Υπάρχουν πολλές εκφράσεις «κλισέ» όπως «Μία φορά ζεις…», «Ζήσε το κάθε λεπτό», «Μην αφήνεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα…» και άλλες τέτοιες φιλοσοφίες γύρω από την αξία και το νόημα της ζωής μας, γύρω από τη σπουδαιότητα της ύπαρξής μας.
Όσο περνάνε τα χρόνια πολλοί είναι αυτοί συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο πως η ζωή είναι μικρή και τίποτα δεν κρατάει επ’ άπειρον. Κατανοούν ότι όλα έχουν ημερομηνία λήξης και πρέπει να ζουν το κάθε λεπτό. Υπάρχουν όμως και αρκετοί που στεναχωριούνται με το σκεπτικό πως τίποτα δεν κρατάει για πάντα… Καλύτερα λοιπόν να το πάρουμε απόφαση, να συνειδητοποιήσουμε και να αποδεχτούμε την αλήθεια έτσι όπως έχει. Να ζούμε την κάθε στιγμή και να ασχολούμαστε με δραστηριότητες που μας δίνουν ευχαρίστηση και μας κάνουν ευτυχισμένους.
Με λίγα λόγια ας οργανώσουμε περισσότερο τη ψυχή μας και γενικότερα τη ζωής μας. Για να καταφέρουμε να το πετύχουμε αυτό πιο αποτελεσματικά ίσως πρέπει να καταβάλουμε μεγάλη προσπάθεια και να μην είμαστε φυγόπονοι, δηλαδή να μην τα παρατάμε σε κάθε δυσκολία, να είμαστε αγωνιστές και να μην τα περιμένουμε όλα έτοιμα από τους άλλους. Επίσης, θα βοηθήσει αν πάντα στο μυαλό μας σκεφτόμαστε ότι δεν φταίνε μόνο οι άλλοι για τα γεγονότα που μας συμβαίνουν, αλλά μερίδιο ευθύνης έχουμε σίγουρα και εμείς. Σίγουρα είναι εύκολο να προσάπτουμε κατηγορίες στους εξωτερικούς παράγοντες, στους άλλους (π.χ. «Εσύ φταις που έγιναν έτσι τα πράγματα») αλλά η μαγεία και η ουσία της ζωής είναι να έχεις τη δύναμη και το θάρρος να παραδεχτείς ότι έσφαλες και να πεις «και εγώ φταίω».
Το να κατηγορούμε συνέχεια τους άλλους για τις πιθανές κακοτυχίες που συμβαίνουν στη ζωή μας δεν ωφελεί πουθενά. Πρέπει να καταλάβουμε και να πάρουμε την απόφαση πως η ζωή είναι δική μας, μας ανήκει και είμαστε υπεύθυνοι για το πόσο καλά ή άσχημα θα τη ζήσουμε. Όλες οι καταστάσεις περνάνε από το χέρι μας και εμείς θα κάνουμε τις επιλογές που θα μας κάνουν ευτυχισμένους…
Άλλωστε μην ξεχνάμε πως ο εαυτός μας είναι το μόνο που έχουμε και μόνο σε αυτόν μπορούμε να στηριχθούμε-βασιστούμε και να εμπιστευτούμε. Μόνο τον εαυτό μας μπορούμε να πάρουμε ως δεδομένο, μόνο αυτός δεν μπορεί να μας προδώσει (είναι αυτό που υπάρχει σίγουρα). Ύστερα έρχονται και οι υπόλοιποι, οι σημαντικοί άλλοι, οι σύντροφοι, η οικογένεια, οι φίλοι, οι συνάδελφοι, όλοι αυτοί που τους δεχόμαστε με χαρά στη ζωή μας και που μας ακολουθούν στις χαρές και στις λύπες μας, στις ομορφιές και στις δυσκολίες μας. Αποτελούν ένα σημαντικό στήριγμα στη ζωή μας μαζί με τον μοναδικό εαυτό μας.
Ας ζήσουμε με απλό και ουσιαστικό τρόπο την καθημερινότητά μας, χωρίς να φοβόμαστε, χωρίς να έχουμε κρατήματα, χωρίς να διστάζουμε πως αν κάνουμε αυτό θα κακοχαρακτηριστούμε ή δε θα γίνουμε αρεστοί. Ας ζήσουμε τη ζωή μας με πάθος και όσο πιο καλά γίνεται…
Μην ξεχνάμε πως η ζωή είναι τόσο ωραία αλλά και παράλληλα τόσο μικρή! Όπως το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, έτσι και η ζωή. Καλύτερα να κάνουμε κάτι και να μην μας βγει, να αποτύχουμε, ας το κάνουμε -δεν πειράζει- ας είναι και λάθος, παρά να το μετανιώσουμε αργότερα επειδή δεν το τολμήσαμε!
Μόνο μία λέξη με τεράστια σημασία… Ζήσε!
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στην Αγία Παρασκευή, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».