Στην Αιγιάλεια, λόγω της αναπόφευκτης «κρίσης» με τον υπερκορεσμό του ΧΥΤΑ Αιγείρας, υπήρξε πρωτοφανής κινητοποίηση για ανακύκλωση, κομποστοποίηση, πράσινα σημεία, διαχείριση κλαδεμάτων και «πράσινων» απορριμμάτων.
Οι ελπίδες για λύσεις με κοινωνική συναίνεση διαλύθηκαν όταν ο Δήμαρχος, απορρίπτοντας κάθε ιδέα βιώσιμης διαχείρισης, ανακοίνωσε κινητή μονάδα μηχανικής ανακύκλωσης κομποστοποίησης, δηλαδή το απόλυτο τίποτα!
Κάποτε, αυτές οι μονάδες (οι οποίες δέχονται σύμμεικτα απορρίμματα και διαχωρίζουν μηχανικά τα ανακυκλώσιμα και οργανικά) προσέφεραν μια πρόχειρη προσωρινή λύση καθώς μείωναν κάπως τον όγκο των απορριμμάτων που πήγαιναν για ταφή και διευκόλυναν τη διαχείρισή τους. Τώρα δεν προσφέρουν ούτε αυτά, διότι πλέον κανένας δεν αγοράζει τα βρώμικα ανακυκλώσιμα υλικά που προκύπτουν, ούτε διατίθεται κάπου το κακής ποιότητας οργανικό υπόλειμμα που αφήνουν. Δηλαδή, ο Δήμος Αιγιάλειας θα εξακολουθεί να θάβει τα σκουπίδια που πηγαίνουν στη μονάδα (θα μπορεί μόνο, προσωρινά, να αποθέτει τοπικά το αποξηραμένο οργανικό υπόλειμμα). Όχι μόνο δεν θα γλιτώνει έξοδα μεταφοράς αλλά, αντίθετα, θα βαρύνεται με την αμοιβή του ιδιοκτήτη της μονάδας (τουλάχιστον 50 € ανά τόνο).
Δεν γνωρίζουμε αν οι κινήσεις του Δημάρχου ενάντια στο συμφέρον του Δήμου είναι αποτέλεσμα απελπισίας, άγνοιας ή συνδιαλλαγής με συμφέροντα. Σίγουρα, πάντως, η μονάδα μηχανικής ανακύκλωσης – κομποστοποίησης είναι «στάχτη στα μάτια». Στην πραγματικότητα βάζει τέλος στην πραγματική ανακύκλωση και κομποστοποίηση, οι οποίες επιτυγχάνονται ΜΟΝΟ ΜΕ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ, οπότε είναι οικονομικά βιώσιμες και συμβάλουν στον στρατηγικό στόχο που είναι η μείωση του όγκου των απορριμμάτων.
Έχουν μεγάλη ευθύνη οι Δημοτικοί Σύμβουλοι που στηρίζουν τις ανεύθυνες κινήσεις του Δημάρχου. Με τις αποφάσεις τους, η διαχείριση των απορριμμάτων στην Αιγιάλεια θα καταλήξει σε μόνιμη οικονομική αφαίμαξη του Δήμου και των Δημοτών – συν την ανοιχτή πληγή της Αιγείρας.
Κώστας Παπακωνσταντίνου