‘Eχουν πει ότι ο χρόνος είναι χρήμα, κι όμως είναι κάτι περισσότερο είναι η ζωή. Ξόδευε με μέτρο και περίσκεψη έλεγαν οι φωτοβόλοι ήλιοι της διάνοιας, οι σοφοί μας πρόγονοι.
Άνθρωπέ µου – Φίλε µου, να µεταχειρίζεσαι κατάλληλα το χρόνο, ώστε αφού καταλάβεις ένα ελάχιστο διάστηµά του, να δράσεις κατάλληλα, να προσθέσεις κάτι στο ενεργητικό σου, πριν να βυθιστείς στο άπειρο της αιωνιότητάς του. Ο χρόνος! Το αόρατο και πολύτιµο στοιχείο, το οποίο κυριαρχεί σ’ όλους τους αιώνες, του οποίου βλέπουµε τις καταστροφές και τις δηµιουργίες, ο άξονας του τροχού της ζωής! Υπήρχε πριν τα σύµπαντα γίνουν και θα υπάρχει και όταν αυτά εξαλειφθούν.
Καθηγητή – Από τη στήλη “Επίκαιροι Σχολιασμοί” στον “ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”
∆εν γνωρίζουµε του χρόνου παρά το άκρο του κρασπέδου του, το δισεκατοµµυριοστό του όλου του.
Εάν συγκρίνουµε τη δική µας ύπαρξη κι ενεργητικότητα µε του χρόνου φαίνεται ως µία στιγµή… ως ένας σπινθήρας!
Ο χρόνος! Τον οποίο πρέπει να τσιγγουνευόµαστε εµείς οι εφήµεροι στην ιλιγγιώδη ταχύτητά του, για να κατορθώσουµε αν όχι να µεγαλουργήσουµε, αλλά τουλάχιστον να δηµιουργήσουµε κάτι σ’ αυτή τη ζωή αναµένοντες την τύχη, η οποία θα έρθει ίσως αύριο να µας ζητήσει το εισιτήριο της επιστροφής στο µηδέν.
Άλλωστε σ’ αυτό έχουµε πολλά παραδείγµατα παρµένα από την ιστορία και τον κοινωνικό βίο. Στις στρατιωτικές επιχειρήσεις η επιτυχία εξαρτάται κατά ένα µεγάλο µέρος από µια ορµητική επέλαση, από µια ταχύτερη µετατόπιση. Γι’ αυτό µελετώντας τους θριάµβους του Γρανικού ή του Αούστερλιτς, της Ιασσού ή της Ιένας πρέπει να έχουµε υπ’ όψη, ότι οφείλονται µεν αυτοί στην οξύτατη διορατικότητα του Μ. Αλεξάνδρου και του Μ. Ναπολέοντα, αλλά εξ’ ίσου οφείλονται και στην έγκαιρη συγκέντρωση των δυνάµεών τους και στις ορµητικές επελάσεις. Οι στρατιώτες της Μεγάλης Στρατιάς του Μ. Ναπολέοντα έλεγαν «δια των κνηµών µας κερδίζει τας µάχας».
Στην κοινωνία όλοι που τυχαίνει να έχουν την εκτίµηση των άλλων για την κοινωνική τους θέση έγιναν, γιατί εκµεταλλεύτηκαν το χρόνο κατάλληλα. Ο σοφός επιστήµονας υπήρξε µελετηρός µαθητής, ο επαγγελµατίας ξόδεψε το χρόνο του πολλαπλασιάζοντας τα εισοδήµατά του και γενικά όλοι κατά την εκτέλεση του καθηκοντός τους µε επιµέλεια µεταχειρίστηκαν το χρόνο.
Ο κόσµος παροµοιάζεται µε περιστρεφόµενο τροχό και όποιος εκµεταλλευτεί κατάλληλα το γύρισµά του όπως λέει ο πάνσοφος λαός, θα ευτυχήσει.
Ας έχουµε, λοιπόν, και µεις προ οφθαλµών και στις πράξεις και στις αναπαύσεις µας το χρόνο. Ας χρησιµοποιούµε ωφέλιµα κάθε κατάλληλη στιγµή, ας ρυθµίζουµε τη ζωή υπολογίζοντας καλά τη διάρκεια των ενεργειών µας και προπαντός ας τρέχουµε για ό,τι αναλάβουµε.
Ας καταπολεµάµε την τεµπελιά και ας προσπαθούµε να αφυπνίσουµε την ψυχή µας, την αποφασιστικότητα και την ταχεία εκτέλεση των πράξεων.
Φανταστείτε τον κόσµο να βαδίζει χωρίς να ενδιαφέρεται για το πέρασµα του χρόνου, να προχωρεί νωθρά και απερίσκεπτα.
Σε ποια καθυστέρηση, σε ποια άγνοια θα βρισκόταν. Τίποτα το παράτολµο θα είχε συντελεστεί, όλα θα ήσαν µισοτελειωµένα, γιατί θα έφταναν µέχρις ορισµένου σηµείου και εκεί στασιµότητα.
Με την τεµπελιά στις πράξεις δεν θα υπήρχε το εξαίσιο, το πολιτισµένο, και µε την ψυχική τεµπελιά δεν θα υπήρχε ούτε ποίηση, ούτε πέταγµα της ικανότητας του νου και η ζωή θα ήταν µονότονη.
Ας καταπολεµάµε, λοιπόν την αργοπορία στις πράξεις µας, για να µπορούµε να φέρουµε σε πέρας όνειρα και έτσι να έρχεται άνοδος στο σύνολο των πραγµάτων που µπορεί ο άνθρωπος να γνωρίσει επιστηµονικά.
Ας έχουµε πάντοτε προ οφθαλµών το «χρόνου φείδου» γιατί έτσι µόνο θα υπάρξει η σταθερή και βάσιµη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, τόσο για µας, όσο και για το Έθνος, το οποίο περιµένει πολλά σήµερα από τους νέους. «Στου χρόνου τα φτερά πετούν οι πόνοι της ψυχής µας»!