Ο αείµνηστος Γιάννης Ανδρικόπουλος (1930-2021), ο αιγιολάτρης, ο πολυβραβευµένος και εµπενυσµένος ποιητής, δοκιµιογράφος, κριτικός βιβλίου, δηµοσιογράφος, εκδότης εφηµερίδας και βαθύς µελετητής της λογοτεχνίας και όχι µόνο, έζησε στο Αίγιο και έφυγε πλήρης ηµερών. Με αφορµή τη σηµερινή Παγκόσµια Ηµέρα Ποίησης, ο νους µας αναπολεί από την ξεχωριστή προσωπικότητα που ζούσε ανάµεσά µας και που εξύµνησε την “Αιγιάλεια µάνα γη µου” και µε το “Αίµα και Μύρο Νεοµαρτύρων Καλαβρυτινών” έλαβε το κλειδί της πόλης των Καλαβρύτων, ως επίτιµος δηµότης, ενώ το 2017 ο ∆ήµος Αιγιάλειας τίµησε το µεγάλο µας ποιητή!
Ο ποιητής Γιάννης Ανδρικόπουλος, ζώντας τα προβλήµατα και τα παθήµατα του τόπου µας έγραψε γι’ αυτόν ύµνους, θρήνους και λυρικά τραγούδια. Τον βασάνιζε η πικρή Πολιτεία, τον συγκινούσε η ανέσπερη λάµπα του Παλαµά, τον συγκλόνισε το άδικο της σφαγής των Καλαβρύτων το 1943, έψαλε την Ακράτα του λυρικού ποητή της “Γκόλφως” του Σπύρου Περεσιάδη και του Γιώργου Ασηµακόπουλου, τραγούδησε για το γλυκό νόστο στ’ άγια χώµατα της Μωραΐτισσας γης και ύψωσε δοξαστικά ύµνο στο Ελληνικό Αιγαίο.
Πολυβραβευµένος ο Αιγιώτης ποιητής µας έχαιρε της εκτίµησης και του θαυµασµού όλων των µεγάλων λογοτεχνικών κύκλων της χώρας. Οµόφωνα επικροτούσαν την ποιητική του γραφή τα µεγάλα περιοδικά ανά τη χώρα, κατατάσσοντάς τον στους κορυφαίους και σπουδαιότερους ποιητές. Πληθωρική σε πανελλήνια εµβέλεια η πολυτάλαντη λογοτεχνική του δραστηριότητα και όχι µόνο, τον κατέστησε ηχηρό όνοµα στην κοινωνία και γνωστό σε όλους τους χώρους του πνευµατικού και καλλιτεχνικού κόσµου πανελλήνια. Τα πνευµατικά, καλλιτεχνικά, πολιτιστικά, λαογραφικά, µυθιστορηµατικά, ποιητικά, δηµοσιογραφικά, φιλολογικά επιτεύγµατά του έχουν πηγή έµπνευσης τις δύο ακριβές αρχόντισσες: την αγάπη και την ποίηση.
Υπάρχει η πρόταση από τον πνευµατικό κόσµο του Αιγίου να καθιερωθεί η Ηµέρα Ποίησης στην Αιγιάλεια να φέρει το όνοµά του, ωστόσο κάτι τέτοιο ακόµα δεν έχει ευδοκιµήσει.
Ο Γιάννης Ανδρικόπουλος πάντα ταπεινός και σεµνός µε την ποίησή του και την αγνή καρδιά του αγκαλιάζει τα πάντα: κόσµο, γη, ουρανό, φύση και θάλασσα. Και ο δικός του αποκλειστικός κόσµος, σε γεµίζει µε το πνεύµα της δηµιουργίας και τη χαρά της έµπνευσης µέσα σ’ ένα πλούσιο θεικό φως, που φωτίζει την ψυχή και το πνεύµα του. Θείο δώρο!!!
* Ο Γιάννης Ανδρικόπουλος ξεκίνησε το 1947 µε ποίηση από τις σελίδες της “Ελληνικής ∆ηµοκρατίας” του Σπ. Μελά. Ήταν ο νεότερος συνεργάτης του περιοδικού, κοντά στους Γεώργιο ∆ροσίνη, Μαρ. Σιγούρο, Σωτ. Σκίπη, Στρ. Μυριβήλη, Τηλ. Αλαβέρα κ.α. Μέσα σε δύο – τρία χρόνια δηµοσιεύονταν τα ποιήµατά του σ΄ όλα τα εγκυρότερα λογοτεχνικά περιοδικά: Τη “Νέα Εστία”, τις “Εποχές”, τα “Κυπριακά Γράµµατα” του Ν. Κρανιδιώτη, τις “Μορφές” του ∆εδούση στη Θεσσαλονίκη κ.α.
* Ο Γιάννης Ανδρικόπουλος µε τη σύζυγό του Μαρία απέκτησαν δύο παιδιά, την Κατερίνα και την Αγγελική και ευτύχησε να καµαρώσει και τρία εγγόνια, τη Μαριάννα, την Εύη και την Ιωάννα και δισέγγονα.
* Στις 22 Οκτωβρίου του 2017, µε πρωτοβουλία της Ι.Λ.Ε.Α., που αφιέρωσε το περιοδικό «ΡΙΖΕΣ» στον Γιάννη Ανδρικόπουλο, η Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, ο ∆ήµος Αιγιάλειας, η ∆ΗΚΕΠΑ και το Νοµικό Πρόσωπο του ∆ήµου, τίµησαν εν ζωή τον Γιάννη Ανδρικόπουλο σε εκδήλωση στο Πολιτιστικό Κέντρο Αιγίου. ∆υστυχώς, ο ίδιος δεν κατάφερε να ‘ναι εκεί, λόγω προβληµάτων υγείας.
* Η Λέτα Κουτσοχέρα, ποιήτρια-εικαστικός, έχει δηµιουργήσει το πορτρέτο του Γιάννη Ανδρικόπουλου το οποίο βρίσκεται τοποθετηµένο στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αιγίου.
* Τιµήθηκε από πνευµατικά ιδρύµατα και δήµους (επίτιµο µέλος, επίτιµος δηµότης) µε ψηφίσµατα, χρυσά µετάλλια κ.α. Ποίησή του έχει µεταφραστεί στ΄ Αγγλικά (“Ωδή στον Κέννεντυ) και στα Ιταλικά (“Χαιρετισµός στον Νικηφόρο Βρεττάκο”). Ποιήµατά του έχουν περιληφθεί σε όλες τις Ανθολογίες Ποίησης και τις ετήσιες φιλολογικές εκδόσεις (“Ποιητικό Ηµερολόγιο”, “Φιλολογική Πρωτοχρονιά” κ.α.). Είναι µέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της ∆ιεθνούς Εταιρίας Κριτικών Λογοτεχνίας, της Ελληνικής Εταιρίας Χριστιανικών Γραµµάτων, της Εταιρίας Φίλων Παν. Κανελλόπουλου και της Εταιρίας Λογοτεχνών Ν.∆. Ελλάδος.
ΦΡΟΣΩ ΣΤΙΒΑΧΤΟΠΟΥΛΟΥ – ΣΤΑΥΡΙΔΗ
Από την εφημερίδα “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”
