Αχ ,αυτά τα βαρύγδουπα δε τα µπορώ !
Ειδικά όταν η πραγµατικότητα δεν συµβαδίζει µε τα λεγόµενά µας! Κάθε τέτοια εποχή είµαστε “έµπα ψυχή, έβγα ψυχή” ή το ρίχνουµε στο µάδηµα της µαργαρίτας …θα µείνει …θα φύγει …Ιδού η απορία ! Η κάθε παράταξη ξέρει καλύτερα κι όλοι µαζί τίποτα !
Όταν αποφασίστηκε η λειτουργία του ΤΕΙ στην πόλη µας, τα µάτια όλων άρχισαν να παίζουν σαν µηχανές µε φρουτάκια στο καζίνο! Γκαρσονιέρες και δυαράκια ξεπήδησαν παντού, καφετέριες και µπaρ πήραν ζωντάνια και η τοπική αγορά πήρε τα επάνω της!
Βέβαια µε τα χρόνια αποδείχθηκε πως το δώρο που πήραµε δεν το εκτιµήσαµε δεόντως, καθώς µεγάλο κοµµάτι των φοιτητών αυτών επέλεξαν την γειτονική Πάτρα για την διασκέδαση και τις αγορές τους. Πολύ φοβάµαι µην το κάνουν πλέον και για την διαµονή τους !
Ευτυχώς, η φήµη του εν λόγω εκπαιδευτικού ιδρύµατος είναι καλή, όσον αφορά στους καθηγητές που το στελεχώνουν και αποτελεί σταθερή επιλογή των υποψηφίων!
∆υστυχώς όµως, προσπαθώντας τόσα χρόνια να οπτικοποιήσω την αντίδραση των φοιτητών όταν αντικρίζουν για πρώτη φορά τη σχολή τους, καταλήγω σ΄ ένα επιεικότατο “Παναγιά µου!” ! Έκλεισε και η Παναγιά η Τρυπητή τις πόρτες της και δεν µπορούν να πάνε ν΄ ανάψουν ένα κεράκι τα έρµα να ηρεµήσουν απ΄ το σοκ!
Άντε πες και ξεκινάς απ΄ το κέντρο της πόλης, πεζή, για ν΄ απολαύσεις τη διαδροµή και να µάθεις τα κατατόπια !
Αγορά… “ω ωραία!”… Αρχαιολογικό Μουσείο…”ας βγάλω µια σέλφι!” …Τεµπελόραχη… “Σόκκκκ …έως να την κατέβω τουλάχιστον οκτώ πόζες ….” ∆εξιά …”ουάου πόσες καφετέριες!!!!” …Κοντοστέκεσαι …”Αριστερά , µας είπαν !” ….Περνάς απέναντι να χαζέψεις τον Φάρο και τα πλοία …σκέφτεσαι : “Ωωω έρχονται και τουρίστες !” …πού να ξερες !!! Προχωράς …”Ωραία πέτρινα κτίρια …µα ερείπια …ερείπια …ερείπια ….Ερείπιασαα …” Κοντοζυγώνεις …” ααα κι άλλα παιδιά!” … Σε ζώνουν φίδια ..
Αυτό, το ένα, στην µέση, το βαµµένο ροζ, µε τα σπασµένα τζάµια, µε τους τοίχους φθαρµένους απ την πολυκαιρία και την υγρασία σε σηµείο να φαίνεται ο σκουριασµένος οπλισµός και µε την ασορτί, οξειδωµένη ,απ την αλµύρα της θάλασσας είσοδο… Ναι, αυτή είναι η σχολή σου !
Περπατάς, κεντρικά, στην είσοδο ,µην πεταχτεί κανά ζωντανό απ τα χορτάρια που κοσµούν την καγκελόπορτα! Είσαι επισήµως φοιτητής … επιβιώνεις του σοκ …
“Μετά πάµε για καφέ στην παραλία;” λες στο διπλανό σου κι έληξε η ιστορία !
Εµείς όµως, αγαπητοί του ΤΕΙ ΤΗΣ ΚΑΡ∆ΙΑΣ ΜΑΣ, δεν είµαστε δεκαοκτάρηδες …
Θέλουµε φοιτητές στην πόλη µας µπάς και ορθοποδήσει ή οικονοµία µας αλλά τί κάνουµε γι αυτό ;
∆εν µπορούµε να πάρουµε κανά κονδύλι (αν τα χρήµατα είναι το θέµα κι όχι η αδιαφορία …)να σουλουπωθεί ο χώρος ; Τί ξεφτίλα ,επιεικώς το λέω, είναι αυτή; Εσείς θα θέλατε το παιδί σας να φοιτά σ αυτό το κτίριο; Στο Αίγιο ,που κουνά κάθε τόσο και λιγάκ,ι θα θέλατε το παιδί σας να περνά ώρες κάτω από αιωρούµενους σοβάδες και τζαµιλίκια ;
Οι εγγεγραµµένοι στο Τµήµα µας ξεπερνούν τους χίλιους! ∆εν αναρωτιέστε πού είναι αυτά τα παιδιά ; ∆εν το κάνετε διότι ξέρετε πως εσείς οι ίδιοι τα στέλνετε στην Πάτρα δρώντας κατ αυτόν τον τρόπο!
Οι νέοι αγαπούν την οµορφιά και την διασκέδαση! Η πόλη µας εκτός από καφετέριες και µπάρ δεν έχει πλέον άλλους χώρους που να τραβήξουν το ενδιαφέρον τους !
Ένας κινηµατογράφος κι αυτό ήταν όλο κι όλο! Πόσο λείπει το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ µε τις θεατρικές και µουσικές του παραστάσεις!
Ένας πολυχώρος µε παιχνίδια, µπόουλινγκ ,ping- pong ή µπιλιάρδο … Γκαλερί όπου θα γίνονται εκθέσεις ντόπιων αλλά και ξένων καλλιτεχνών.
Έτσι κρατιέται στην πόλη µας ο φοιτητής …Αλλιώς ,σε λίγο ,όλοι τους θα ενοικιάζουν διαµερίσµατα στην γείτονα πόλη και µην τους είδατε µήν τους απαντήσατε !
Θα κλείσω ελπίζοντας αυτή η σχολική χρονιά να βρεί το ΤΕΙ ΤΗΣ ΚΑΡ∆ΙΑΣ ΜΑΣ φρεσκοβαµµένο ,καθαρό και µε περιποιηµένο περιβάλλοντα χώρο !
Επιτέλους, αποβάλλετε αυτή την µιζέρια! Εµπουχτίσαµεν!
AΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
(Χρονογράφημα στην έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ” 3/6/2021)