Τι µου ήρθε κι εµένα πρωί -πρωί να µιλήσω για το συστατικό νούµερο ένα µιας «υγιούς» κοινωνίας! Κοροϊδευόµαστε, απ’ το πρωί ως το βράδυ, µεταξύ µας και το κάνουµε και µε πολύ σοβαρό τρόπο! Αψεγάδιαστα σχεδόν!
Υποκρινόµαστε ως απόφοιτοι δραµατικής σχολής – τύφλα να ‘χει η Παξινού κι ο Μινωτής – απ’ τη στιγµή που θ΄ ανοίξουµε το µάτι µας έως την γλυκύτατη ώρα που θ αφεθούµε στα χέρια του Μορφέα …Τώρα που το σκέπτοµαι, ίσως αυτές οι ώρες ύπνου να κρατούν στα χέρια τους το πλέον αληθινό κοµµάτι του εαυτού µας! Όσοι πάσχετε από αυπνίες έχετε την αµέριστη συµπαράστασή µου!
Από πού να το πιάσω και πού να τ΄ αφήσω ;
Απ΄ το Κράτος, το οποίο, υποκριτικά ενδιαφέρεται για την υγεία και την ευηµερία του συνόλου και στο όνοµα αυτών κλειδαµπαρώνει κόσµο και κοσµάκη στην οικία του, αδιαφορώντας για το πού θα βρεί τα πρός το ζην; ∆ίνοντας επιδόµατα που σηµειωτέον, παίρνουν µονάχα όσοι δηλώνουν εργασία κι αυτοί υπό κριτήρια πάλι, ενώ, το ίδιο έχει ενθαρρύνει την µαύρη εργασία χρόνια τώρα;
Μιλά για την προστασία του πολίτη, ενώ αυτό, το ίδιο, δεν είναι σωστό στις υποχρεώσεις του απέναντι στον πολίτη! Γιατί να µιλάµε για φόβο κατάρρευσης του συστήµατος υγείας και ο µόνος τρόπος αποτροπής του µοιραίου να ΄ναι ο εγκλεισµός του πολίτη και η στέρηση των θεµελιωδών δικαιωµάτων του; Σε πληρώνουµε Κράτος … γιατί δεν µπορείς να κάνεις σωστά τη δουλειά σου; Αν στην θέση σου ήταν για παράδειγµα ένας µηχανικός, που έχει αναλάβει την περάτωση ενός οικήµατος και έχει πληρωθεί για τις υπηρεσίες του…αλλά κάτι, από δικό του λάθος, έφταιξε και µπήκαν λιγότερα σίδερα στην οικοδοµή κι µ΄ ένα τεσσαράκι ρίχτερ µπορεί να ισοπεδωθεί… τι θα γίνει; Θα παραδώσει τα κλειδιά, αλλά δεν θα επιτρέπει την είσοδο στο κτήριο, για να προστατεύσει τον ιδιοκτήτη του ;;; Κι όλα µέλι γάλα; Βρε κοροϊδευόµαστε βρε;;;
Απ ‘ το όργανο της τάξης που κόβει µ’ άνεση το πρόστιµο των τριακοσίων στη γιαγιά που πρέπει να φασκιωθεί µε τη µάσκα στα ογδόντα της και η σύνταξή της είναι ισότιµη του προστίµου ή στον νεότατο οικογενειάρχη, καταστηµατάρχη που το Κράτος έκλεισε την επιχείρησή του ζητώντας του, να σεβαστεί το κοινό καλό και αγνοούµε, το πώς αυτός θ΄ ανταπεξέλθει στο βάρος των καθηµερινών υποχρεώσεων της οικογένειάς του;
Ναι, και στις δυο περιπτώσεις έχουµε να κάνουµε µε παραβάτες του νόµου …αλλά …βρε φίλε, κάνε το µε άνεση εκεί που γνωρίζεις πως λεφτά υπάρχουν ! Υπάρχει και η δυνατότητα σύστασης πάντα! Ξέρω υπάλληλος είσαι, διαταγές εκτελείς, αλλά συνάνθρωποί σου είναι και ουχί εγκληµατίες! Και πες ο νόµος ευαισθησίες δε κοιτά …τότε κυνήγησε µε τον ίδιο ζήλο κι ακόµα µεγαλύτερο, αυτούς που ρηµάζουν γειτονιές ολόκληρες και κείνους που πουλάνε τον θάνατο στη νεολαία µας και τότε θα πάω πάσο !
Υποκριτές όλοι µας…. Κι εγώ κι εσείς, όλοι µας έχουµε βάλει το χεράκι µας ώστε να την κάνουµε θεά την υποκρισία !
Υποκρινόµαστε στις διαπροσωπικές µας σχέσεις, κοροϊδεύουµε τον συνάνθρωπό µας και εµάς τους ίδιους… γιατί δεν έχουµε τα κότσια να αποδεχθούµε τις αδυναµίες µας και να παλέψουµε να τις νικήσουµε… Υποκρινόµαστε, γιατί είναι πλέον κοινωνικά αποδεκτό και τείνει να γίνει ή απλά είναι ήδη κανόνας !
Από την Μαρία που απατά τον Γιάννη, ενώ στην κοινωνία δείχνει άριστη σύζυγος και µητέρα, τον υπαλληλίσκο που γλείφει νυχθηµερόν τον προϊστάµενό του για ν΄ αναρριχηθεί επαγγελµατικά, ενώ τον σιχαίνεται πραγµατικά έως τον µαθητή που γνέφει καταφατικά στην ερώτηση του καθηγητή: «Καταλάβατε;» ενώ δεν έχει καταλάβει Χριστό… Όλοι µα όλοι υποκρινόµαστε όταν οι συνθήκες το ευνοούν !
Το ψεύτικο όµως εξ αρχαιοτάτων χρόνων στην φθορά οδηγεί! Σε ηµικρανίες, αϋπνίες, κρίσεις πανικού έως αυτοάνοσα νοσήµατα και καρκίνους!
Ξέρω είναι πιο εύκολο να υποκριθείς για να ξεπεράσεις κάτι άβολο, να βρεις µια πρόχειρη λύση ή ακόµα και να σώσεις κάτι έστω και βραχυπρόθεσµα! Όµως η αναληθεια θα ΄ναι πάντα εκεί… και σαθρό θα κάνει ό,τι προσπαθείς να οικοδοµήσεις.
Ξέρω… χρειάζονται τόννοι θάρρους… αλλά αν τους βρίσκαµε πόσο διαφορετικές θα ήταν οι ζωές µας και κατ΄ επέκταση οι κοινωνίες µας….
Και µη βιαστείτε να µε κρίνετε ως αναρχική και ριζοσπαστικιά …ξανθιά είµαι κι έχω και γω τις απορίες µου !
Αγγέλα Παπαβασιλοπούλου
Από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”, (26/11/2020)