Να ντρέπεσαι και να εξοργίζεσαι… µόνο αυτό σου ΄χει µείνει Έλληνα !
Μια “ΕΛΠΙ∆Α” βούλιαξε την χώρα …
Σα να τα πήρε κρανίο ακόµα και το ίδιο το όνοµα και αποφάσισε να εκδικηθεί !
-“Βαφτίσατε έτσι κακοκαιρία; Ε, πάρτε µια ταλαιπωρία άνευ προηγουµένου στο όνοµά µου, να σας µείνω αξέχαστη!”
Βέβαια, αν υπήρχε οργανωµένο κράτος , όσο και να τσαντιζόταν η Ελπίδα, εκείνο, θα ΄χε τα µέσα να προστατέψει, απ’ το µένος της, τους νοµοταγείς πολίτες του! Για µια φορά όµως ακόµα ο κρατικός µηχανισµός δεν δούλεψε! Τι κι αν µέρες νωρίτερα επεδείκνυε τον στόλο των εκχιονιστικών, τι κι αν µας είχαν µπαφιάσει σ’ αερολογίες τύπου “η χώρα θωρακίζεται”…µπλα µπλα µπλα !!!
Κουφιοκέφαλοι πολιτικάντηδες όλων των παρατάξεων, που ψοφάνε για χρόνο οµιλίας στα εκάστοτε κανάλια, δεν ξέρουν τίποτε καλύτερο να κάνουν από το να µας µοστράρουν την αφεντοµουτσουνάρα τους και µε ύφος καρδιναλίου, να “µατώνουν” για το καλό του λαού!
Μα αν µατώνατε καρδιά µου, δεν θα επικρατούσε αυτό το µπάχαλο παντού !
Αναρωτηθείτε, ποιός πολίτης αισθάνεται ασφαλής σ’ αυτήν την χώρα ; Ποιός πιστεύει πώς τα όσα δίνει στο Κράτος, θα χρησιµοποιηθούν πρός όφελός του;
Ποιός θα µείνει σε τούτο τον τόπο και δεν θα µεταναστεύσει επειδή πιστεύει πως θα ΄ρθουν καλύτερες µέρες;
Μετά από τριανταδύο έτη ενήλικης ζωής στο Ελλαδιστάν, µετά βεβαιότητος θ’ απαντήσω: ο έχων άνοια, άγνοια … ο τρελός βρε παιδί µου… ο κοκορίκου! Οι υπόλοιποι που συνεχίζουµε να µένουµε εδώ και θεωρούµε τον εαυτό µας σώφρονα, κάνουµε µεγάλο λάθος ! Έχει λασκάρει η βίδα προ πολλού και δεν λέµε να το πάρουµε χαµπάρι ! Τρελαµένοι όλοι σ΄ ένα ευµεγέθες ψυχιατρικό ίδρυµα είµαστε !
Ποιος µας έφθασε σ αυτό το σηµείο; Εµείς οι ίδιοι που εκλέγουµε ανίκανους να µας κυβερνήσουν. ∆εν είναι ξέρετε όλοι βλάκες (αλλιώς τους χαρακατηρίζουµε… καταλαβαίνετε…) όσοι βρίσκονται στα ψηφοδέλτια των κοµµάτων … υπάρχουν κι άνθρωποι µ’ όραµα κι όρεξη για δουλειά ! Αυτούς πρέπει ν’ ανακαλύψουµε και ν’ αποκαλύψουµε … κι όχι τον κάθε φελλό που βγαίνει στην επιφάνεια λόγω της άνωσης!
Φταίµε …και κυρίως το φταίξιµο µας βαραίνει γιατί δεν αντιδρούµε … Μας πετάνε ένα κοµµάτι “ψωµί” και αφού καταφέρνουµε µ’ αυτό να επιβιώνουµε … ξεχνάµε …µέχρι το µεγάλο επόµενο φιάσκο να σκάσει και να πάρει και κάποιους µαζί !
Λυπάµαι που δεν είµαι πλέον αισιόδοξη… Αν το έκανα αυτό θα θεωρούσα τον εαυτό µου χαζοχαρούµενο !
Προβληµατιστείτε, αλλάξτε τρόπο σκέψης , αντιδράστε ! Ο δρόµος που διαβαίνουµε δεν είναι ο σωστός !
ΑΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
Χρονογράφημα στην έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”