε όταν πρωτοµάθατε ποδήλατο πώς, έχοντας αναπτύξει ταχύτητα, αφήνατε το τιµόνι κι απλώνατε τα χέρια να αισθανθείτε το αέρα να σας χτυπά;
Θυµάστε την πρώτη φορά που φάγατε παγωτό χωνάκι µηχανής ; Την ανυποµονησία µέχρι να σταµατήσει το στριφογύρισµα του παγωτού και την µαγεία της πρώτης δαγκωµατιάς;
Τι απόλαυση Θεέ µου !
Θα µπορούσα να σας περιγράψω πολλές πρώτες φορές για να σας δείξω, πώς το να µπορείς ν’ απολαµβάνεις κάτι ,από φαγητό έως εραστή ,ή από βουτιά έως µια σονάτα ,δεν απαιτεί τίποτε παραπάνω από το να είσαι πραγµατικά παρών στην στιγµή !
Όπως το κρύο , γάργαρο νερό µιας πηγής για να το ευχαριστηθείς πραγµατικά, θέλει γυµνά πόδια, έτσι και η Ζωή θέλει γυµνή ψυχή!
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, εκτός από τα σώµατα, ξεγυµνώστε τις ψυχές σας κι αφήστε τις να ζήσουν την κάθε στιγµή µε την χαρά που προσφέρει το πρωτόγνωρο !
Θέλει λίγο κόπο για εµάς τους κάπως µεγαλύτερους ,καθώς εκ των πραγµάτων , το µυαλό κάνει κουµάντο στις ώριµες ηλικίες…
Επειδή όµως περάσαµε αρκετές δυσκολίες τα τελευταία χρόνια και, πρωτίστως, επειδή η ζωή είναι µικρή και δεν διστάζει σ’ ένα καπρίτσιο της να µας χαιρετίσει αλά γαλλικά …για όσο βρισκόµαστε σε τούτο τον µάταιο κόσµο ας το κάνουµε ν’ αξίζει !
Βούρρρρρ παιδιάαα !!!
Επίθεση !!!!!
ΑΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
Χρονογράφημα στην εφημερίδα “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”