Οι άνθρωποι που τρώνε καθημερινά έστω και μικρές ποσότητες κόκκινου κρέατος και προϊόντων κρέατος διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου, καρδιοπάθειας και διαβήτη.
Αυτό έδειξε νέα ανάλυση η οποία αποτελεί συνδυασμένη παρουσίαση των ευρημάτων για τους δυνητικούς κινδύνους από κρέατα όπως το μοσχαρίσιο, το βοδινό, το χοιρινό και το αρνίσιο, καθώς και από αλλαντικά όπως ζαμπόν, λουκάνικα, μπέικον και σαλάμι.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της ανάλυσης, μόλις 50 γραμμάρια την ημέρα (αντιστοιχούν λ.χ. σε δύο φέτες ζαμπόν ή τρεις φέτες μπέικον) αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου από καρδιοπάθεια κατά 24% και τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο κατά 8%.
Ωστόσο το ποσοστό αυτό παρουσιάζει διακύμανση αναλόγως με το είδος του καρκίνου. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος (αυξάνεται κατά 19%) παρατηρείται με τον καρκίνο του παγκρέατος. Ακολουθούν ο καρκίνος του παχέος εντέρου (αυξάνεται κατά 18%) και ο καρκίνος του μαστού (αυξάνεται κατά 9%).
Η ίδια ποσότητα κόκκινων και επεξεργασμένων κρεατικών αυξάνει κατά 32% τον κίνδυνο εκδηλώσεως διαβήτη, σύμφωνα με τη μελέτη η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Internal Medicine».
Όπως γράφει η δρ Αλίσια Βολκ, καθηγήτρια Διατροφικής Επιδημιολογίας και επικεφαλής της Μονάδας Διατροφικής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Καρολίνσκα της Σουηδίας, το κόκκινο κρέας παρέχει σημαντικά θρεπτικά συστατικά στον άνθρωπο, όπως βασικά αμινοξέα, βιταμίνες (συμπεριλαμβανομένης της Β12) και ιχνοστοιχεία (π.χ. σίδηρο και ψευδάργυρο).
Ωστόσο «η συστηματική κατανάλωσή του ενέχει κινδύνους οι οποίοι αφορούν τόσο την υγεία των ανθρώπων, όσο και το περιβάλλον. Γι’ αυτό τον λόγο, πολλές χώρες έχουν εκδώσει νέες διατροφικές οδηγίες και συνιστούν περιορισμό της κατανάλωσής του, η οποία αυξήθηκε υπερβολικά πολύ τις τελευταίες δεκαετίες».
Και συνέχισε: «Από όλα τα διαθέσιμα στοιχεία είναι εύλογο να συμπεράνει κανείς ότι η αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος και, ιδίως επεξεργασμένων προϊόντων κρέατος, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αρκετών σοβαρών χρόνιων νοσημάτων και πρόωρης θνησιμότητας».
Αυτό συμβαίνει γιατί τα προϊόντα κρέατος υφίστανται επεξεργασία με διάφορες μεθόδους, όπως θερμική επεξεργασία, αλιπάστωση, κάπνισμα ή χρήση χημικών συντηρητικών και προσθέτων που βελτιώνουν τη διάρκεια ζωής ή/και τη γεύση τους, οι οποίες ίσως ευθύνονται για τον αυξημένο κίνδυνο από την κατανάλωσή τους.