ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΩΝ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΥΡΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΣ
(ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ)
ΕΚ ΜΑΥΡΙΚΙΟΥ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
1833 – 1903
Καθηκόντως χρεωστικώς και εις μνημόσυνον αιώνιον αναφερόμεθα εις τον Μακαριστόν και Αείμνηστον Μητροπολίτην Σύρου κυρόν Μεθόδιον, κατά κόσμον Μιχαήλ Παπαναστασόπουλο, καταγώμενον εκ του χωρίου Μαυρίκιον Αιγιαλείας.
Ο λόγιος Ιεράρχης συγκαταλέγεται μεταξύ των πολλών και μεγάλων προσωπικοτήτων που ανέδειξε η τοπική Κοινωνία και Εκκλησία μας. Με το πρωτοποριακό για την εποχή του έργο, τίμησε, ανέδειξε και προέβαλε τον τόπο καταγωγής του.
Ας είναι η μικρή αυτή αναφορά μας εις τιμήν και έπαινον και εις μνημόσυνον αιώνιον.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Μεθόδιος, τέταρτος κατά σειρά ποιμενάρχης της Σύρου από της απελευθερώσεως του Γένους, κατά κόσμον Μιχαήλ Παπαναστασόπουλος, γεννήθηκε το 1833 στο Μαυρίκι Αιγιαλείας από ευσεβείς γονείς. Μάλιστα ο πατέρας του ήταν λόγιος Ιερέας. Κεκλημένος στη διακονία του μυστηρίου της ιερωσύνης, σε ηλικία μόλις 13 ετών (1846) εντάχθηκε ως δόκιμος στη μοναχική αδελφότητα των Ταξιαρχών, πλησίον της γενέτειράς του. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1857 εκάρη μοναχός ονομασθείς Μεθόδιος. Το 1864 χειροτονήθηκε διάκονος. Απ’ εκεί ορμώμενος γράφτηκε στη Ριζάρειο εκκλησιαστική σχολή και μετά την αποφοίτησή του στη θεολογική. Ακολούθως φοίτησε στη φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του έλαβε και το δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης. Το 1873 διορίστηκε ιεροκήρυκας της αρχιεπισκοπής Σύρου και στη συνέχεια Διευθυντής της ιερατικής σχολής Ερμουπόλεως. Με την ιδιότητά του αυτή εργάστηκε ευσυνείδητα για τη μόρφωση του κλήρου. Με τη βοήθειά του, πολλοί Ταξιαρχίτες μοναχοί φοίτησαν στη σχολή αυτή.
Μετά το θάνατο του αρχιεπισκόπου Σύρου Αλεξάνδρου (Λυκούργου), το 1875, κλήρος και λαός της επαρχίας αυτής απαίτησαν την πλήρωση του κενού θρόνου με το χαρισματικό ιεροκήρυκα και σχολάρχη Μεθόδιο. Η φωνή του λαού εισακούστηκε και την 21η Φεβρουαρίου 1882 έγινε η χειροτονία του Μεθοδίου σε επίσκοπο στο Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών.
Η ποιμαντορία του Μεθοδίου χαρακτηρίζεται από την αυστηρή προσήλωση στα παραδεδομένα, στη φιλανθρωπία, στο κήρυγμα και στη φροντίδα για τον κλήρο. Μη ανεχόμενος την περίθαλψη των κληρικών από την ελεημοσύνη των πιστών και τη μισθοδοσία τους από την περιφορά δίσκου, ίδρυσε, το 1888, ιερατικό ταμείο, του οποίου σκοπός ήταν «η περίθαλψις των εκ του ιερού κλήρου εγγηρασάντων και εκ τούτου μη δυναμένων να ιερουργώσιν ή εξ άλλης τινός περιστάσεως ανικάνων προς τούτο καταστάντων» και όρισε ότι η μισθοδοσία των κληρικών να γίνεται από τα εισοδήματα των ναών.
Ο Μεθόδιος ανήγαγε τη φιλανθρωπία σε καθημερινή προσευχή τόσο για το ποίμνιό του, όσο και για τον ιερό αγώνα του Έθνους επονομασθείς «Μεθόδιος, ο Μυριήλ της Σύρου», γιατί, όπως ο επίσκοπος Μυριήλ των Αθλίων του Ουγκώ, έτσι και ο Μεθόδιος εκούσια υποβλήθηκε σε όλες τις στερήσεις, για να βοηθήσει το ποίμνιό του. Ο Μεθόδιος είχε την ευλογία να κείρει στην Κίμωλο μοναχή την Ειρήνη Σάρδη, την ονόμασε Μεθοδία, η οποία αναγνωρίσθηκε αργότερα αγία της Εκκλησίας μας.
Για την προσφορά του ο Μεθόδιος τιμήθηκε από την Πολιτεία με τον «αργυρούν σταυρόν του Σωτήρος». Την 27η Απριλίου 1903 κοιμήθηκε, ύστερα από μακρόχρονη ανίατη νόσο, αφήνοντας μνήμη νοήμονα, θεολογικώς καταρτισμένου και φιλελεήμονα ιεράρχη.
Μεθοδίου του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου Σύρου, αιωνία η μνήμη!
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΑΙΓΙΟΥ
π. ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΚΑΛΟΣ