Αφήστε τα πληκτρολόγια και τους μεγάλους στοχασμούς και αναρωτηθείτε το τι συμβαίνει χρόνια τώρα.
Ξεπεράστε το σοκ της υπόθεσης με την 12χρονη και σκεφτείτε πόσες ίδιες ή παρόμοιες περιπτώσεις μας έχουν απασχολήσει κατά καιρούς.
Μην το ψάχνεται, είναι πολλές μα τις ξεχνάμε μέχρι να έρθει η επόμενη υπόθεση.
Αέναη βρωμιά και δυσωδία που ξεχνιέται ,μέχρι και πάλι να διαπιστώσουμε πως δεν ζούμε στον παράδεισο και πως η κόλαση είναι πια εδώ… ζούμε μέσα σε αυτήν.
Δεν ξεχνάμε επίτηδες ,αλλά μάλλον θέλουμε να πείσουμε τον εαυτό μας πως όλα είναι καλά και μας αρέσει ο κόσμος που ζούμε.
Μάθαμε να ζούμε στον βόθρο και πια δεν μας μυρίζει και είναι λογικό αφού η συχνή έκθεση, σε μια βαριά μυρωδιά, στο τέλος σε κάνει και την συνηθίζεις.
Όπως και οι έντονοι θόρυβοι που στο τέλος σε κουφαίνουν και λες όλα καλά, έ έτσι και δυσωδία είτε αυτή είναι κοινωνική, πολιτική, οικονομική, κρατική, καλλιτεχνική, θρησκευτική, προσωπική, πολιτιστική κλπ
Μάθαμε να ζούμε στην ζούγκλα και τα θηρία δεν μας κάνουν πια εντύπωση το μόνο που θέλουμε είναι μια ήσυχη γωνιά να υπάρχουμε και να επιβιώνουμε.
Πας να δεις τηλεόραση και αηδιάζεις, παντού εκπόρνευση ενηλίκων και ανηλίκων καθώς και πρότυπα που διαιωνίζουν και προωθούν την αθλιότητα και δισεκατομμύρια μάτια παιδιών και εφήβων, φροντιστηριακά, να μαθαίνουν σε μια αρρωστημένη κανονικότητα που τα καταστρέφει και συνάμα τα διαστρέφει.
Κακά τα ψέματα, δεν μας φταίνε οι βιαστές, οι σάτυροι, οι κίναιδοι και οι κάθε λογής σεξουαλικά διαταραγμένοι και διατροφικοί.
Δεν μας φταίνε καν οι κλέφτες και οι δολοφόνοι.
Μας φταίει που δεν έχουμε βρει λύση απέναντι σε αυτούς και προσπαθούμε, με μια στρεβλή αίσθηση ανθρωπισμού, να τους δικαιολογήσουμε, να τους σωφρονίσουμε, να τους επανεντάξουμε κλπ.
Για να μην χάσουμε τον ανθρωπισμό μας αφήνουμε τους διεστραμμένους και τους διεφθαρμένους χωρίς ουσιαστική τιμωρία.
Φοβόμαστε να μην τους στιγματίσουμε κοινωνικά και πληγεί έτσι η καλή μας πλευρά.
Κάνουμε ότι κοιμόμαστε, ότι δεν βλέπουμε και ότι δεν ακούμε για να μην μας πουν αναχρονιστές, συντηρητικούς και υπανάπτυκτους.
Φοράμε τα καλά μας ρούχα ενώ ο κόσμος διαλύεται γιατί εμείς δεν αντιδρούμε και δεν φωνάζουμε όσο και όπου πρέπει.
Αφήνουμε τις μειονότητες να επιβάλουν πρότυπα και στερεότυπα και μετά ανησυχούμε για τα παιδιά, τον πλανήτη, την ειρήνη, ή το περιβάλλον.
Σε μια εποχή που είναι τοξικό να είσαι φυσιολογικός μπορεί να υπάρξει λύση;
Όσοι με ξέρουν γνωρίζουν καλά πως δεν υπήρξα ποτέ συντηρητικός, με καμία έννοια … αλλά έτσι όπως πάει η δουλειά εκνευρίζομαι αφάνταστα με τον πλαστό και πρόστυχο προοδευτισμό.
Ναι υπάρχει λύση αλλά έχει κόστος.
Το να πάρουμε τις ζωές μας πίσω είναι υπόθεση τους καθενός μας αλλά και όλων μας ταυτόχρονα.
Δεν μεγαλώσαμε ζώντας στον φόβο και την κοινωνική καταβαράθρωση και αυτό πρέπει να προσπαθήσουμε να επαναφέρουμε, γιατί αυτό χάσαμε ή μάλλον αυτό επιτρέψαμε να χάσουμε.
Πήραμε ότι πιο σάπιο υπάρχει και το κάναμε καθημερινότητα, ζούμε στην ζούγκλα και μας φταίνε τα θηρία και όλα αυτά στο όνομα της προόδου.
Πρέπει άμεσα να αλλάξουμε την ατζέντα και να προσδιορίσουμε εκ νέου τι σημαίνει να είσαι προοδευτικός, συντηρητικός και γιατί όχι ,τι σημαίνει να είσαι δεξιός, αριστερός, πατριώτης, δημοκράτης, φασίστας, κανονικός, προβληματικός, εγκληματίας, ανεκτικός και άλλα πολλά.
Μην αφήνουμε να μας κάνουν κουμάντο τα ιδρύματα, οι ΜΚΟ, οι δικαιωματιστές και οι συλλογικότητες που προωθούν μια κοινωνία αφασίας, πανσεξουαλισμού και κοινωνικής σήψης.
Αν έμεινε κάτι να σώσουμε τότε πρέπει να συγκρουστούμε με το παγκόσμιο σύστημα διαφθοράς που κατάπιε τον κόσμο μας και τα όνειρα μας.
Δεν πάω για πολιτικός φίλοι μου, έτσι και αλλιώς κανένα κόμμα δεν θα με δεχόταν στις τάξεις του γιατί αυτά που γράφω εναντιώνονται στο σάπιο καθεστώς και στο Διευθυντήριο τους.
Ούτε θρησκόληπτος είμαι…
Ούτε φοβάμαι τους διαφορετικούς.
Σέβομαι τις μειονότητες …όσο με σέβονται και αυτές.
Δεν θέλουνε τύπους σαν εμένα ή σαν και εσάς, όσοι τροφοδοτούν τον πολιτικό βόθρο με ιδεοληψίες και ανωμαλίες παντός είδους.
Αντισταθείτε στην παρακμή, την ανωμαλία και την προστυχιά.
Αντιδράστε και μην βαφτίζεται τον παγκόσμιο οχετό μεζονέτα στην ακροθαλασσιά.
Και παρακαλώ, μην πετάτε πέτρες, αμαρτωλοί και αναμάρτητοι, σαν όχλος… αυτό όντως δεν είναι πολιτισμένο!
Σίγουρο είναι πως έχει αδειάσει η κόλαση από κολασμένους και όλοι πια περιφέρονται ανάμεσα μας… καιρό τώρα!
Και να θυμάστε … δεν ζητώ την ψήφο σας παρά μονάχα την προσοχή σας.