Καίγεσαι, λιώνεις και χάνεσαι κάθε φορά που σου λέει καλημέρα, αλλά εκείνος δεν δείχνει να το ξέρει; Έχουμε πέντε τρόπους να του το δείξεις όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται.
Οι υπέρμαχοι της απόλυτης ισότητας και της θεωρίας που λέει ότι τα στερεότυπα του τύπου άνδρας-κυνηγός δεν έχουν θέση στον 21ο αιώνα, θα σου πουν ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να του δείξεις ότι τον θέλεις από το να του το πεις. Επειδή, όμως, α. απόψεις είναι αυτές, β. αυτού του τύπου η βουτιά-και-στα-βαθιά δεν είναι για όλους, καθότι έχει μεγάλες πιθανότητες απόρριψης και η απόρριψη δεν είναι κάτι που έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε όλοι και γ. αν ήθελες να του το πεις δεν θα ήσουν εδώ να διαβάζεις τρόπους να του δείξεις πως τον θέλεις, θα ήσουν εκεί και θα του το έλεγες, εμείς συγκεντρώσαμε τους πιο «σίγουρους» τρόπους να του το δείξεις. Μαζί με τις ευχές μας, να πιάσει το υπονοούμενο.
Με τη γλώσσα του σώματος: Σύμφωνα με έρευνες, μόλις το 20% της επικοινωνίας μας γίνεται με λόγια. Το υπόλοιπο, συντριπτικά μεγάλο ποσοστό, είναι αυτό που αντιλαμβανόμαστε υποσυνείδητα από την περίφημη «γλώσσα του σώματος». Τα καλά νέα εδώ είναι ότι δεν χρειάζεται να κάνεις πολλά: Ακριβώς επειδή η γλώσσα του σώματος είναι υποσυνείδητη αντίδραση, το ότι βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο μαζί του αρκεί για να ενεργοποιηθεί μια σειρά από «σινιάλα», όπως το ότι παίζεις ασυναίσθητα με τα μαλλιά σου ή ότι γέρνεις προς το μέρος του για να του μιλήσεις, τα οποία εκείνος αποκωδικοποιεί, επίσης υποσυνείδητα. Περισσότερα για τη γλώσσα του σώματος έχουμε εδώ.
Με inside jokes: Θυμάσαι τις συζητήσεις που έχετε κάνει, τις ατάκες που σας έχουν κάνει να γελάσετε, την πρώτη ταινία που είδατε μαζί και πάει λέγοντας, και τις «ρίχνεις» στην κουβέντα. Απλό, αλλά ξεκάθαρο γιατί αφενός δείχνει στον άλλο ότι θυμάσαι τις κουβέντες σας και αφετέρου εγκαθιστά έναν «μυστικό κώδικα» μεταξύ σας –ένα αστείο με το οποίο γελάτε μόνο εσείς σας κάνει κατά έναν χαριτωμένο τρόπο «συνένοχους» σε ένα μυστικό.
Με συγκεκριμένες προτάσεις: Αν υποθέσουμε ότι είστε στην ίδια παρέα, ή σε ένα περιβάλλον που συναντιέστε και μιλάτε καθημερινά (δεν είναι, δηλαδή, ο ωραίος άγνωστος που βλέπεις κάθε μέρα στο ψιλικατζίδικο και δεν έχετε ανταλλάξει κουβέντα μέχρι στιγμής) μπορείς να προτείνεις να δείτε την καινούρια ταινία εκείνου του σκηνοθέτη που ανέφερε ότι του αρέσει, ή να γυρίσετε μαζί από την δουλειά/ τη σχολή/ το σεμινάριο ζαχαροπλαστικής που πηγαίνετε. Λογικά, η επόμενη πρόταση για έξοδο θα είναι δικιά του.
Με μικρές καθημερινές εκδηλώσεις ενδιαφέροντος: Του τύπου, σταμάτησες στο περίπτερο για τσιγάρα και του πήρες κάτι που ήξερες ότι θα θέλει. Ή απλώς παίρνεις ένα τηλέφωνο για να δεις τι κάνει, χωρίς να θέλεις να του πεις κάτι συγκεκριμένο. Ή προσφέρεσαι να τον βοηθήσεις με εκείνη την εργασία που έχει πελαγώσει. Τέτοια πράγματα.
Με πηγαίο ενθουσιασμό: Το πιο συνηθισμένο λάθος που κάνουμε στην προσπάθεια να «ρίξουμε» τον άλλο, είναι το να φαινόμαστε cool και άνετες –τόσο cool και άνετες, που θα μας έλεγε κανείς και αδιάφορες απέναντί του. Χαίρεσαι που τον βλέπεις; Κανένα χαμόγελο δεν είναι «υπερβολικά μεγάλο». Παθιάζεσαι με τις συζητήσεις σας; Μην προσπαθείς να κρατήσεις τον τόνο της φωνής σου χαμηλό και σέξι α λα Lana del Rey. Βρίσκεις τα αστεία του ξεκαρδιστικά; Ξεκαρδίσου. Βλέπεις το όνομά του στην οθόνη του κινητού και χαμογελάς μόνη σου; Μην περιμένεις να περάσει ένα μισάωρο για να απαντήσεις, μη και νομίσει ότι είσαι πάνω από το κινητό και περιμένεις μήνυμά του –αφού είσαι πάνω από το κινητό και περιμένεις μήνυμά του.
ΗΡΩ ΚΟΥΝΑΔΗ